sweets at sea

Het voelde zo fijn haar hand in de zijne, maar toen ze die los liet voelde Ronan een vertrouwd gevoel weg vallen, maar niet verdwijnen. Hij volgde Alyce haar voorbeeld en ging ook wat sneller lopen en bleef naast haar. Toen het zaakje in zich kwam wist Ronan dat het niet lang meer zou duren voor die heerlijke dampende beker tussen zijn handen in stond! Alyce zwaaide naar de chef en hij knikte even naar de beste man. Het was best een aardige vent hoor, maar toch wilde Ro niet te vaak hier langs komen. Daar had hij de centen gewoon weg niet voor! Er hing ook een bordje met hulp gezocht... Ronan ging tegenover Alyce zitten, maar glimlachte zacht naar haar. 'Zitten we weer.' grapte Ronan met een zachte grijns en keek haar met een bezorgde blik aan. Ook Shadow die strak tegen Ronan's benen aan ging liggen keek haar bezorgd aan.

'Zitten we weer.' grapte Ronan met een zachte grijns en keek haar met een bezorgde blik aan. Ook Shadow die strak tegen Ronan's benen aan ging liggen keek haar bezorgd aan. Alyce merkte hun bezorgde blikken en liet gauw haar handen op haar schoot rusten 'doe niet zo bezorgt, ik heb gewoon koppijn door te weinig vloeistof te hebben binnen gekregen.' Zei ze verdedigend en glimlachte blij naar de bediende die voor hun neus 2 heerlijke dampende bekers neerzetten. Alyce glimlachte terwijl ze de beker vastpakte en daar voorzichtig wat slokjes nam. Een koude rilling ging over haar rug heen en ze sloot haar ogen. Ze was moe en uitgeput en vannacht zou ze zonder benen slapen dat was zeker weten! en hopelijk zou haar maag haar niet midden in de nacht wakker maken omdat ie honger had!

Ronan knikte rustig toen Alyce zei dat haar hoofd pijn deed, maar dat was zo gek ook niet. Die lui moesten uit de weg geruimt worden en snel ook! 'En vast van te veel zoetigheid, daarvan gaat mijn hoofd altijd zeer doen.' zei hij en knikte dankbaar naar de bediende die hun twee heerlijke bekers choco voor zetten. Het was niet zo heel warm buiten, maar normaal kon hij en hun soort genoten wel tegen dit soor weer. Al hoewel... Ze niet al hun energie aan iets onbenulligs moesten verspillen! Ro sloot zijn vingers om de beker en sloot zijn ogen. De warmte alleen al deed hem goed. Daarna opende hij zijn ogen weer en begon voorzichtig de hete drank slokje voor slokje naar binnen te werken. Shadow zakte verder onderuit en sloot haar ogen. Het was ook een vermoeiende dag geweest.

En vast van te veel zoetigheid, daarvan gaat mijn hoofd altijd zeer doen.' zei hij en knikte dankbaar naar de bediende die hun twee heerlijke bekers choco voor zetten. Alyce zuchten zachtjes en schudde haar hoofd 'nee, dat is het niet, ik ben dol op zoetigheid.' Zei ze zachtjes en likte haar lippen waar nog een beetje zoete chocolade melk op zat. Ze zuchten zacht en pakte haar chocolade melk weer waar ze een klein beetje van dronk. Het was heerlijk en liet haar zeker ontspannen. Na een paar minuten te hebben gestaard besloot butler toch om rustig aan te doen en legde ook zijn kop op zijn poten en zijn ogen te sluiten. Alyce keek naar Ronan 'zo jij nog wat te vertellen?' vroeg ze rustig.

Ronan moest grinniken bij haar woorden. Vrouwen! Die waren dol op zoetigheid! Rustig schudden hij zijn hoofd en dronk nog wat van zijn beker chocomelk. Het was gezellig, maar toch werd er iets verwacht van een van hen of van hun beiden? Ronan voelde zich warmer dan normaal, maar het was toch weer niet ongewoon. Toen ze vroeg of hij nog wat te vertellen had dacht Ronan even na en liet zijn blik even dwalen door de zaak. Zijn ogen vielen weer op het bordje en even zuchten hij inwendig. Misschien was het beter als hij hier maar ging werken? Dan zou hij geld hebben voor zijn woning en Alyce zei eerder al dat ze hier vaker kwam! 'Euh de baas hier heten Frank toch?' zei hij lichterlijk onzeker en hij keek weer naar Alyce, maar verder voelde hij zich normaal. Shadow legde zich lekker bovenop Butler en sloot haar oogjes.

Alyce bleef kalmpjes drinken en genoot gewoon van de rustige momment, al was ze nu wel aan het bedenken hoe ze Loki moest gaan vertellen wat er vandaag was gebeurd! hij zou niet blij worden als ie zou horen dat ze weer was lastig gevalen door de jager en dat ze eigenlijk weer met en weerwolf was geweest! Op een of ander manier had ie het niet zo op weerwolven behalve haar. Maar ja, daarvoor was ie wel haar opvoeder. Iemand van wie ze hield en vertrouwde. 'Euh de baas hier heten Frank toch?' zei hij lichterlijk onzeker en hij keek weer naar Alyce, Alyce keek even naar de baas en knikte 'jup zo heet ie.' Daarna keek ze naar het bordje en grinnikte. Blijkbaar wou die hier dus werken? op zich een leuk zaakje, ze zat hier vaak, maar om hier te werken? Butler voelde plotseling gewicht op zijn rug en gromde dreigend naar de pup dat ie maar beter van hem af kon gaan of ze zou een poot missen, zonder zijn ogen open te doen.

Hij zag hoe ze naar de chef keek en Ronan grijnsde even toen ze zijn vraag bevestigde. Hij hoorde wat Butler gromde en schoof Shadow met zijn voet van de herder af. ze het die nare gewoonte ook bij hem opgelopen. Soms ging ze zelfs boven op hem liggen wanneer hij sliep. Ronan knikte naar Alyce en keek daarna naar FRank. Ronan stond op. Hij moest toch wat. Hij liep richting Frank en slikte even. Hij kende dit soort leven geen eens, maar ja hij wist dat ie een snelle leerling was! 'Frank ik zag dat je een medewerker zocht. Ik zou me daarvoor bij je willen aanmelden?' zei Ronan en hij wachten op wat Frank zou gaan zeggen.

(Doe jij Frank) ;)

Alyce glimlachte en zag hoe Ronan aarzelde maar uiteindelijk tochopstond en naar Frank liep. Alyce nam nog wat van de heerlijke chocolademelk en kriebelde met haar voet Butler over zijn rug. Frank was rustig zijn bar aan het poetsen toen hij de jongen die met Alyce mee was op hem af kwam lopen. Vriendelijk keek Frank naar de gast die duidelijk voor hem hier naar toe was gelopen. 'Frank ik zag dat je een medewerker zocht. Ik zou me daarvoor bij je willen aanmelden?' zei Ronan en hij wachten op wat Frank zou gaan zeggen. Frank ging rustig staan en bekeek de jongen eens. Hmm, hulp hadden ze hard nodig, vooral omdat binnenkort de kerstvakantie voorbij zou gaan en er zeker leerlingen hier heen zouden komen tussen de middag zou hij extra handen goed kunnen gebruiken. Frank legde de theedoek op zijn schouder en kruiste zijn armen 'Zo, en wat heeft deze man te bieden voor een werkje als bediende?' vroeg hij nors, al zou iemand die hem kende wel een plagend toon herkennen. Maar die lag goed verborgen!

Ronan bleef wachten op wat komen ging. Maar de beste man leek zich even diep na te gaan in zijn gedachten. Ronan wenste bijna onder die nadenkende blik weg te lopen en net te doen alsof dit alles niet gebeurd was en dat hij ergens anders werk zou gaan zoeken, maar nog voor hij zich wilde verontschuldigen vroeg Frank wat hij hem te bieden had. 'De hulp die je nodig hebt.' probeerde hij en vervloekte zichzelf dat hij niet met iets beters op de proppen was gekomen, maar meer kwam er op het moment niet in hem op.

Alyce haalde uit haar zak een stel oortjes die ze in haar oren stopte en zette haar ouderwetse mp3 aan. Het muziek galmde door haar oren en ze nam nog wat slokjes. Het liet haar rustig worden. Frank keek met zijn norse gezicht naar de Jongen ma. Nadat ie had gevraagd wat de gast te bieden had. Toen hij zijn antwoord hoorde moest die moeite doen om niet in lachen uit te barsten. ' hmm jij weet mijn naam maar ik die van jou niet: zei hij kqlm en pakte een bord met papier er op en keek afwachtend naar de jongen.

Shadow leek het alemaal niet o te boeien dus bleef ze lekker door slapen. Ronan zweeten bijna peentjes. Hij was nooit zo direct tegen Mensen geweest, maar hij wist ook wel dat het huisje dat hij nu had onderhouden moest. Maar op de een of andere manier leek zijn antwoord amussant te zijn? Ronan voelde dat hij in de zeik genomen werd, maar boos kon hij er echter niet om worden, want het was zijn eigen schuld. ‘Ja uw naam heb ik via Alyce op gepikt, maar mijn naam is Ronan. Ronan Towers.‘ zei Ronannu wat zekerder van zijn zaak.

(Achternaam kan niet kloppen, die verander ik straks wel^^)

‘Ja uw naam heb ik via Alyce op gepikt, maar mijn naam is Ronan. Ronan Towers.‘ zei Ronannu wat zekerder van zijn zaak. Frank knikte en schreef zijn naam op. Nadat ie het had gedaan keek ie op naar de jongen man 'goed Ronan, ik verwacht je aanstaande maandag om 9 uur precies voor de deur.' Zei hij kort en krachtig, draaide zich om en ging weer verder met het schoonmaken. Alyce bleef nog steeds rustig zitten met haar ogen gesloten en leunde met haar hoofd tegen een hand terwijl ze het muziek in zich lief vloeien, ze vergat haar omgeving en liet zich helemaal ontspannen met een kop chocolade melk.

Okay? Weerwolven vroegen vaak nog verder door!? Tenminste in zijn dorpje... Ronan knikte te verbijsterd over dat hij zo gemakkelijk en ook nog best snel aan een baantje gekomen was al moest hij een kleine tien minuten lopen, maar dat was beter dan rommel naar de andere kant van de vuilstort brengen. Vreugde ging door hem heen al moest hij voor een mens werken het was in komste dus veel te klagen had Ronan niet. ‘Ik zal er zijn! zei hij en liep terug naar Alyce. Hij raakte haar heel zacht aan met zijn vingers over haar hand heen en glimlachte zacht naar haar.

Alyce genoot van de muziek en luisterde naar de tekst. Het was een rok nummer en als ze genoeg geld bij elkaar zou hebben, dan zou ze een bas kopen om bepaalde liedjes te kunnen spelen...of een gitaar. Alyce wist het nog niet helemaal. Toen ze zacht vingers voelde opende ze haar ogen en ze glimlachte naar Ronan en deed haar oortjes uit nadat ze haar muziek had uitgedaan. ' is het geluk?'. Vroeg ze rustig en keek hem net zo aan.

Ronan zag dat Alyce weer bij kwam na haar muziek avontuur en ze vroeg of het gelukt was. Hij grijnsde zachtjes. 'Jep en volgende week begin ik hier, tja ik moet toch wat om geld voor mijn huisje binnen te krijgen.' zei Ronan en dronk zijn beker choco leeg.

Hij grijnsde zachtjes. 'Jep en volgende week begin ik hier, tja ik moet toch wat om geld voor mijn huisje binnen te krijgen.' zei Ronan en dronk zijn beker choco leeg. Alyce glimlachte en knikte 'mooi zo.' zei ze rustig en dronk laatste slokjes op en probeerde uit of ze haar voeten los zou krijgen van onder Butler. Butler merkte beweging op, opende loom zijn ogen en keek omhoog naar Alyce, blijkbaar moesten ze nu ergens anders heen? Een geeuw kwam uit zijn bek en hij keek van uit onder de tafel naar Ronan.

Ronan knikte bij haar woorden en glimlachte. Maar hoe gezellig het hier ook was toch moest hij ooit weer naar huis. Al wist hij niet of Alyce nog ergens in zijn gezeldschap samen met Shadow ergens anders nog heen wilde??? Hij tikte haar even aan met zijn voet en Shadow werd rustig wakker en geeuwde met veel geluid. Ronan glimlachte en bukte zich om de jonge teef nog even te kriebbelen.

Alyce stond met een zucht op en zag dat Butler ook met veel tegen zin opstond 'Ja jochie, wij moeten ook terug naar huis' Zei ze zachtjes en kriebelde haar jongen achter zijn oor. Butler kwispelde lichtjes en liep alvast naar de deur, Alyce pakte de kopjes en bracht ze terug naar de grote tafel 'bedankt frank! Het was weer eens heerlijk!' Zei ze met een grijns en liep achter Butler naar buiten waar ze op Ronan wachten met Shadow. 'hmm, ik kan beter maar naar huis, even voor het avond eten nog een klein beetje lezen.' Zei ze met een glimlach en keek naar Ronan.

Ronan rekte zich eens lekker uit en stond op. Shadow stond moeizaam op ze was dood op. Hij merkte het en tilde haar op. Het arme schaap al was het een hond ze was echt heel erg moe. Shadow legde haar koppie langs zijn hoofd op Ronan's schouder. 'Tot maandag Frank.' zei Ronan en liep achter Alyce aan de deur uit. Shadow sliep al weer te moe om Butler gedag te zeggen. 'Nou dan zie ik je later wel weer eens Alyce. Misschien hier of ergens anders.' zei Ronan met een kleine glimlach en boog zich lichtjes naar Alyce toe en gaf haar een kusje op haar wang en rechten daarna zijn rug. Het was als vriendschappelijk bedoelt, maar hij had haar eigenlijk op haar mond willen kussen. Waarom kon Ronan zelf niet zeggen en hij keek haar rustig aan.

'Nou dan zie ik je later wel weer eens Alyce. Misschien hier of ergens anders.' zei Ronan met een kleine glimlach en boog zich lichtjes naar Alyce toe en gaf haar een kusje op haar wang en rechten daarna zijn rug. Alyce voelde haar wangen rood worden en haalde gauw haar hand door haar haar 'ja...tot de volgende keer.' Zei ze rustig en keek naar butler die een lik over Shadows kop gaf voor ie rustig begon te lopen in de richting waar ze heen moesten. Alyce zwaaide even gedag voor ze achter butler even aanholde zodat ze naast hem kon lopen.

Hij zag hoe Alyce haar wangen rood werden en zelf voelde hij dat ie het ook warm kreeg. Ze waren vrienden en niet meer, maar voelde Alyce dan ook wat hij voelde? Die rare kriebbels in zijn buik? Ronan wist zelf verder niets meer te zeggen en keek hen na toen Butler Shadow over haar koppie had gelikt. De pup kreunde licht en bewoog net zo, maar verder bleef ze slapen. Hij begon naar zijn huisje te lopen en besloot om eerst Shadow daar af te zetten en op bed neer te leggen. Daar lag ze meestal. Daarna stapte hij de deur weer uit en ging het bos in. De wind was gaan liggen en de wolken pakte samen aan de hemel zonder echt dreigend te zijn. Toen Ronan geen menselijke geuren meer rook veranderde hij zich in zijn wolf en begon het spoor van Alyce te zoeken. Net wat hij dacht! Die jagers hadden dus gedaan alsof!!! Ronan rende het spoor achterna en gromde inwendig. Waarom had hij haar dan ook alleen gelaten? Bezorgtheid overspoelde hem en Ronan leek een rode waas voor zijn ogen te krijgen. Niemand kwam aan zijn vrienden en al helemaal niet aan Alyce! De geuren werden steeds sterker tot Ronan stemmen hoorde fluisteren. Ze waren een plannetje aan het beramen om Alyce van Butler te scheiden en haar zo te dwingen om zichzelf te tonen, want de ooms waren nog niet zo zeker of Alyce wel een mens was?! Net voor ze te voorschijn wilde springen om eerst Butler te vangen met een net en daarna Alyce sprong Ronan bovenop 1 van de ooms en beet hem dood. Ro verraste ze zo dat de twee over gebleven mannen even niets konden doen en als twee standbeelden daar stonden te staren. Toen Ronan de andere oom ook aanvloog en doden kwam de jonge jager pas tot zijn zinnen en richten zijn geweer op Ronan, maar schoot mis doordat Ronan te snel voor hem was. Hij klemde een van zijn klauwachtige handen om de loop van het geweer en trok het ding uit de handen van de jager en gooide hem weg tussen de struiken. De jonge jager wilde Ronan greep de jongen bij zijn kraag en smeet hem de struiken uit en met een dreigende houding en een van nek tot staart op gezetten haren volgde Ronan met een luide dreigende grom...

Alyce had het gevoel dat iemand hun bespiede sinds ze het bos weer in was, maar jammer genoeg kwam de wind van haar af dus kon ze haar stalkers ook niet ruiken. Het meisje probeerde zo goed mogelijk rustig te blijven en deed als of ze genoot van de natuur terwijl Butler naast haar been liep en zijn oren gespitst hield. Alyce bleef lopen maar liep niet regelrecht naar hun huisje. Nee ze liep juist dieper het bos in zodat ze niet zouden weten waar ze woonde. Alyce sprong net niet in de lucht toen ze achter haar geluid hoorde wat haar niet beviel. Met een ruk draaide ze zich om en bekeek het schilderij, ze zag Ronan in zijn wolven vorm en alweer 2 doden jagers. Een grom steeg uit haar mond toen ze zag hoe die gast op de jonge jager afging en hem wegsmeet. Mooi niet! Als die jongen zijn leven kwijt zou raken zou zij het besluiten en niet Ronan! Alyce rende naar Ronan toe, greep hem bij zijn kraag en smeet hem weg tegen een boom. Alyce was een stuk sterker dan ze er uitzag, zeker in haar mensen vorm. Snel wierp Alyce een blik naar achter maar kon de jager nu niet vinden. Butler ging naast haar staan en zette zijn vacht op terwijl Alyce uitdagend naar Ronan keek.

De jonge jager keek hem bang aan en net voor Ronan zich wilde af zetten voelde hij een hand in zijn kraag. Het gevoel van kracht in zijn wilde manen was sterk, maar het kwam ook zo onverwachts! Net als de klap tegen de boom aan. Ronan voelde zich even duizelig en schudden zijn kop, maar de jonge jager benutten deze tijd om zijn geweer te gaan zoeken!!! Ronan tilde zich op en schudden zich even uit, maar keek daarna naar Alyce en Butler. Niet dat hij bang was voor die hond, maar hij wilde Alyce zeker niet kwetsen. 'Ze wilde je dwingen te veranderen om je zo te kunnen doden!' gromde Ronan in het wolfs, maar hij wilde Alyce enkel beschermen. De geur van die de jonge jager kwam weer dichterbij en Ronan spitste zijn oren en zag hem ineens achter Alyce opduiken uit de struiken. 'Alyce pas op!' riep Ronan en duwde na een sprong Alyce aan de kant en het schot raakte hem vol in zijn linkerschouder. Ronan jankte en tilde zijn poot iets op, maar gromde dreigend naar de jonge jager die weer een nieuwe lading in zijn geweer stopte...

Alyce was woest, woest op de jagers maar ook op Ronan! Alyce zag hoe Ronan weer opstond en keek hem kwaad aan. Ze wilde je dwingen te veranderen om je zo te kunnen doden!' gromde Ronan in het wolfs, Alyce gromde boos 'Oh en jij laat je tot hun niveau zinken?!' vroeg ze boos en werd verrast toen ze aan de kant werd geduwd. Niet zo veel later hoorde ze een geweer afgaan en keek woedend naar de jager die weer aan het laden was. Met een ruk rende ze naar hem toe. Greep de geweer uit zijn klauwen en tilde de jongen op bij zijn kraag boven de grond 'Jij vuile verrader! Ik heb niks voor niks je leven die dag gespaard!' siste ze boos en voelde hoe de woede van haar over nam, ze had de neiging om deze jongen zo hard tegen een boom aan te gooien dat ie zijn nek zou breken! En toen ze haar spieren aanspande om dat te doen kwam ze weer terug in de echte wereld. Alyce keek in de ogen van de jongen en schudde haar hoofd. Ze was geen monster! En dat zou ze ook niet zo snel worden! Alyce gooide de gast tegen een boom aan zodat ie wel met zijn hoofd raakte en hopelijk een zware hersenschudding zou oplopen. Daarna verboog ze het geweer en rende terug naar Ronan waar Butler al bij stond en zijn wond schoonlikte. Alyce liet zich naast de weerwolf zakken en bekeek de schouder.

Ronan wilde haar graag beschermen, maar dat ging zo moeilijk met die wond. Butler kwam naar hem toe en begon zijn wond te likken. Het deed pijn, maar hij verbeet de pijn en bleef de jonge jager aan kijken die door Alyce onderhanden werd genomen. Ro bleef toe kijken, maar Alyce verwonden die gast alleen maar daar zou die gast alleen maar van herstellen. Ronan ging zitten en liet Alyce begaan toen ze weer bij hem kwam om de wond te bekijken, maar was wel zo wijs om zijn mond verder te houden.