✥ The past still haunts me.. ✥

'ℍet was volledig donker, op het licht van de maan na, dat tussen de gordijnen door in de slaapkamer van Dwayne naar binnen schemerde. Zachtjes werd de deur open gedaan, en een knappe jonge vrouw met lang bruin haar gluurde naar binnen. Een glimlach verscheen toen ze naar haar slapende zoontje keek. Eigenlijk was het niet gepland dat ze zwanger werd, maar toen ze er achter kwam was het al te laat. Toch was ze van Dwayne gaan houden en bood als alleen staande moeder alle liefde die ze te bieden had. Zachtjes schuifelde ze naar het bed toe waar ze neerknielde, en drukte een kus op Dwayne zijn voorhoofd en kroelde door zijn sneeuw witte haren. Rustig stond ze weer op en liep zijn kamer uit, maar voor ze de deur achter zich kon sluiten werd ze bij haar keel gegrepen. Dwayne zijn ogen schoten open, alsof hij het aanvoelde, en staarde naar de donkere silhouetten bij zijn deur. Snel knipte hij het nachtlampje naast zijn bed aan, en zag een vampier die zich te goed deed aan het bloed van zijn moeder. Een schelle kreet ontsnapte uit Dwayne zijn keel, en de Vampier zijn rode ogen schoten open en liet de vrouw in zijn armen los. Bloed droop langs zijn kin, en met een grijns kwam hij op zijn volgende prooi af. Dwayne probeerde zich af te weren, klein maar dapper dat hij was, maar dat was niet genoeg om de boven natuurlijke krachten van een Vampier af te weren. Zijn luchtpijp werd dichtgeknepen terwijl Dwayne overeind werd getild. De Vampier boog naar voren, en op het moment dat hij zijn bloederige tanden in Dwayne zijn huid wou zetten werd de Vampier onder een luide grom weg geduwd. Dwayne werd mee gesleurd en kwam met zijn hoofd tegen de punt van het nachtkastje. Voor zijn bewustzijn voor maanden doofde zag hij een Wolvenkop, gebogen over de roerloze gedaante van de Vampier.. Toen werd alles weer zwart..'

Met opengesperde ogen schoot Dwayne overeind in bed, geschrokken van de schorre schreeuw die uit zijn eigen keel voortkwam, die droog en pijnlijk aanvoelde. Dharza, die bijna altijd aan Dwayne zijn zijde te vinden was, staarde hem roerloos aan vanuit de deuropening.. 'Weer last van nare dromen?' vroeg ze met haar gedachten, waarmee ze mentaal contact kon leggen. Dwayne knikte, nog steeds verdwaasd door de echtheid van de Nachtmerrie. Zijn Shirt was doorweekt van de zweet, en met een zucht stond hij op en schuifelde langs Dharza heen naar de badkamer en trok zijn Shirt uit. Een minuutje staarde hij in de spiegel boven de wasbak, starend naar zijn eigen ogen, concentrerend op zijn ademhaling, proberend wat rustiger te worden. Vervolgens draaide hij de kraan open en liet wat van het koele water over zijn hoofd en schouders spoelen. Met een handdoek om zijn nek plofte hij op de bank en zag op zijn Mobiel dat het 5:36 was.. Slapen lukte nu toch niet meer, dus hij besloot een nacht wandelingetje te maken, wat hij vaker deed. Met slechts een zwarte trui en zijn lange rode jas aan liep hij de deur uit, op de voet gevolgd door Dharza, na zijn zwarte kisten en een spijkerbroek te hebben aangetrokken. Ook had hij zijn riem met pistolen om gegespt, waarmee hij nooit zonder de deur uit ging. Het was nog best warm, en in verschillende tuinen bloeiden Narcissen en Krokussen wat aangaf dat de Lente was begonnen. Over enkele uren zou de zon al op komen en de stad weer bruisen van het verkeer. Nu was het stil, maar dankzij Lune haar lessen was Dwayne alerter op zijn omgeving. Toch had Dharza een beter gehoor dan hij, gewoon omdat hij een mens was, maar overdag stond Dwayne er alleen voor omdat ze te veel op viel. S'nachts was het rustiger en verstopte ze zich wanneer iemand aankwam, wat soms vrij lastig was met haar formaat van een Leeuw. Alleen Lune wist tot zo ver van haar bestaan, en dat hield hij het liefst ook zo om Dharza niet in gevaar te brengen. Ondanks dat Dwayne en Dharza elkaar in het begin totaal niet uit konden staan waren ze nu de beste vrienden. Toch hield ze voet bij stuk, en vertelde geen woord over Dwayne zijn vader of moeder. Ze vond dat Dwayne alles zelf uit moest zoeken, maar het leek gewoon onmogelijk! Na een halfuurtje wandelen kwam hij in het park van de stad, waar hij op een bankje ging zitten onder een boom aan het water. Na een paar minuten, net op het moment dat Dwayne wat tegen Dharza wou zeggen, schoot ze ineens de boom in. 'Er komt iemand aan' zei ze, liggend op een tak, uit het licht van de lantaarnpaal enkele meters verderop. Dwayne liet echter niks merken, maar staarde vanuit zijn ooghoek naar de plek waar hij vaag een gedaante zag.

Na een dag zwaar werk verricht te hebben van rond rennen en dienbladen afgeserveert te hebben was Yami blij weer naar haar apartementje vlakbij het park te gaan. Ze was dood moe en plofte dan ook met kleding aan op bed. Sam haar pas gevonden maatje kwam naar hasr toe en kroelde langs haar gezicht. 'Sorry Sam ik ben bek af ik zal je morgen wel voor de hele dag te eten geven.' mompelde Yami slaperig en viel in slaap. De nacht ging voorbij met allerlij vreemde dromen, masr de engste was nog wel die van een man met stinkende mond. De eerste dag dat ze hier kwam had een vampier haar aangevallen, maar ze kende het bestaan van deze wezens nog niet. Sam was ook geen normale huiskat en kon spreken, maar hij verkoos liever het zwijgen. De volgende ochtend ging de wekker van haar mobiel. Yami werd wakker en liep eerst naar de doushe om zichzelf op te frissen. Daarna droogte ze zich af en kleden zich aan. Snel pakte ze een nieuw schort in haar tas mee en zetten voor Sam te eten klaar. Daarna liep Yami de deur uit. Het begon te schemeren, maar ze moest op tijd op haar werk zijn en liep door het park. Dichterbij, maar 1 ding liet haar nog steeds niet los. Wat hielt Vincent toch verborgen? Yami liep in gedacht door het park. Ze bemerkte niet dat iemand onder een boom zat.

De gedaante werd beter zichtbaar naarmate het dichterbij kwam, en al snel zag Dwayne dat 'het' een meisje was. Ze leek in gedachten verzonken te zijn en Dwayne niet op te merken, die weer voor zich uit staarde. Soms was er wat gekwaak te horen vanuit de vijver, waarin de hemel met ontelbare sterren en een sikkelvormige maan reflecteerde. Het best kalmerend om even niks te doen. De Discotheek waar hij werkte als portier was al weer een paar week geopend, maar hij had een paar dagen ziekteverlof gekregen door zijn slaaptekort. Toch weigerde hij een psychiater op te zoeken, want wie zou zijn verhaal nou geloven? Het was een situatie die hij zelf op moest lossen. Snelle voetstappen trokken echter zijn aandacht, die uit de richting van het meisje kwamen. Een man in donkere kleren kwam op haar af gerend, die haar tas beet pakte en los trok. Blijkbaar had deze Dwayne ook nog niet opgemerkt, die overeind schoot en achter de man aan rende. Deze had blijkbaar wat borrels op, want het kostte Dwayne niet veel moeit de man onderuit te halen. Het werd echter link toen de man een mes uit zijn binnenzak haalde en daarmee begon uit te halen. Door zijn slaapgebrek waren Dwayne zijn reflexen minder goed, en voelde hoe het lemmet langs zijn bovenarm sneed, gemikt op zijn keel. Met een onderdrukte grom pakte hij de pols van de man beet en wrikte het mes uit diens handen, zijn knie in de rug plaatsend. Het mes gooide Dwayne enkele meters verderop. 'Tuig als jou moeten we hier niet' snauwde Dwayne tegen de man, die hevig tegenstribbelde. 'Bel de politie' vervolgde Dwayne met een korte blik op het meisje. Het was helaas regelmatig voor gekomen de laatste tijd dat mensen werden beroofd. Soms waren het dronkaards, die makkelijke prooien uitkozen om aan nog meer drank te komen, maar ook Vampiers leken er steeds meer kik op te hebben, al stalen zij geen geld, maar bloed..

Yami hoorde ineens snelle voetstappen, maar nog voor ze reageren kon werd haat handtas uit haar hand gerh
umt. Yami schold luid, maar schrok toen een andere man die vanuit de schaduwrijke tevoorschijn sprong en de djef aan pakte. Ze streden om haar tas waar haar mobiel in zat. Uiteindelijk won de jongen, maar hij was gewond geraakt! Yami snelde zich er heen en begon in haar tas haar mobiel te zoeken, maar ze vond eerst een doekje die ze dubbel vouwde en op de wond van dd jonge man. Daarna vond ze haar mobiel. Daarna drukte ze het nummer in. 'U spreekt met Yami Moto. Ik ben net overvallen, maar we hebben de dief tegen de grond gewerkt. Ja als u een wagen zou willen sturen naar het park... Ja wij wachten hier.' zei ze en wachten op respons van de agente aan de andere kant die zei dat ze een wagen zoude sturen. Yami sloot af en hurkte bij de jongen neer. 'Bedankt, hoe heet je? Mijn naam is Yami.' vroeg Yami en stelde zich meteen voor al stak ze haar hand niet uit en legde haar hand wel op de wond die ze met heet doekje afdepte.

De snee prikte, maar Dwayne was te druk bezig de man in bedwang te houden om zich er om te bekommeren. Het meisje had intussen een doekje uit het tasje gehaald. Toen ze die op zijn bovenarm drukte knikte hij dankbaar, waarna ze haar mobiele telefoon pakte en het alarmnummer belde. Intussen leek het of de dronkenlap het op gaf en zelfs zijn roes uit ging slapen. Het verbaasde Dwayne dat de man zelfs in staat was geweest te lopen, zo dronken was hij. Het meisje hurkte bij Dwayne neer. 'Bedankt, hoe heet je? Mijn naam is Yami.' vroeg ze terwijl ze zichzelf voorstelde. Eerst dacht Dwayne dat het niet zo slim was om hun namen te vertellen in het bijzijn van de snurkende man, maar aangezien die toch van de wereld was maakte het niet veel uit. 'Het is oké. Mijn naam is Dwayne.' stelde hij zichzelf voor met een glimlach, en keek naar een aantal zwaailichten die op hen af kwamen over het voetpad. De politieauto stopte naast hen, en twee agenten stapten uit. Ze keken fronsend naar de slapende dronkenlap. 'Het ziet er naar uit dat hij wat te diep in het glaasje heeft gekeken' zei een van hen, en Dwayne liet de slapende man die hevig naar alcohol rook los. De man werd in de boeien geslagen en mee de auto in getrokken. Vervolgens pakten ze het mes en deden dat in een plastic zakje. 'Bedankt voor het melden. Hem staat nog wel wat te wachten als hij wakker word met een fikse kater. Als U aangifte wilt doen moet U langs het bureau komen' zei de ander, die hen een hand gaf en de auto weer in stapte en weg reed. 'Een fikse kater, wat ironisch' zei Dharza, die Dwayne even vergeten was. Het duurde niet lang voor het licht werd, en Dharza kon het best zo snel mogelijk naar huis. 'Dat was dan dat.. Ik hoop dat jij je ook niet bezeert hebt? Laten we wat drinken om van de schrik te bekomen..' stelde Dwayne voor.

Zodra de politie er was ging het best snel en werd de man weg gebracht. Yami wilde geen aangifte doen. Als men dronken was deden ze vaak dingen die ze de dag erna niet meer zouden herinneren. De jongen had dankbaar naar haar geknikt en daar was Yami blij om. Toen de politie weg was hoorde ze iemand iets zeggen, maar Yami zag niemand tot de jongen zich voorstelde als Dwayne. 'Aangenaam Dwayne, maar ik dacht net toch iets te horen?' zei Yami en keek nogmaals om zich heen, maar zag enkel de twee gele ogen van Sam die haar toch gevolgt was van huis uit. Deze kwam droogjes aantrippelen toen te gaan dDwayne vroeg of ze wat voor de schrik te gaan drinken? Yami keek van Sam naar Dwayne. 'Dat zou ik fijn vinden, maar ik denk dat ik dat te laat op mijn werk kom, want het is al bijna 7 uur.' zei Yami met een vriendelijke glimlach op haar lippen. 'Als we toch een theekransje houden, waarom vraag jij je vriendin er dan niet bij te komen?' zei Samuel en veranderde van grote. Hij deed het maar weinig, al lagen vele nog op 1 oor. Samuel zag er nu meer als een lynx uit, maar dan met een lange staart. Zijn korte vacht was verandert naar half lang. In feiten was Samuel een uit de kluiten gewassen Main coon met reuze tips op zijn oren die net zo rood als zijn vlammende vacht was. Sam ging naast Yami zitten en begon te snorren. Zijn lange snorharen trilde van amusement. Hij was altijd de vrolijkheid zelve, maar bleef vaak ook serieus. Yami legde haar hand op zijn schouder en hij vleemde even met zijn kop tegen haar schouder voor zijn fel gele ogen weer naar Dwayne keken.

Aan Yami haar reactie op te merken had Dharza ook mentaal tegen haar gesproken, wat Dwayne enigszins verbaasde. Toch deed Dwayne alsof hij niets gehoord had, en haalde zijn schouders op. Toen zei Yami dat ze te laat op haar werk zou komen als ze nog iets gingen drinken. Jammer, want ze leek Dwayne best aardig. Toen er echter nog een andere stem klonk keek Dwayne alert om zich heen. Er kwam een uit de kluiten gewassen kat aangelopen, die wel wat weg had van een Lynx, alleen was zijn vacht rood. 'Als we toch een theekransje houden, waarom vraag jij je vriendin er dan niet bij te komen?' zei hij, wat Dharza blijkbaar ook had gehoord. 'Nee, straks ziet iemand me. Bovendien zit ik hier prima..' sprak ze, liggend op een brede tak van de boom. Haar blauwe ogen vielen minder op dan die van de rode kat, maar Dwayne voelde haar starende blik op zich branden. Deze haalde zijn schouders op, want hij wist dat ze niet gewend was met vreemden om te gaan. 'Blijkbaar was het Dharza die je hoorde.' Dwayne richtte zijn aandacht op de kat naast Yami, en trok een wenkbrauw op. 'En wie ben jij?' vroeg Dwayne, zich afvragend of het ook een Weerkat was.

Eerst deed Dwayne of hij niet gehoort had, maar nadat Sam gesproken had zei hij dat ze waarschijnlijk Dharza gehoort had die liever niet uit de boom wilde komen. Samuel grijnsde bij de woorden van Dwayne. 'Ik ben Samuel en ook een weerkat net als Dharza, maar ik ben niet zo schuchter als een kitten of zo lui als een panter wanneer er wat gevraagt word?' zei Sam rustig, maar Serieus. Hij daagte Dharza eigenlijk ook een beetje uit om zichzelf toch te tonen. 'De mensen slapen over het algemeen toch nog dus er is geen die ons zien zullen of kan jij je nog niet veranderen?' Grinnikte Sam en voelde de por van Yami in zijn zij en knikte zachtjes. 'Sam heeft nog al een rare manier van vrienden maken, maar hoe hebben jullie elkaar gevonden?' vroeg Yami rustig en keek van Sam naar Dwayne.

Dus de kat hete Samuel en was ook een Weerkat. Ze kwamen niet veel voor, en Dwayne vroeg zich af of Dharza van hem af wist. Ze bromde slechts op zijn opmerking, maar haar nieuwsgierigheid was gewekt. Ze keek even om zich heen, en kwam toen soepel uit de boom gesprongen. Met het uiteinde van haar dikke staart lichtjes heen en weer bewegend kwam ze naast Dwayne zitten, en begon ook te spinnen toen Dwayne haar over de rug aaide. Het klonk meer als onregelmatig geronk van een zware motor. 'Dat merk ik..' dwayne glimlachte. 'Eigenlijk heeft Dharza mij gevonden.' antwoordde hij op Yami haar vraag hoe ze elkaar gevonden hadden. 'Ze kende mijn familie, van wie ik zelf niemand ken. Op een dag was ze in mijn huis. Eerst konden we elkaar niet uitstaan, maar het gaat al beter. Ze weigert echter over mijn moeder te praten, die ik op 5 jarige leeftijd.. verloor.' vervolgde Dwayne, die even naar de juiste woorden moest zoeken. Misschien wist Yami niks van de Vampieren af, en hield haar daar ook het liefste buiten. Vervolgens praatte hij verder 'Mijn vader heb ik nooit gekend. Voor zover ik weet heb ik ook geen broers en zussen..' de zon kwam langzaam op, wat Dharza ook bemerkte en stond weer op. Haar donkerblauwe vacht had een lichte glans, waar ze duidelijk trots op was. Ze keek hooghartig naar Samuel met haar blauwe ogen iets dicht geknepen. Dwayne negeerde haar houding 'Het is beter als ik je naar je werk breng.. Misschien dat we wat kunnen drinken als je klaar bent? Vandaag hoef ik toch niet te werken..' bood Dwayne aan. Het opgedroogde bloed op de snee had het bloeden gestopt, maar zijn arm zat er wel onder. Zonde van de jas, maar die was vervangbaar.

Eindelijk kwam de weerkat van Dwayne uit haar schuilplaatst en hoewel Yami naar Dwayne luisterdte en soms knikte begonnen haar ogen ogen, Dharza te bekijken zonder van haar plek te komen. Ze wist wat Dwayne bedoelde zelf had ze ook aan Sam moeten wennen. 'Dat vind ik erg voor je om zo vroeg je moeder te verliezen.' zei Yami meelevend en luisterde naar zijn voorstel. 'Je hoeft me niet langer te beschermen hoor Dwayne. Verder ben ik goed voorbereid.' zei Yami en klopte even op haar heup. Onder haar jasje had ze haar revolfer zitten. Samuel stond ook op,. maar verkanderde terug in zijn huiskatten vorm en grijnhsde uitdagend
naar Dharza.

Met een meelevende toon zei Yami dat ze het erg vond dat hij zijn moeder op zo'n jonge leeftijd had verloren. Inmiddels was hij er aan gewend, maar sinds hij meer met Weerwolven om ging en op vampiers joeg leken de vroegere nachtmerries weer terug te komen, of het net gebeurd leek te zijn. Toch zei ze na zijn aanbod dat hij haar niet langer hoefde te beschermen, en klopte op haar heup waar hij vaag wat had zien glinsteren. Blijkbaar had ze een wapen bij zich, iets wat Dwayne best interessant vond. Een geamuseerde grijns kwam op zijn gezicht. Ze bleef hem verrassen! 'Goed dan..' er klonk teleurstelling in Dwayne zijn stem, maar hij wou haar wel beter leren kennen. 'Zou ik.. Misschien je telefoonnummer mogen? Misschien dat we een keer dan wel.. Ergens kunnen afspreken..' stamelde Dwayne. Oh, god. Hij leek net een zenuwachtige tiener. Zijn wangen werden rood, waar Dharza hartelijk om begon te lachen. Dit was een van de weinige keren dat ze dat deed, en met een frons keek hij omlaag. 'Stoer en groot dat hij is, maar een meisje op een date vragen ho maar.' toen ze dat had gezegd had Dwayne het liefst in de grond willen zakken. 'Volgens mij zijn jij en Samuel wel een leuk stel..' kaatste Dwayne terug. Nu was het Dharza die hem met een vreemde uitdrukking op haar kop aan keek, waardoor Dwayne in de lach schoot.

( xD )

Yami zag hoe hij naar haar keek en gerustellend instemmend reageerde. Ze was ook niet gek, zeker niet nadat ze bij haar aankomst in Zanovon door een vampier was aangevallen en door Vincent was gered en mede door Natsu een zaakje gevonden had waar ze twee wapens had gekocht. In het restorantje kon ze moeilijk met haar Katana op haar rug gaan rond lopen. Haar revolfer viel minder op onder haar shortje. De vraag of Dwayne haar nummer wilde op een stamelende manier om nog af te spreken liet haar lichtjes blozen. Yami had in Japan vaak de vraag gehad van andere jongens of ze eens een afspraakje wilde maken met haar, maar die had ze toen vaak genoeg af gewezen gewoon omdat ze niks in haar dorpje hadden dan een bioscoop die steeds voor een maand lang dezelfde films liet zien. Maar hier kende ze niemand dan Nastu, Vincent kende ze minder maar hij was dan ook een mysterie opzich en nu kende ze Dwayne dan die nu zijn zachte kwestbare kant toonde. Samuel grijnsde bij de reactie van alle drie, maar hielt wijs zijn muil dicht. 'Ik... nou ik ken de stad hier nog niet zo goed dus zou het fijn zijn om die beter te leren kennen met iemand die hier al langer woont?' zei Yami die nogal verlegen reageerde. Sam sloeg zijn staart om haar middel om haar een beetje te steunen tot Dwayne tegen Dharza wat zei. 'Oh vast wel. Maar dan moet ze niet zo schuw doen in het openbaar met zich te verstoppen.' zei Samuel met een brede grijns. Yami glimlachte zacht bij deze woorden want Sam had zo zijn eigen manier van reageren.