First day at work

Na een zware dag van trainen met Shadow was Ronan laat naar bed gegaan al wist hij dat ie de volgende dag vroeg op moest staan om naar zijn eerste baantje te gaan. Maar Shadow was die dag wel erg eigenwijs geweest. de wekker had hij wel gezet. Ronan sliep net heerlijk in een warme omhelzing van dromenland toen de wekker hem ruw uit zijn slaap haalde. Ronan schrok zich wezenloos en Shadow blafte luid om het onverwachte geluid. 'Shadow! Hou je kop! Het is de wekker maar.' gromde Ronan in het wolfs en gelijk keek ze hem verontschuldigend aan. Ronan rekte zich uit en gleed uit bed om naar de doush toe te lopen en zich eerst even te wassen. Het water was heerlijk en na zich afgespoelt te hebben droogte Ronan zich even af en kleden zich met schone kleding die hij uit de kast haalde. Shadow liep met Ronan mee toen hij de deur uit ging mee. Ze mocht vast wel blijven toch? Anders zei FRank er ook niks over, maar dat vroeg hij ddelijk wel even. Ronan liep rustig door en kwam 5 mintuten voor tijds aan en wachten tot de deur los zou gaan.
(Alyce)

Alyce staarde voor zich uit terwijl butler naast haar lag en haar troosten. Ze rilde en sloot haar ogen, vannacht was er wat vreselijks gebeurd. Butler likte haar vingers en ze schudde haar hoofd. Frank liep rustig naar beneden en keek verbaasd toen die de jongen al voor de deur zag.hij liep naar de deur en opend die ' goede morgen'. Zwi hij kalmpjes en liep naar de bar waar hij zijn short om deed ' kom verder'.

Gelukkig hij niet lang te wachten. Frank kwam al naar beneden en begroeten hem kalmpjes toen hij de deur opende. ‘Goede morgen Frank.‘ zei Ronan vriendelijen volgde zijn werkbaas naar binnen e wachten geduldig. Hij vast ook z‘n schort om krijgen? ‘Is het erg dat Shadow in de zaak blijft? Ze is het niet geent om de hele dag binnen te zitten als ik niet thuis ben.‘ vroeg Ronan en wchten geduldig op wat hij te horen kreeg. Natuurlijk zou hij haar tijdens zijn pauze uit laten en ze was gelukkig al zindelijk. Dus daarover hoefte Frank zich geen zorgen te maken. Maar ja had je en nee kon hij krijgen...

‘Is het erg dat Shadow in de zaak blijft? Ze is het niet geent om de hele dag binnen te zitten als ik niet thuis ben.‘ vroeg Ronan en wchten geduldig op wat hij te horen kreeg. frank keek naar de jongen pup en dacht snel na, het zou niet handig zijn als het beest in de café bleef omdat er wel eens mensen kwamen die allergie hadden 'je kunt der in de achtertuin laten, er zijn namelijk mensen die allergie op zulke beesten hebben.' Zei hij kalmpjes en pakte een blauwe short die hij op de tafel legde, het was voor om de middel bedoeld zodat je gemakkelijk dingen kwijt kon en als je morste het niet al je kleren raakte. Alyce bleef nog steeds voor zich uit staren terwijl ze op haar binnenkant van haar wang beet en nadacht.

Ronan knikte bij de woorden van Frank en pakte het blauwe schort dat hij om zijn middel vast bond. Shadow keek Ronan vragend aan en hij nam haar mee op korte aanwijzingen mee naar de achtertuin. Er was ook een kleine afdak, dus mocht het gaat regenen zou de pup niet meteen nat worden. ‘Zo en geen rotzooi maken he?!‘ zei Ronan in gewone mensentaal, want hij wist niet of Frank mee was gekomen... Daarna liep hij weer naar binnen en nam onderweg de bezem mee en begon erst te vegen. Ach ja waarom ook niet ookal was er niet omgevraagt???

‘Zo en geen rotzooi maken he?!‘ zei Ronan in gewone mensentaal, want hij wist niet of Frank mee was gekomen... Frank was alvast naar de voorraad kamer gegaan waar hij zijn voorraad van thee, chocolademelk en nog andere dingen bekeek of hij wel genoeg van had. Wat later kwam ook de bakker binnen die hier verantwoordelijk was voor de heerlijke zoete gerechten. Frank grijnsde breed en begroete hem vriendelijk, daarna stelde Frank hem voor aan Ronan, hun nieuwe bediende. De bakker had ook wel eens de jongen gezien met Alyce, maar goed, hij kende Alyce goed maar wie niet hier in deze café? Ze was een top klant en daarbij had ze geen slechte smaak pupillen, als er iets te veel was of juist te weinig merkte ze dat altijd op, wat voor hun een voordeel was waardoor hun recepten alleen maar beter werden!

Na het vegen wat niet echt veel was zetten Ronan de bezem weg en hoorde net iemand binnen komen die kennelijk ook vroeg hier wat kwam doen. Ronan had net de veger en blik vast toen Frank hem voorstelde aan de bakker. Hij begroeten de bakker vriendelijk en gaf de man een hand voor hij weer bezig ging en het hoopje rommel op het blik veegde en die later in een vuilnisbak deponeerde. Zijn gedachten gingen even naar Alyce en dacht na. Waar zou ze nu uit hangen? maar veel had Ronan niet om over na te denken want hij ging de bakker helpen met uitladen van de zoetigheid.

Frank wist genoeg klusjes voor de jongen, maar de meeste werk kwam natuurlijk als de klanten er waren of juist wanneer ze weg waren voor hem. Frank begon alvast de glazen goed neer te zetten en was heelmaal bezig met alles goed neerzetten, stoelen van de tafels te halen enzovoort. Alyce stond na een hele tijd op en begon wezenloos naar de stad te slenteren. Ze had haar oortjes in ahar oren gestopt en helemaal in de muziek wereld. Butler bleef als een goede bewaker naast haar lopen en op letten dat niemand haar kwaad zou doen. Ze was diep, heel diep in gedachten verzonken en bladerde in haar egdachtes door de boeken, er moest een verklaring voor haar hoofdpijn zijn. MAar ze had nooit iets gehoord over een weerwolf die last had van zijn hoofd nadat ie actief bezig was geweest..Er was vast iets met haar mis...

Het was best leuk werk tot nu toe, maar het was nu ook nog rustig. In de middag zou het vast drukker worden waardoor hij sneller zou moeten werken of bedienen zoals zijn taak hier nu was. 'Frank hoe laat begint de drukte meestal?' vroeg Ronan en zetten net het laatste kratje met gesuikerde donuts in de voorraadkamer en liep richting zijn chef.

'Frank hoe laat begint de drukte meestal?' vroeg Ronan en zetten net het laatste kratje met gesuikerde donuts in de voorraadkamer en liep richting zijn chef. Frank wreef over zijn baard en dacht na 'rond de middag ongeveer komen de jongeren waarschijnlijk. 's ochtends heb je zelden klanten maar er moet veel gedaan worden, zoals alvast verse stukken gebak gemaakt worden enzovoort.' Zei hij kalm en knikte naar de bakker en liep zijn richting op. Alyce bleef kalm lopen op de ritme van de beat en liep zo ook kalm de stad in, ze negeerde de schoolleerlingen die richting hun school gingen, ze negeerde iedereen die ze op haar pad tegen kwam.

Ronan knikte dat hij het begrepen had. Maar tussen dan en nu zat op zich nog best veel tijd tussen om het werk gedaan te krijgen. Hadow vond het niet leuk om alleen buiten te zitten, maar ze gedroeg xich netjes tot ze de geur van Alyce en Butler op pikte.Z was blij dat ze hier waren en ging tegen het hek rechtop staan om zachtjes jankend Butlers aandacht te trekken Ze wilde haar baasje en vriend geen last bezorgen!

Butler hoorde zacht gejank en keek op. Hij keek richting de achtertuin van de cafee en kwispelde vrolijk. Butler trok aan de broek van Alyce zodat Alyce eindelijk eens opkeek en wees met zijn snuit naar Shadow die hij daar zag. Alyce glimlachte naar shadow en keek naar de cafe, 'wat denk je? Zullen we er heen gaan Butler?' vroeg ze aan haar vriend die vrolijk. Butler kwispelde en rende richting het café, Alyce stopte weer een oortje in en slofte achter haar beestje aan, ze verdiepte zich weer in haar gedachtegang....

Shadow begon vrolijk op en neer te springen toen ze zag dat Alyce en Butler aan kwamen lopen en stopte met janken. Ze hoefte het ook niet langer meer te doen en voor Ronan zou dat alleen maar fijner zijn. Ronan vulde de flessen aan die half leeg of helemaal leeg waren volgens Frank was het handiger om altijd wat extra's achter de bar te hebben dan dat je het snel snel zou moeten gaan halen. Daar kon Ronan het alleen maar mee eens zijn en keek net door het raam toen hij weer zijn rug rechte en Alyce samen met Butler in de verte zag aan komen. 'Kennelijk zullen we toch een eerste klant krijgen voor het middag uur Frank.' zei Ronan en zetten nog wat lege flessen achter in de voorraadkamer in hun kraten.

'Kennelijk zullen we toch een eerste klant krijgen voor het middag uur Frank.' zei Ronan en zetten nog wat lege flessen achter in de voorraadkamer in hun kraten. Alyce kwam het vertrouwde café binnen en knikte automatisch begroetend naar frank voor ze op har favoriete plekje ging zitten. Alyce pakte uit haar schoudertas een boek en begon dar door heen te bladeren, frank wist altijd dat ze haar normale gewoonte had om meteen in het lezen te verdiepen, en meestal had ze gewoon ook haar vaste recept. Zo nu en dan zag hij haar hier dan dagelijks zitten, vooral de laatste tijd en in boeken verdiept uit de bieb hier naast.

Ronan kwam terug en zag dat Alyce in een boek verdiept zat. Hij liet haar begaan en liep richting Frank. Daar hing de vaatdoek naast de gootsteen om de tafeltjes nog mee af te poetsten. Hij pakte de vaatdoek en spoelde het ding even om in water voor Ronan hem uit kneep en ermee weg wilde lopen om de tafeltjes schoon te maken, maar hij kreeg de kom en schotel rustig in zijn handen gedrukt. Ro knikte en legde de vaatdoek op de rand van de gootsteen en liep met de warme chocomelk naar Alyce haar Tafeltje waar hij hen naast haar neer zetten. Ze was zo druk dat hij maar beter even niets kon zeggen om haar niet te storen en liep weer terug naar de balie om de vaatdoek te pakken en verder te gaan met zijn klusje bij de andere tafeltjes.

Alyce keek op toen de heerlijke kop chocolade melk bj haar werd neergezet en glimlachte liefjes nar de bediende, maar toen ze doorkreeg wie de bediende was keek ze even verward...Sinds wanneer werkte Ronan hier? Langzaam drong het tot haar door wat er gister allemaal gebeurd was en ze nam een slokje van haar chocolade melk. Alyce liet het eerst over haar tong rollen en deed ondertussen haar oortjes ut en muziek ook uit. Butler keek naar Ronan met hele grote honden ogen met de vraaag of ie ook in de achtertuin mocht gaan.

Ronan zag Alyce eerst glimlachen en toen ze zag dat hij het was kon hij het niet helpen te grijnzen. Er waren niet echt veel tafeltjes, maar ze waren gelukkig ook niet vuil. Toen hij klaar was wenkte hij Butler en spoelde eerst de vaatdoek uit en hing hem weer netjes op voor hij Butler bij Shadow liet die dol blij de oudere reu helemaal zijn kop aflebberde.Daarna ging Ronan bezig met an klusjes die Frank voor hem opsomde.

Butler liet Shadow maar begaan en kwispelde lichtjes, hij mocht de kleine meid wel. Alyce nam nog een paar slokjes en dacht na, ze wist zeker dat je deze chocolade melk een stuk lekkerder kon maken..maar hoe ook alweer? Alyce pakte een notitie boekje en begon allemaal smaken op te smaken die in haar hoofd schoten. Ze had ook zo haar geheimen om het chocola nog lekkerder, nog romiger en nog zoeter te maken!

Het middag uur kwam stilaan dichterbij en alle klusjes waren bijna gedaan. Enkel nog kopjes goed zetten en koffie maken. Voor de rest was alles klaar. Ronan zag dat Frank koffie zetten terwijl hij de kopjes en schoteltjes op hun plek legde. Zijn blk gleed naar Alyce die druk iets aan het zoeken was. ‘Zit ze vaker zo alleen?‘ vroeg hij zacht aan zijn baas, maar daarme wilde Ronan niets zeggen. Hij was gewoon bezorgt om Alyce. Ze waren vrienden en dan kwam je altijd voor elkaar op.

Frank keek rustig hoe de hond van Alyce met de hond van Ronan speelde en glimlachte zacht voor hij weer aan het werk ging. Zo zo hij het druk krijgen en dat wist ie ook. Frank keek op toen hij Ronan iets hoorde vragen. ‘Zit ze vaker zo alleen?‘ vroeg hij zacht aan zijn baas, Frank keek naar Alyce en knikte 'meestal wel, al woont ze hier al jaren in de buurt, ik heb haar met weinig mensen zien optrekken, ze is een loner om het zo maar te zeggen.' grapte Frank zonder te weten dat hij het hier met 2 weerwolven te maken had. Alyce sloot haar ogen en dacht na. Haar moeder had haar nooit iets verteld over hoofdpijn, of weerwolven die last van hadden..Maar misschien als ze iets langer had geleefd wel? Ze wist het gewoon niet.

Ronan hoorde wat Frank zei en voelde zijn bezorgdheid alleen maar groeien, maar lang had hij de tijd niet omdat de schoolbel ging niet dat zij dat hier konden horen, maar de stroom leerlingen kwam hun kant op. Zijn blik ging naar de eerste die binnen kwamen.

Alyce wist dat het ongeveer rond de middagpauze was dus zometeen hier een stroom leerlingen naar toe zouden komen. Gauw zette ze haar muziek aan en stopte oortjes in haar oren om zich niet aan het lawaai van de jeugd te ergeren. natuurlijk kende ze een paar mensen uti het school maar ze had niet echt vrienden ofzo. Het kon haar ook niet schelen, ze had butler en Loki en dat was meer dan genoeg. Het zat in haar bloed om een eenzame wolf te zijn net als bij haar vader en daar kon ze helemaal niks aan doen.

Wat een drukte! Ronan moest snel snel heen en weer lopen om bestellingen voor sommige vaste prik rond te brengen of andere door te geven. Eerst riepen ze allemaal door elkaar, maar Ronan hielt voet bij stuk om de eerste die binnen gekomen te bedienen. Man dit was nog eens hard werken! Vr sommige zou het een koud kunstje zijn, maar die zaten ook langer in het vak zoals Frank! Ronan voelde het zweet over zijn rug pen, maar had nu zeker geen tijd om zich zorgen over Alyce te maken. Zijn hoofd zat stamp vol bestellingen. Frank amuseerde zich kostelijk om de manier van doen die Ronan had gekozen. Maar er zaten ook natuurlijk klieren tussen of die gewoon niet konden kiezen...

Alyce amusseerde zich ook door Ronan te zien werken maar keek op toen er 2 arroganten eikels bij haar kwamen zitten. Alyce keek boos naar de gasten die het duidelijk vermaakte. 'Ha kleine Alyce, das ook lang geleden.' Zeiden ze plagend en Alyce bekeek ze goed, het waren een paar eikels waar ze vroeger als kind zo nu en dan mee had gespeeld, maar sinds de pubertijd hun broeken had bezocht waren ze on uitstaan baar geworden. 'Sodemieter op jullie 2' zei ze kalmpjes en zag hun grijns groeien 'ach kom, je babbelt toch wel een klein beetje met ons? We waren toch vrienden?' Zeiden ze plagend en Alyce vernauwde haar ogen.

Het begon eindelijk wat rustiger te worden, maar toch was Ronan nog druk met de nabestellingen die volgde. De kakofoenie van alle gesprekken had Ro in korte tijd leren buitensluiten. Zijn blik ging even naar Ayce die werd bezocht door twee jongens. Geen tijd voor jaloezie nu, mar toch voelde hij aan dat Alyce zich niet prettig bij hun aanwezigheid voelde. 'Wilt u nog een beker?' vroeg Ronan beleeft en bleef even bij de tafel van Alyce stil staan en keek even vluchtig over die twee gasten, maar daarna vestigde zijn ogen zich op Alyce.