getting settled

Crystal zuchtte verveeld. De laatste paar dagen was ze alleen maar op doorreis geweest. Ze zocht naar de perfecte plaats. Ze had genoeg geld dus dat was het probleem niet, ze hield nu gewoon niet van een huis dat ze meteen vond. Nee ze maakte het zichzelf weer moeilijk. Ze zocht een huis dat bijna onmogenlijk te vinden was. Ja zo was ze nu eenmaal, ze kon er zelf niet aan doen. Vermoeid wreef ze door haar bruine haren. haar kristal blauwe ogen staarden even kort voor zich uit. Ze wist niet wat ze moest doen. Ze nam haar schoudertas weer vast, stapte van het bankje waar ze al een heel tijdje had opgezeten en ging weer op zoek. Hoe lang was ze nu al bezig aan het zoeken achter een huis? een week? Misschien langer. het was niet dat ze de dagen aan het tellen was. Dat leek alsof ze wanhopig was. En Crystal is niet iemand die snel wanhopig werd. Ze trok haar leren jasje steviger rond zich heen wanneer er een nog koude wind oppeens kwam opsteken. Dat ze maar snel een huis vond. Crystal was dan ook zo diep in gedachten. Dat ze pas later besefte dat ze al half het dorp uit was. Kort keek ze nieuwsgierig rond. Zag in de verte oppeens een villa staan. Het was een prachtig zicht om het van ver te zien. En toen ze er dichter naartoe ging zag ze meteen dat het nog te koop was ook. Lachtte het geluk haar nu oppeens wel toe. Geweldig. Eindelijk had ze een huis gevonden. Ze stapte er dan ook recht op af, belde aan en wachtte geduldig tot een oude meneer open deed. "Het is voor het huis" Legde ze hem glimlachend uit. Even keek hij haar twijfelend aan. Ja ja ze weet heus wel dat ze nogal er jong uit zag maar als hij wou dat ze het kocht moet hij niet zo argwanend doen. Eindelijk knikte hij, jasses dat duurde lang. Zwijgend volgde ze hem het huis in.

few days later

Geeuwend werd ze wakker in haar nieuwe villa. Het was nog steeds wat wennen. Maar dat zal niet lang duren voor ze het hier helemaal gewoon was. Kort wreef ze in haar kristal blauwe ogen en kroop toen uit bed om zich meteen om te kleden. Ze nam vlug wat toost nadat ze de keuken was gegaan. Greep haar wapens tegen de vampiers en nam dan vervolgens haar schoudertas. Ja Crystal wist alles van die vampiers en weerwolven. Ze was geen hater wegens hen alhoewel haar ouders dat wel waren. misschien was dat waarom ze haar ouders had verlaten. Maar ze was getraind door hen dus kon ze zich uitstekend verweren. Ze gritste haar huissleutels van de tafel en stapte naar buiten. Streek nog even kort door haar lange haren en stapte ongestoord verder richting het dorp. En keek nieuwsgierig rond, niet oplettend waar ze liep.


(open)

De dagen verliepen rustig, maar steeds kon hij maar niet vinden waardoor Loki zo raar had gereageert op toen hij hem over dat boek vertelde... Elke dag zat hij wel in dat hoofdstuk te lezen, maar jack kon er nog steeds niets in vinden. Erik was aan het trainen en zelf zat hij nu heerlijk rustig op een mossige boomstronk vlakbij het dorp te lezen,. Waarom kon hij nu net niet vinden wat er zo belanrijk voor Loki was? Met een diepe zucht sloeg Jack het boek dicht en stopte het in zijn rugzak. Na het dicht te hebben geritst sloeg hij het ding over zijn schouders en Jak keek even naar beneden. Het was markt maar de drukte maakte hem verdroeft. Hoe veel Vampiers zich niet tussen hen in verborgen hielden om wat mensen mee te lokken en hen leeg te zuigen! Even walgde hij er van, maar toch wist hij dat ie zelf soms ook zoiets moest doen, maar liever dronk hij ziekenhuis bloed. Dan deed hij geen mensen pijn en ze hadden geen last van hem en Erik. Jack stond op en liep richting het dorp. Zijn voeten werkte rustig mee en hij had voorlopig toch geen dorst.