Take a break

liedje bij het luisteren: https://www.youtube.com/watch?v=dGR65RWwzg8

Delia zat aan de strand met haar gitaar en keek naar de zonsondergang. Ze moest rust hebben, even weg van alle gedoe over oorlog. Even weg van de leden die hard trainde. EN zelfs even weg van Jake om op rust te komen. Delia begon te pingelen op haar gitaar en kek voor zich uit. Hoewel de laatste tijd ze steeds minder last had van nachtmerrie's sliep ze nog steeds niet rustig. De nachtmerrie's kwelde haar en Delia wist dat ze nu niet naar Jack kon gaan want die zou zich schuldig voelen dat het zijn schuld was. Delia begon zachtjes te zingen terwijl ze nog steeds naar voren keek. Haar rode haar die ze had geverfd deed mee met de wind die zachtjes bries. Haar bruine ogen keken vooruit naar het water dat rustig heen en weer golfde, het water dat onvoorspelbaar was. Ergens in zich wist ze dat ze iemand nodig had, ook al had haar ziel even rust nodig, had ie ook een oppepper nodig. Iemand met wie ze zorgeloos lol kon make nen even alles vergeten. Mar er waren weinig mensen in de roedel met wie ze zorgeloos lol kon trappen. Natsu...een oude vriend van haar die ze kende sinds ze nog een pup was. Haar goede vriend met wie ze kattenkwaad uithaalde. Maar hem zag ze niet meer zo vaak en Jake pakte iedereen ook hard aan bij de trainingen dus ze wist niet of hij nog zin had in plezier...

[Natsu]

Genoeg energie raasde door zijn lichaam heen, alsof dat was wat zijn hart rond pompte, in plaats van bloed. Met een noodgang sjeesde de jongen door de bossen heen, over de lege stoepen zodat hij mensen niet in de weg rende. Hij deed een wedstrijdje met Happy. Snelheid tegen binnendoor paadjes. Het idee was dat Happy via die paadjes naar het strand ging, terwijl Natsu door de stad heen ging en zich werkelijk de pleuris rende. Zonder in een wolf te veranderen, weliswaar. Ten eerste omdat dat onmogelijk was in een stad en het ten opzichte van Happy oneerlijk zou wezen. Al snel kwam hij het strand op, alvast rond kijkend of hij zijn maatje zag. Maar nee, hij zag iemand anders. Rode haren, zacht zingend met een gitaar. Delia! Natsu greens en ging geruisloos lopen, achter haar langs en zo dat zijn schaduw noch het zand zijn positie verraadde. Dan ineens slaat hij een arm om haar heen en prikte met zijn ene hand in haar zij. 'Halloo!'

Toen het lied ten einde was, bleef ze door pingelen. De wind bleef het zelfde waardoor ze niet rook dat Natsu in de buurt kwam en gaf dus een geschrokken gil toen ze een arm om haar heen voelde en een hand in haar zei prikken. Ze keek boos achterom om te zien wie haar had laten schrikken en zag de bekende roze haren van Natsu. Ze grijnsde breed naar hem 'Halloo!' Hoorde ze hem zeggen en Delia gaf hem een vriendelijke stomp in zijn buik. 'stommerd! Ik kreeg bijna een hart aanval!' Zei ze lachend en legde haar gitaar weg. Ze zocht naar Happy de maatje van Natsu die heel gezellig was 'Ben je niet bij de training van Jake? Ik dacht dat hij nu de jeugd aan het trainen was?' vroeg ze en keek hem vragend aan. Haar ogen stonden vol verdriet door het verloren kind en ze wist niet of Natsu het al had gehoord van de andere leden, want het ging nog al snel door de roedel toen ze er achter waren gekomen...

Godzijdank had hij zijn blokjesbuik om die "stomp" op te vangen, waardoor hij er niet heel veel van voelde. Niet dat die stomp echt hard was, maar het zou hem -als hij niet oplette- zo op zijn kont kunnen doen vallen. 'stommerd! Ik kreeg bijna een hart aanval!' Natsu schoot in de lach, en hield zijn arm nog altijd om haar heen. Zolang hij zo bleef zitten kon dat ook prima. Tenslotte wist hij dat Delia ergens mee zat. Iets dat hij nog niet verwacht had. 'Sorry, sorry,' sprak hij snel, voor hij nog een stomp zou krijgen. De vrouwen in de roedel waren lang niet zo zachtzinnig. 'en je niet bij de training van Jake? Ik dacht dat hij nu de jeugd aan het trainen was?' Zijn gezicht vertrok even. Training? Was die er dan? Natsu was al vroeg van huis vertrokken, nog voor de vogels hun liedje zongen. Lichtjes schudde hij zijn hoofd. 'Nee, als ik eerlijk ben wist ik niet eens dat die er was.' Zijn ogen vernauwde even terwijl hij recht in de zon keek. 'Al train ik toch wanneer ik zelf zin in heb.' Tsja, wat dat betreft kon niemand hem dwingen mee te doen. Natsu trainde als hij zin had, als hij een gevoel had dat het nodig was. Van de zon keek hij in de ogen van Delia. Eens hadden die zo vrolijk gestaan en nu... 'Ik weet niet hoe het is om een kind te verliezen, maar wel hoe het is om een dierbaar iemand te missen,' sprak hij zachtjes. 'Het is oké als je rouwt, dat is normaal, maar blijf niet te lang in die spiraal hangen... Ooit moet je verder met je leven.' De jongen stond op en glimlachte. 'kom, laten we wat plezier maken.' In een flits bukte hij en had hij haar enkels te pakken.

Delia hoorde Natsu lachen en lachte mee. 'Sorry, sorry,' sprak hij snel, Delia moest er om grinniken en ze haalde haar hand door zijn leuke roze haar. Toen ze over de training begon zag ze een verwarde blik, blijkbaar was deze jongen het weer vergeten. Lichtjes schudde hij zijn hoofd. 'Nee, als ik eerlijk ben wist ik niet eens dat die er was.' Zijn ogen vernauwde even terwijl hij recht in de zon keek. 'Al train ik toch wanneer ik zelf zin in heb.' Delia zuchten en keek naar Natsu 'Ik zou toch een keertje komen opdagen, zo erg is het daar niet.' Zei ze rustig maar wel met een grijns. 'Ik weet niet hoe het is om een kind te verliezen, maar wel hoe het is om een dierbaar iemand te missen,' sprak hij zachtjes. 'Het is oké als je rouwt, dat is normaal, maar blijf niet te lang in die spiraal hangen... Ooit moet je verder met je leven.' Delia zuchten en keek naar de jongen en schudde haar hoofd, ze had het al vaak gehoord en hoe erg ze ook haar best deed, die dromen gingen maar niet weg. Één van de redenen waarom ze in haar vrije tijd met muziek bezig was en niet met iets anders, muziek liet haar even helemaal weg gaan, even alles vertellen. Delia zag hoe Natsu opstond en trok vragend haar wenkbrauw op. 'kom, laten we wat plezier maken.' In een flits bukte hij en had hij haar enkels te pakken. Delia greep de grond vast...Voor zometeen als de grond gaat bewegen onder haar en ze probeerde haar enkels los te krijgen 'Plezier vind ik prima. Maar leg Please mijn enkels weer op hun plekken voor je iets stoms gaat doen!' Zei ze lachend en keek naar Natsu.