And who is the loser now?

Uvall had de katana aan de kant van het water gelegd om er vervolgens naast te gaan zitten. De laatste dagen trainde Sasuke hem in het vechten met hand en wapens, zodat de demon niet direct zijn "duivelse" krachten hoefde te gebruiken. Het was zijn eigen idee geweest, zijn eigen idee om met hand te gaan vechten. Zijn krachten lagen ongeveer op dezelfde hoogte als dat van een vampier, dus waarom zou hij zoveel moeite doen met zijn hellen kracht? Sasuke had zich inmiddels gesetteld op een rots, dat ongeveer een meter van de kant af in het water lag. Zijn ogen waren gesloten en zijn spieren waren compleet ontspannen. Haast leek het alsof hij sliep, maar niets was minder waar. Zijn lichaam was zen, alleen zijn zintuigen stonden op scherp. Scherper dan normaal. Uvall lette niet altijd op en op momenten zoals deze moest de vampier het zelf doen. "Er komt een vriend van je, Uvall," sprak hij toen rustig, haast toonloos. De, deze keer grote, demon keek verrast op, waarna hij in de benen kwam. Een oude vriend?



|| Vincent/Dark

Dark deed erg zijn best om zijn krachten terug te krijgen. Hoewel Dark niet eens zo super oud was, was zijn familie heel belangerijk dus na een tijdje bij zijn vader lopen zeuren had hij eindelijk een kans gekregen om zijn krachten terug te krijgen...Maar dan zou hij wel hier boven op aarde moeten werken...Wat een vernedering voor een hellhound. Dark Zuchten en liep kalm naast Vincent terwijl zijn donker rode ogen elke hoek inspecteerde. Hij zocht naar afgedwaalde zielen, want als hij een paar belangerijke zielen vond, zou hij zijn kracht terug krijgen. Dark gromde geërgerd en Vincent keek naar zijn vriend 'maak je geen zorgen, het zijn maar 3 zielen.' Zei hij kalm en Dark gromde 'Maar 3? 3 Belangerijke zielen en 1 daarvan is van een demon!' Zei hij grommend en stopte met lopen toen hij bij het water kwam en 2 gedaantes zag. Vincent keek naar Sasuke...Sasuke...Diegene die Luna had veranderd...Hij had beloofd om hem niks te doen en hij probeerde zich te beheersen om zijn gun niet te pakken en de jongen neer te schieten. Dark snoof 'Ik hoorde dat je eindelijk bent gegroeid?' vroeg Dar sarcastisch en keek Uvall aan.

Haast automatisch stopte Uvall zijn handen in de broekzakken van zijn broek. Soms voelde het gewoon zo goed om op twee lange benen te staan, mensen gewoon aan kunnen kijken en zich daarnaar te gedragen. Jup, dit was zoveel beter, zeker nu hij de bekende hond zag aankomen met zijn "baasje". Mhaha! Dit kon hij mooi onder die bruine neus van de hond wrijven. 'Ik hoorde dat je eindelijk bent gegroeid?' Ligt grijnzend keek hij naar Dark. 'Niet zo sarcastisch, Dark,' sprak hij. 'Maar het klopt, ik ben inderdaad gegroeid.' Oh Lucifer, wat voelde dit toch geweldig, al liet Uvall dat niet echt merken, behalve de grijns op zijn gezicht verraadde iets. 'Jij overduidelijk dus niet. Nog altijd het schoothondje van een vampier.'
Hoewel Sasuke zich er niet mee wou bemoeien en zich liever langs de zijlijn hield, voelde hij een stel ogen in zijn rug branden. Een stel ogen dat hij niet kon negeren. Dus was de vampier met een zucht opgestaan, waarna hij in een ogenblik naast Uvall stond. Zijn bloedrode ogen boorden zich in die van de vampier tegenover hem. Vincent Valentine, de persoon die rondliep met een geweer, klauw en de meest verwondelijke schoenen droeg.

Ooh wat wou hij Uvall toch is goed op zijn donder gaan geven! 'Niet zo sarcastisch, Dark,' sprak hij. 'Maar het klopt, ik ben inderdaad gegroeid.' Dark zag ie vieze grijns en Dakr hield zich in om niet hem tegen de grond te werken. 'Jij overduidelijk dus niet. Nog altijd het schoothondje van een vampier.' Dark gromde even 'Ik zou op je woorden letten kleintje! Want er hoeft maar 1 foute melding te zijn en je kracht word zo de grond terug gestuurd.' Zei Dark vals en grijnsde ook zo! Ja hij had de taak om de demonen hier boven in de gaten te houden net zo als de zielen die hier rond zwierven en niet de hell in wouden, hij moest alleen nog die 3 zielen hebben en dan had hij zijn kracht terug.
Vincent zag hoe Sasuke opstond en naast Uvall ging staan, Vincent zei niks, maar keek hem wel strak terug. Hij had Luna beloofd om niks aan te doen aan haar veranderaar 'Fijn dat jij ook nog onder ogen durft te komen.' Zei hij kalm en keek Sasuke strak aan.

Heerlijk deze woordwisselingen! Dit was wat Uvall echt gemist had. Die vijandigheid tussen de hell wezens, dat ging er meestal hard aan toe en vaak werden er snerende opmerkingen gemaakt. Opmerkingen dat híj soms nog wel eens erg vond. 'Ik zou op je woorden letten kleintje! Want er hoeft maar 1 foute melding te zijn en je kracht word zo de grond terug gestuurd.' Uvall trok een wenkbrauw op. Ja, hij wist van Dark's taak hier zo. En of hij daar zo blij mee was... Nee! Als Dark wou kon hij zijn leven verwoesten, maar zover zou Uvall het niet laten komen. 'Verzin dan maar eens iets,' zei de demon. 'Als die tijd aankomt zorg ik wel dat jij geen poot hebt om op te staan en komen mijn krachten net zo hard weer terug.' Hij had een aantal troeven, die hij nog geen enkele keer had gebruikt. 'Zeg eens... Blijf jij altijd zo hondachtig?'
Sasuke luisterde naar de woorden van Vincent, zijn gezicht nog altijd kalm. 'Zou ik reden hebben om het niet te durven?' klonk het toen vragend. Was hij bang voor Vincent? Nee, absoluut niet. Voor hem was die vampier niet meer dan een vampier, ondanks dat hij wel naar de verhalen had geluisterd over Vincent. Ze waren intrigerend geweest, maar ook niet meer dan dat. Sasuke geloofde zoiets niet direct.

Dark bleef zo kalm mogelijk staan en keek naar Uvall, als hij zijn kracht terug had, was zijn schouderlengte bij 1m90 net zo als bij een weerwolf, plus hij zou 3 hoofden hebben! 'Verzin dan maar eens iets,' zei de demon. 'Als die tijd aankomt zorg ik wel dat jij geen poot hebt om op te staan en komen mijn krachten net zo hard weer terug.' Dark blafte lachend 'Ik zou daar maar niet zo veel op rekenen!' Zei hij kalm met en valse grijns. 'Zeg eens... Blijf jij altijd zo hondachtig?' Dark gromde even maar grijnsde al gauw 'Tja, wij moeten al eeuwen jullie troep op ruimen, en je moet niet vergeten dat wij de eerste lievelingetjes van Lucifer zijn! Wij bewaken zijn poort.' Zei hij grijnzend, ja niemand kwam zomaar de hell in, of je moest langs de hellhounden. 'Ik ben tenminste horens als die van een koe.' Zei Dark met een grijns en zijn ogen twinkelde uitdagend.
'Zou ik reden hebben om het niet te durven?' klonk het toen vragend. Vincent snoof en keek naar Sasuke 'Normaal gezegd durven de vampiers die zich niet beheersen in mijn buurt te komen.' Zei hij dood kalm en keek recht in Sasuke's ogen.

Uvall keek neer op de hond. Verdraaid beest. Hij had de drang dat nekkie eens om te draaien en het lichaam dan in duizend stukjes te scheuren, om het vervolgens te voeren aan de leeuwen in een dierentuin. Een openbare plek met al die kindertjes erbij... Mhaha ja! Wat een geweldig plan was dat toch weer! Als hij ergens een hekel aan had waren het kinderen. Van die vrolijk rond dartelende wezens die geen enkele keer hun hersens gebruikten. Zachtjes lachtte Uvall. 'Ik ben heel zeker van mijn zaak,' reageerde hij. 'Want je hebt de helft nog niet gezien van wat ik kan. Waartoe ik in staat ben. Zelfs Lucifer zelf weet het nog niet eens.' Langzaam gleed èèn hand uit de broekzak maar deed er nog niets mee. 'Natuurlijk zijn jullie de lievelingetjes van Lucifer... Jullie volgen de meest belachelijke orders op zonder je bek open te trekken. Geen wonder dat jullie dan op nummer èèn staan,' klonk het droog. 'De hoorns van een koe... Nu je het zegt, je lijkt wel wat op een kalf ja.'
Sasuke luisterde compleet niet naar het gezeik van de twee hellwezens. Ze kletsten maar. Zolang er nog geen klappen gingen vallen hield hij zich er gewoon buiten. Het gesprek met deze Vincent was interessanter. 'Ah... Juist.' sprak hij langzaam. 'Waarom val je mij met die onzin lastig?' Geen verandering in zijn houding.

Wat had Dark toch vreselijk zin om Uvall is stevig in zijn nek te grijpen en hem vast te maken achter een paard en het beest door dimensies laten rennen. Zodat de hoofd van Uvall steeds tegen een steen of een heuvel kwam aan kwam en natuurlijk wou hij eens zien of je echt je hoofd in de andere dimensie kan verliezen! Zachtjes lachtte Uvall. 'Ik ben heel zeker van mijn zaak,' reageerde hij. 'Want je hebt de helft nog niet gezien van wat ik kan. Waartoe ik in staat ben. Zelfs Lucifer zelf weet het nog niet eens.' Dark lachte zachtjes, deze jongen was toch zo naïf! 'Je wilt niet weten wat Lucifer weet, hij heeft meer door dan je denk. 'Zei Dark kalm. 'Natuurlijk zijn jullie de lievelingetjes van Lucifer... Jullie volgen de meest belachelijke orders op zonder je bek open te trekken. Geen wonder dat jullie dan op nummer èèn staan,' klonk het droog. Dark grijnsde hond achter 'Nee das ook een beetje logisch, wij wonen niet naast de krot, wij wonen in luxe van zijn kasteel... We zijn sinds zijn val al trouwe volgelingen van hem want je moet niet vergeten waar ej eerst zat!' Zei Dark duister. Er waren maar 9 machtige demonen waaronder Lucifer de grote baas, de 8 andere waren de volgelingen van Lucifer, verder weet niemand, en niemand wil zich er aan herinneren waar de demonen en de hellhounden vandaan komen. 'De hoorns van een koe... Nu je het zegt, je lijkt wel wat op een kalf ja.' Dark grijnsde 'Beter dan op een Loser van een mens lijken, nee beter gezegd je lijkt meer een boom met je lange poten van je!'
Vincent luisterde al lang niet meer naar de woorden stroming van de hellwezens, Vincents blik keek strak naar Sasuke. 'Ah... Juist.' sprak hij langzaam. 'Waarom val je mij met die onzin lastig?' Vincent haalde achterloos zijn schouders op 'Ik weet het niet, ik denk dat jij laatst een meisje hebt veranderd en har in steek hebt gelaten toen ze helemaal was veranderd? ' Zei Vincent achterloos en kalm.

Uvall greens lichtjes. Lucifer die meer wist dan hij dacht.. Yeah sure. De demon wist wat daar beneddn allemaal gebeuede. Wist hoe het daar aan toe ging. Door de jaren heen, op momenten dat de nog jonge Sasuke sliep, had Uvall de gebeurtenissen daar beneden eens goed bestudeerd. Had zichzelf dingen aangeleerd die zijn eigen moeder nog niet eens zou weten. 'Zeg wat je wilt Dark.' sprak hij kortaf. 'Waag het alleen niet om te onderschatten. Het kan je ondergang nog eens worden.' Hellwezens herrinerden zich hem als een klein vliegend beest, die vaak een grote mond had en weinig spierkrachten. Nu was dat anders. Dark's volgende woorden lieten de grijns rondom zijn gezicht verdwijnen. 'Ik vraag me af hoe een koe smaken zou. Men zegt dat het smakelijk is.' Uvall richtte zijn wijsvinger op de hond. Een klein, groenig bolletje begon zich daar te vormen. Waarna uiteindelijk een enorme straal zijn vingertop verliet. Het was een vernietigende kracht, maar in zijn lichtste vorm.
Sasuke's ogen vernauwden zich even, nog altijd die twee andere wezens negerend. Die redden zich wel. Maar sprak Vincent nou over Luna? Het kon haast niet anders aangezien zij de eerste was die hij ooit veranderd had. 'Dat kan kloppen ja,' reageerde hij. 'Zit het je dwars?'

'Zeg wat je wilt Dark.' sprak hij kortaf. 'Waag het alleen niet om te onderschatten. Het kan je ondergang nog eens worden.' Dark grijnsde 'O ik onderschat je heus niet Uvall, maar je moet mij ook niet onderscheiden, hoe zeggen mensen tegenwoordig ''ga niet op uiterlijk uit''' Zei Dark kalm. 'Ik vraag me af hoe een koe smaken zou. Men zegt dat het smakelijk is.' Uvall richtte zijn wijsvinger op de hond. Een klein, groenig bolletje begon zich daar te vormen. Dark vernauwde zijn ogen en voor de straal hem raakte zette hij een kalm paar stappen weg en keek naar Uvall 'geloof mij maar op mijn woord, honden vlees is anders dan het vlees van een koe!' Zei Dark kalmpjes en trippelde wat rond. Hoewel hij als een dood normal hond was, wist elke mens dat ie moest oppassen bij een Doberman 'Je moet wat meer op de mensen letten en hun nieuws, wist je niet dat dit soort honden in sommige landen verboden zijn? Ik kan mij even niet herinneren waar dat ook al weer was, het was best vermakelijk om te zien hoe al mijn rasgenoten de dingen deden die ik hun beval.'
'Dat kan kloppen ja,' reageerde hij. 'Zit het je dwars?' Vincent haalde kalm zijn schouders 'nee hoor, het is alleen een beetje laf om een nieuwling alleen de wereld in te laten gaan zonder enige advies of tips, als ik haar niet gevonden had, was ze al dood door de hunters en het zou jou schuld zijn geweest!' Vincent keek met zijn bloed rode ogen naar Sasuke, ja hij had Luna eerst als mens gered toen ze half ziek was en daarna toen ze net veranderd was.

Nadat zijn straal had gemist stopte hij de hand weer in de broekzak, wat hem een nonchalante houding gaf. Nee veel deerde het Uvall niet. Noch Dark zo te zien. Ach ja, eigenlijk was het niet veel aan om met iemand te vechten die anderhalf meter kleiner was dan hijzelf. 'Laat het me dan proeven,' zei Uvall. 'Dan kan ik zeggen of ik het met je eens bent of niet.' Blegh dierenvlees. Dat smaakte echt nergens naar. Alleen zielen, vlees van mensen. Ja daarmee kon hij zich voeden. En dan ook nog het liefst de zielen van de sterkere mensen. 'Verboden soort of niet, je bent een hond. Het slaafje van de mens, als het er uiteindelijk op neer komt.' Uvall zuchtte zacht. 'Is er trouwens nog wat nieuws uit de onderwereld of is alles net zo saai zoals eerst?' Een klein beetje informatie innen kon geen kwaad.
Wel degelijk dat Sasuke's actie die vampier dwars zat, anders ging hij er niet zo over door. Sasuke's ogen stonden kalm, ongeïnteresseerd. 'Dus? Een wezen meer of minder op deze wereld is niet zo'n ramp... Tenslotte weet ik wel hoe ik moet leven terwijl het bloed van een ander aan mijn handen kleeft.' Vroegere vrienden... Hij had ze gedood omdat ze hem zo graag terug wouden. Voor Sasuke was het niets bijzonders. 'Wat heb jij met haar? Als je het nuet dwars zat was je erover gestopt...'

'Laat het me dan proeven,' zei Uvall. 'Dan kan ik zeggen of ik het met je eens bent of niet.' Dark grinnikte 'je hield nooit van dieren vlees, dus verte lgeen sprookjes.' Zei Dark kalm en keek naar Uvall. 'Verboden soort of niet, je bent een hond. Het slaafje van de mens, als het er uiteindelijk op neer komt.' Uvall zuchtte zacht. 'Is er trouwens nog wat nieuws uit de onderwereld of is alles net zo saai zoals eerst?' Dark haalde zijn schouders op en lachte geheimzinnig 'Sorry, maar ik mag niks los laten over de onderwereld.' Zei hij net zo geheimzinnig en keek uvall aan.
'Dus? Een wezen meer of minder op deze wereld is niet zo'n ramp... Tenslotte weet ik wel hoe ik moet leven terwijl het bloed van een ander aan mijn handen kleeft.' Vincent snoof bij zijn woorden maar bleef kalm 'Jij weet het wel, maar zij is nieuw en tegewoordig is het gevaarlijk voor een nieuwling!' Zei hij kalm en keek Sasuke ook zo aan. 'Wat heb jij met haar? Als je het nuet dwars zat was je erover gestopt...' Vincent ging dus mooi niet vertellen dat hij iets met Luna had, het ging hem helemaal niks aan! 'Het gaat er om, dat ik har al is eerder heb gered en nu weer moet doen, terwijl jij je eigenlijk verantwoordelijk voor moet voelen!"

Uvall proeste het uit. 'Sprookjes? Alsjeblieft zeg.' Sprookjes... Kinderlijke, leugenachtige fantasie. Waarom werd dat in hemelsnaam nog voorgelezen?! Het loog kinderen voor, brachten ze in een wereld dat niet bestond. En daarvan kreeg je van die halvergare zweverige types die de keiharde waarheid nooit zou aan kunnen. 'Wat is er mis met iets nieuws proberen?' Tsja, Uvall had een nieuw leven hier. Dus waarom zou hij dan niet nieuwe dingen gaan uitproberen? Goed, bij dierenvlees kon hij al zeggen dat het goor was maar okè. 'Kleuterachtige pantoffel, ik haat het als je zo doet, serieus.' bromde Uvall toen. 'Ik ga zelf wel kijken. Het is alweer een tijd geleden dat ik daar geweest ben.' Dan maar zo. Tenslotte was hij wel eens benieuwd hoe het daar nu was.
'Gevaarlijk voor een nieuweling, ja nou en?' sprak Sasuke toonloos. Ze was nu goed terecht toch? Waarom dan al dit gezeik? Hij begon zo'n vaag vermoeden te krijgen, maar geloofde dat nog niet direct. 'Je hebt haar gered, schouderklopje, moet ik een medaille voor je halen?' Nu kon hij het niet laten even sarcastisch te klinken. 'Ze moet zelf zien te overleven in deze wereld, want als ze telkens op de schouders van een ander moet steunen wordt ze een zacht gekookt ei. Zo'n èèn die gebruikt zal worden door iedereen.' Er was een kleine kern van waarheid in, maar Sasuke vertelde er niet bij dat hij destijds niet in staat was geweest om Luna wat te leren. Nee dat zou gewoon een excuus zijn en daar hield hij niet van. 'Is er nog meer iets dat je graag van je hartje af wil?'

Uvall proeste het uit. 'Sprookjes? Alsjeblieft zeg.' Dark gromde zachtjes bij zijn woorden maar hield zich koest en keek Uvall strak aan. 'Wat is er mis met iets nieuws proberen?' Dark grijnsde en bleef naaar hem kijken. . 'Kleuterachtige pantoffel, ik haat het als je zo doet, serieus.' bromde Uvall toen. 'Ik ga zelf wel kijken. Het is alweer een tijd geleden dat ik daar geweest ben.' Dark blafte lachend en kwispelde licht 'Kun je ook meteen mijn broer de groete doorgeven, hij bewaakt nu het poort daarheen!' Zei Dark grijnzend, Ja Uvall en zijn broer waren nooit beste vrienden en zijn broer wou maar al te graag zijn kop als troffeé hebben.
Gevaarlijk voor een nieuweling, ja nou en?' sprak Sasuke toonloos. Hier kon hij dus echt zo slecht tegen! Vampiers die zich niet aan de regels hielden, vapieren die niks kon schelen. 'Je hebt haar gered, schouderklopje, moet ik een medaille voor je halen?' Nu kon hij het niet laten even sarcastisch te klinken. 'Ze moet zelf zien te overleven in deze wereld, want als ze telkens op de schouders van een ander moet steunen wordt ze een zacht gekookt ei. Zo'n èèn die gebruikt zal worden door iedereen.' Vincents ogen vernauwde zich even bij zijn woorden, die jongen moest op zijn tellen passen! Vincent bleef met een kalme uitdrukking naar hem kijken 'Ach joh ik had niet anders verwacht van zo een jong vampier! Het is toch ook zo een schande dat ze vampieren tegenwoordig niet goed opvoeden! maar ja wat zal je er aan doen...Niemand neemt verantwoordelijk voor jullie op hier, ik ben in vele landen geweest en heb sterke clans gezien, maar hier is het gewoon zielig.' Zei hij kalm.

Dark blafte lachend en kwispelde licht 'Kun je ook meteen mijn broer de groete doorgeven, hij bewaakt nu het poort daarheen!' Uvall stak zijn duim op. 'Prima! Ik kan niet wachten op die poedel weer eens te zien.' Reageerde de demon koel. Hij wist hoe gevaarlijk die broer van Dark was, hoeveel strijd ze altijd hadden gehad. Maar Uvall was niet bang meer. Nergens voor. Hij zou pas bang worden als andere wezens hem dik versloegen, hem bedreigden met de dood. Met zij hand vormde hij een soort zwart gat, waar hij rustig in stapte. 'Geen zin om mee te gaan toevallig? Dan kan je hem zelf de groeten doen.'
Sasuke voelde dat de spanning hier om te snijden was en het was lang geleden dat hij zoiets gevoelt had. Niet dat het hem veel deerde, hem deed veranderen. Dat de sfeer hier behoorlijk grimmig was wilde niet zeggen dat hij zich moest zorgen maken. 'Ach joh ik had niet anders verwacht van zo een jong vampier! Het is toch ook zo een schande dat ze vampieren tegenwoordig niet goed opvoeden! maar ja wat zal je er aan doen...Niemand neemt verantwoordelijk voor jullie op hier, ik ben in vele landen geweest en heb sterke clans gezien, maar hier is het gewoon zielig.' Langzaam trok hij een wenkbrauw op. 'Jong vampier? Alsjeblieft zeg, ik ben drie keer zo oud als jij,' sprak hij ijskoud. 'En waarom zou iemand de verantwoordelijk op zich nemen als hier een held, een vader, misschien een vriend rond zwerft die elke verloren ziel helpen zou?"

Uvall stak zijn duim op. 'Prima! Ik kan niet wachten op die poedel weer eens te zien.' Reageerde de demon koel. Dark grinnikte om die koele reactie, Uvall was nooit iemand geweest ie zich ergens vreselijk over opwond. Dark zag hoe hij een zwart gat maakte en keek nieuwsgierig, interessant, heel interessant! Uvall stapte er ook rustig door heen. 'Geen zin om mee te gaan toevallig? Dan kan je hem zelf de groeten doen.' Dark twijvelde en liep op het ding af, zou hij wel kunnen? Voorzichtig zette Dark een poot er in en kwispelde toen hij niet er uit geschoten werd. Hij sprong er in en grijnsde, de hitte hier had hij toch echt gemist! Dit was zijn echte thuis waar hij in hoorde, hij nam jammer genoeg niet zijn echte uiterlijk aan, omdat ie tja....Nog niet terug gegeven was! 'Wat heb ik dit toch gemist!' Zei hij vrolijk en grijnsde.
Vincent zag het van uit zijn pooghoek gebeuren maar bestede er geen aandacht aan, het was niet zo dat hij de baas was over 'Jong vampier? Alsjeblieft zeg, ik ben drie keer zo oud als jij,' sprak hij ijskoud. 'En waarom zou iemand de verantwoordelijk op zich nemen als hier een held, een vader, misschien een vriend rond zwerft die elke verloren ziel helpen zou?" Vincent bleef kalm naar Sasuke kijken 'Ik beheers mij beter dan elk ander vampier ook, en ook al ben jij een stuk ouder, je lijkt nog steeds om een jonkie!' Zei Vincent kalm en keek hem ook zo aan. 'Tja, ik heb tenminste enige respect en medelijden.' Zei hij kalm en keek toen even opzij en omzich heen, kijkend of hij iets of iemand kon vinden die het gesprek niet zou moeten horen ofzo, hij moest gewoon even iets doen.

Grijnzend had Uvall Dark aangekeken, had de twijfeling gezien. Wat een watje was het soms ook. Eén keer in de zoveel tijd sprak de demon wel eens de waarheid, was hij wel te vertrouwen. Alleen moesten wezens net door hebben wanneer hij zo was. Tot nu toe had geen kip hem doorgehad, wist niemand hoe hij echt in elkaar stak. Behalve de vampier waar hij nu mee reisde. Zodra de hond erin gesprongen was, sloot de poort zich, als een rits die werd dicht-geritst. 'Wat heb ik dit toch gemist!' Uvall keek even naar de hond. 'Ga er niet teveel van genieten,' mompelde hij toen. 'Dan maak je me toch een beetje bang.' Om hen heen was het gitzwart, zagen ze enkel elkaar, hadden ze niet eens door dat ze reisden. En toen, toen opeens die plek waar zoveel mensen bang voor waren.
'Ik beheers mij beter dan elk ander vampier ook, en ook al ben jij een stuk ouder, je lijkt nog steeds om een jonkie!' Klonk het kalm. Goed, het was misschien maar en Sasuke besloot dat maar als een compliment op te vangen. Liever een jonkie die te vaak werd onderschat dan een oudere kerel die werd overschat. 'Tja, ik heb tenminste enige respect en medelijden.' Sasuke's ogen stonden even duister. 'Juist die twee dingen die je zwak maken,' zei hij. Maar zodra hij zag hoe Vincent begon rond te kijken, vernauwden zijn ogen even. 'Verwacht je iemand?'

Uvall keek even naar de hond. 'Ga er niet teveel van genieten,' mompelde hij toen. 'Dan maak je me toch een beetje bang.' Dark bleef kalm wachten tot er eindelijk vorm in kwam en hij haalde diep adem en met zijn donkere ogen keek hij alles goed na 'Ik ben jaren lang verbannen geweest...nee eeuwen lang!' Zei hij met een grijns en zag een grote hellhound met maar 1 kop op hun afkomen en Dark grijnsde 'He owe makker! Nog altijd geen 2e kop er bij gekregen?' vroeg hij grijnzend en zag dat de hellhound grijnsde 'Nee, 2 koppen zijn iets te ingewikkeld!' Zei hij kalm en keek naar Uvall en grijnsde vals 'Is de ukkie gegroeid? ik merk er niet super veel van?!' Zei hij grijnzend, tja Ed was ook ergens in de 3 meter...
'Tja, ik heb tenminste enige respect en medelijden.' Sasuke's ogen stonden even duister. 'Juist die twee dingen die je zwak maken,' zei hij. Vincent haalde zijn schouders op 'Je kan het zien als zwakte, maar ik heb zo mijn voordelen!' Zei hij kalm. 'Verwacht je iemand?' Vincent keek weer naar Sasuke 'niet echt.... Maar je kan nooit voorzichtig genoeg zijn met zulke dingen.'

Met nog altijd zijn spierwitte handen in zijn zakken stapte Uvall verder naar voren, keek eens onderzoekend rond. Ooit had hij dit interessant gevonden, fascinerend. Nu was het niet meer dan een achterlijke plek die niets meer voor hem betekende. 'Ik ben jaren lang verbannen geweest...nee eeuwen lang!' Kort keek de demon achterom. 'Jij wel ja.' mompelde hij toen binnensmonds. Hij had echt geen idee hoe hellwezens het voor elkaar kregen verbannen te worden. Echt. Dat snapte hij niet. Uvall keek eens naar de aankomende hellhound. Luisterde naar hun gesprek. 'Lengte doet er niet veel toe, Ed.' Sprak hij kalm. Hij zou die twee eens lekker bij laten kletsen. Dus maakte hij aanstalten de andere hellhound voorbij te lopen. Nonchalant, kalm. Steeds meer trekjes die hij overnam van Sasuke.
'Je kan het zien als zwakte, maar ik heb zo mijn voordelen!' Als dat is waarin hij zo geloofde, dan zou Sasuke dat accepteren. Iedereen had zo zijn eigen... Tsja, hoe noemde je het? Manier van leven. Waarom zou hij de moeite doen dat te veranderen? Het kon hem geen barst schelen hoe andere vampiers leefden. Of ze mensenbloed dronken of dat van een dier. Dat was allemaal hun pakkie aan, niet die van hem. 'niet echt.... Maar je kan nooit voorzichtig genoeg zijn met zulke dingen.' Sasuke trok een wenkbrauw op. Juist ja... Maar hij hield zijn mond gesloten.

'Jij wel ja.' mompelde hij toen binnensmonds. Dark zuchten geërgerd en draaide met zijn ogen. 'Lengte doet er niet veel toe, Ed.' Sprak hij kalm. Ed grijnsde en keek naar uvall, maar toen hij zag dat ie door wou lopen zwiepte Ed met zijn staart zodat Uvall terug geschoven werd 'wie zegt dat je door mag? Lucifer had het ten strengste verboden!' Zei Ed kalm en keek Uvall dodelijk aan. Hellhounden hadden wat meer kracht dan alle demonen dacht, ze hadden zo eigen duistere krachten waar niemand iets van wist.
Sasuke trok een wenkbrauw op. Vincent sloot zijn ogen en zag voor zich zijn omgeving. Hij haalde diep adem en wachten. Hij hoorde een lichte gezoef als of een mes werd gegooid en Vincent draaide zich met een ruk om en stapte op zij, zijn gun lag al in zijn hand en zonder te mikken schoot hij recht op de vampier die hem met een mes wou doden. Zijn 3 kogels raakte zijn hart en Vincent keek toe hoe de vampier op de grond kronkelde. Alles gebeurde super snel maar het leek als of Vincent precies wist wat er ging gebeuren, als of hij het al had ingestudeerd! Maar dat was niet zo, want Vincent maakte dit vaak mee, vampieren waren niet blij met hem en probeerde hem vaak genoeg te vermoorden.

Een kracht schoof hem terug op zijn plek. Stilletjes bleef Uvall staan, zijn houding onveranderd. Het deerde hem niet veel, behalve dat hij van plek veranderde. 'wie zegt dat je door mag? Lucifer had het ten strengste verboden!' Zei Ed kalm. Zijn gifgroene ogen boorden zich in die van Ed. 'Screw Lucifer, ik moet hem wat dringends vertellen,' reageerde Uvall koel. 'Dus laat me door of ik ben genoodzaakt je aan de kant te zetten met wat geweld.' Hij sprak met een zekerheid in zijn stem. Hellhounden waren sterk, dat was waar, maar hij wist dat hij nu niet gemakkelijk te verslaan was. Hij zou hen -als het nodig was- het verschil te laten zien met de "oude" hij en de "nieuwe" hij. 'De keuze is aan jou... Ed.'
Boven zijn linker schouderblad brandde wat en Sasuke voelde wat op zijn borstkas drukken. Het was maar voor even, maar duidelijk genoeg dat Uvall ergens mee bezig was. Sinds twee dagen waren ze met elkaar verbonden en dat had zo z'n voordelen, maar ook z'n nadelen. Plots zag hij een mes, zag hij hoe Vincent in beweging was gekomen en binnen een seconde de andere vampier neerknalde. Onbewogen bleef Sasuke staan. Het was overduidelijk dat die Vincent niet erg geliefd was hier. Wat hem overigens niet verbaasde. 'Well done, nog een schouderklopje,' mompelde hij sarcastisch.

Ed bleef kalm in de groene ogen kijken, hij was niet bang, zelfs niet met de nieuwe kracht van Uvall. 'Screw Lucifer, ik moet hem wat dringends vertellen,' reageerde Uvall koel. 'Dus laat me door of ik ben genoodzaakt je aan de kant te zetten met wat geweld.' Hij sprak met een zekerheid in zijn stem. Ed snoof 'Als je met Lucifer wil spreken moet je dat doorgeven en hij zal je ontvangen, ik beloof niet dat het met open armen gebeurd!' Zei Ed grommen en je zag een jonger Hellhound te voorschijn komen en Dark kwispelde toen hij de jonge hellhound zag 'Geef je bericht maar door!' Zei Ed kalm en knikte naar de jonge hellhound.
Vincent snoof en liep kalm naar zijn slachtoffer en grijnsde even toen hij zag wie hij plat had gelegd. Mooizo, het werd tijd dat deze vampier wat manieren leerde of voor de levens boete! 'Well done, nog een schouderklopje,' mompelde hij sarcastisch. Vincent haalde kalm zijn schouders op en keek naar Sasuke 'Iemand moet hier de zootje ongeregeld in toom houden.' Zei hij kalm, als dit zo doorging, zou er uiteindelijk geen voedsel meer overblijven, dus moest hij wel de vampieren in de gaten houden.

Open armen. Neeh, dat was ook helemaal niet nodig. Het was een zekerheid, misschien een deal als je het van een kant bekeek. Uvall keek stilletjes naar de jonge hellhound. Mooi niet dat hij dat beest alles vertellen ging. Het ging hen niets aan waarover hij het wou hebben. 'Vertel die geliefde Lucifer maar dat we misschien een nieuwe.. Euhm... "bezorger" hebben, maar dat alleen op èèn voorwaarde. Meer kan ik niet zeggen. Als hij geïnteresseerd is moet hij het laten weten. Bìnnen een kwartier.' Uvall was niet bang eisen te stellen. Toen sloeg hij zijn ogen neer en zuchtte lichtjes. 'God wat een gedoe hier altijd.'
'Waarom zou je zo'n taak in hemelsnaam op je willen nemen?' vroeg Sasuke toonloos. Eigenlijk helemaal niet geïnteresseerd daarin, maargoed. Als "jonkie" kon hij mooi onnozele vragen gaan stellen. 'Laat dat lekker aan de weerwolven over... Of je moet het gewoon plezierig vinden die kogels door iemands lichaam te jagen.' Even wendde hij zich blik af. 'Als dat zo is kan je jezelf beter een kogel geven.'

'Vertel die geliefde Lucifer maar dat we misschien een nieuwe.. Euhm... "bezorger" hebben, maar dat alleen op èèn voorwaarde. Meer kan ik niet zeggen. Als hij geïnteresseerd is moet hij het laten weten. Bìnnen een kwartier.' Dark zag hoe de jonge hellhound verdween en keke zijn broer aan 'Is dat je zoon? Zijn kop lijkt sprekend op die van jou!' Zei Dar kmet een grijns en zag Ed knikken. Dark plofte neer op de grond en gaapte even terwijl hij op een antwoord terug wachten.
'Waarom zou je zo'n taak in hemelsnaam op je willen nemen?' vroeg Sasuke toonloos. Vincent keek hem kalm aan 'Omdat, ik tenminste om onze wereld geef.' Zei hij kalm en legde 3 nieuwe kogels in zijn gun en stopte ie weg. 'Laat dat lekker aan de weerwolven over... Of je moet het gewoon plezierig vinden die kogels door iemands lichaam te jagen.' Even wendde hij zich blik af. 'Als dat zo is kan je jezelf beter een kogel geven.' Vincent keek hem even aan en grinnikte 'tja en kogels door de koppen jagen is ook vermakkelijk...En plus de weerwolven in andere landen beginnen ook al vereerd te denken, hoewel het best wel leuk is om met zo een beest te vechten.' Zei hij kalmpjes.

Uvall zuchtte diep. 'Een kind van jou? Fijn... Nog zo'n koter erbij.' Alsof de hel nog niet vol genoeg zat met Hellhounden?! Lucifer moest er een limiet op zetten. Maar natuurlijk zou dat niet gebeuren, aangezien die wezens jammer genoeg favoriet waren. Het leven als demon was niet gemakkelijk, zeker niet hier. Hij keek eens naar Dark. 'Jij was verbannen toch... Waarom ben jij hier dan nog zonder enige problemen?' vroeg hij zich hardop af.
Sasuke staarde naar een raaf dat in een boomtop was gaan zitten. De twee kraaloogjes keken recht in de zijne, alsof ze mentaal met elkaar communiceerden. Niet dat dat waar was, ergens voelde hij zich er gewoon door aangetrokken. 'tja en kogels door de koppen jagen is ook vermakkelijk...En plus de weerwolven in andere landen beginnen ook al vereerd te denken, hoewel het best wel leuk is om met zo een beest te vechten.' Langzaam gleed zijn koele ogen weer naar Vincent, keken hem zonder enige emotie aan. 'Oh je vecht ook nog. Een wonder, aangezien ik je meestal alleen met dat ding zie rondzwaaien.'