No, no, no!!!

Ronan hoorde dat er personen buiten moesten staan, maar ze deden geen moeite om te antwoorden. Dat vond hij heel erg verdacht! Ronan besloot om eerst door het raam te kijken naast de deur en gelijk toen hij dat deed werd er op de deur geschoten. Op de plek waar zijn hart gezeten zou hebben boorde zich kogels naar binnen. Ronan was blij dat hij er niet voor gestaan had en dat de kogels in de muur zich boorde en niemand verder gewond raakte. Ronan zag dat het geen jagers waren, maar gewoon een stel ordinare straatrovers!!! De deur werd naar binnen los getrapt en Ro kon zich nog net in dekking stellen door terug te stappen buiten het bereik van de deur. De eerste de beste die binnen kwamen stormen grepen hem vast en duwde door nog voor Ronan kon Reageren. shadow die eerst had staan blaffen schrok en dook weg de keuken in. Ronan werd hard tegen de muur aan de andere kant van zijn woning gedrukt. Alle lucht werd daardoor even uit zijn longen geperst en het duurde toch even voor hij snakkend weer adem kon halen!!!!

Alyce zag dat Ronan eerst via het raam ging kijken en toen ie het deed zag en hoorde ze een kogel door de deur heen. Een geschrokken gil kwam uit haar mond en de deuren werden gauw ingetrapt. Een boze grom rolde over haar lippen en Butler schoot te hulp aan Ronan die half gekild werd. Hij beet in de arm van de gast en ng is hard ook! Alyce zag dat een 2e op haar afkwam en haar wou vastgrijpen maar Alyce hem listig ontglipte. Ze Makte een vuist en sloeg hem recht op zijn neus maar voordat haar vuist iets raakte had ze iets stekeligs gevoelt maar daar niet veel aandacht aanbesteed. Alyce zag dat de man tranen kreeg door de pijn en neerviel. Snel ademde Alyce in een uit. Ze hoorde ergens in de verte Butler blaffen. Har hand ging naar haar buik en toen ze naar haar hnden keek zag ze bloed! Er stak een mes in haar buik.......

Sorry, moest snel posten ^^''

Ronan voelde hoe de mannen zijn lichaam betasten in de hoop dat ze niet waardevols bij hem zouden vinden, maar Ronan had nog geen baan dus ook nog geen geld. Hij hapte happerend naar admen en gelukkig herstelde hij zich sneller dan de mensen zoals elke weerwolf dat kon en zag hoe Butler hem te hulp kwam. De man schreeuwde het uiit van schrik en pijn en dat gaf hem de kans om terug te vechten zonder dat hij er echt veel voor hoefte te doen. De man schrok nog meer en schreeuwde om hulp. Eentje was al uit geschakelt door Alyce, maar de andere werkte Ronan met moeite de deur uit. Daarna richten hij zich naar Alyce en zag hoe ze in haar buik gestoken was met een mes. Bezorgd liep hij naar haar toe en trok het mes uit haar buik, maar onderweg had Ro zijn shirt uit getrokken die ookal aardig bebloed was door zijn eigen bloed doordat ze hem ook hadden willen steken, maar miste steeds en sneden vrij diepe snedes in zijn vlees. Ronan begeleden Alyce terug naar haar stoel en drukte zijn shirt stevig tegen haar wond aan. 'Hier hou vast dan sluit in de deur en de gordijnen even!' zei hij bezorgd en sloot de deur met enige moeite die scheef hing en sloot de gordijnen. Daarna keerde hij terug en onderweg veranderde hij in zijn wolf en drukte lichtjes tegen Alyce haar borst zodat ze niet meteen zou kunnen opspringen en drukte met zijn snuit de shirt weg en begon haar wond schoon te likken. Wie wist waar dat mes allemaal in gezeten had???

Alyce was nog eigenlijk een beetje verdoofd door het gevecht dus voelde het pijn niet zo erg. maar Ze werd best misselijk toen e zag hoeveel bloed er uit kwam. Alyce zag dat Ronan bij haar kwam en de mes uit haar buik trok en daarna zijn shirt tegen haar aandrukte en haar rustig begeleiden naar haar stoel waar ze plaats nam. 'Hier hou vast dan sluit in de deur en de gordijnen even!' Alyce merkte niet dat ze trilde en ook niet dat Butler bezorgt onder haar stoel ging liggen. Ze was half verdoofd zeg maar...NA een tijdje wat een eeuwigheid leek te duren kwam Ronan terug en veranderde in zijn wolven vorm. Ze hiefde blijkbaar zijn shirt niet meer vast te houden en ze voelde een natte tong tegen haar wond. Het stak haar en ze sloot pijnlijk haar ogen. Even later kwam een klein ideetje te voorschijn. Alyce duwde Ronan weg en deed haar eigen trui uit zodat ie veel beter haar wond kon schoonlikken en geen stof er tussen kwam. Zeh ad zelf eigenlijk geen idee wat ze deed, het was meer automatisme....

Ronan Door het stof heen, maar zou er zo nooit goed bij de wond kunnen komen. Toen Alyce hem weg duwde wilde Ro eerst protesteren, maar zag toen dat ze haar shirt uit deed zodat hij beter bij de wond kon komen om het te verzorgen. Ht bloed stroomde rijkerlijk eerst, maar het begon al aardig te minderen. Ronan was er blij mee, maar vond het ook wel sneu voor Alyce. Ze was aangevallen in zijn huis en dat vond hij niet fijn. Ronan bleef door likken tot de wond helemaal dicht was gegroeit. Daarna keek hij naar Alyce en likte zijn bebloeden bek af voor hij weer terug veranderde. 'Gaat het Alyce?' vroeg hij bezorgd en keek Alyce ook net zo aan.

Alyce voelde heel vaag ergens een tong op haar buik en ze sloot haar ogen. Hoezo kwam haar dit altijd over? Elke keer als ze met weerwolven iets ging doen ofzo kwam ze wel gewond geraakt of ze werden aangevallen. Na een tijdje verdween die tong en Alyce opende haar ogen en zag Ronan in zijn half blote lijf. Ze knipperde nog is met haar ogen. 'Gaat het Alyce?' vroeg hij bezorgd en keek Alyce ook net zo aan. Alyce moest even denken wat ze het beste kon doen en knikte toen maar. Al gauw kreeg Alyc eweer haar gevoel voor dingen terug en ze merkte dat ze het kou had. Alyce schudde lichtjes haar hoofd terwijl ze wat verwensingen in haar mond opzei terwijl ze haar trui aandeed. 'ehmm, bedankt.' zei ze zachtjes niet echt wetend wat ze anders moest zeggen.

Ronan was al blij met haar eerste reactie, maar het was begrijpenlijk dat ze het koud begon te krijgen. De kachel was uit gegaan door het kort stondige gevecht en nu werd het huis niet langer meer verwarmt. Ronan kreeg hetzelf ook koud en trok na zich een beetje gewassen te hebben en de restanten van Alyce‘s bloed bij zijn mond weg gespoelt te hebben een schoon shirt an. Daarna liep hij naar haar toe en klopte Butler even zacht op zijn schouder. Hij was blij met de hulp die hij van deze hod had gehad. Misschien moest hij Shadow toch maar een kans geven?

Alyce haalde diep adem om te controleren of haar longen neit beschadigt waren en gelukkig was het niet zo. Ze had nog wat last van haar buik maar het zou vanavond overgaan waarschijnlijk. Butler leek opgelucht toen hij zag dat met zijn bazin goed ging en keek verbaast op naar Ronan die hem een schouderklopje gaf. Butler knikte alleen maar, stond op en liep naar shadow die nog steeds verstopt zag. Zachtjes begon Butler haar bemoedigend toe te spreken. Alyce pakte uit haar tas een fles met geperst fruit en dronk er een paar slokjes zodat er vitamines in haar lichaam zouden komen. 'Ik denk dat wij zo maar beter kunnen gaan.' zei ze zacht na ene paar slokken en keek naar Butler 'dan kan jij met rust al het troep opruimen zonder dat we je storen.' Zei ze daarna na een tijdje.

Ronan keek naar Alyce die een fles met geperst fruit pakte en er van begon te drinken. Zijn mond voelde wat droog aan na het gevecht tussen hem en die straatbende, maar dat ging wel weer over. Zijn blik gleed naar waar Shadow zich verstopt had en even zuchten hij. 'Is goed al had ik gehoopt dat je nog wat langer bleef om me te helpen met die kleine spruit die nu in de keuken zit.' zei Ronan en hij zakte neer op de bank. Shadow lag te bidderen en keek naar Butler die haar bemoedigend toe sprak en ze piepte even voor ze voorzochtig onder de keuken tafel vandaan kroop en plakte zich bijna tegen de grote herder aan.

Alyce zag wel de beweging van Ronans mond en keek toen naar de fles met geperst fruit. Ze grijnsde, deed het dicht en gooide het met een boogje naar hem 'hier, vang.' Zei ze lachend en zag hoe Butler bemoedigend Shadow toe sprak terwijl die langzaam onder de keukentafel uitkroop. 'Is goed al had ik gehoopt dat je nog wat langer bleef om me te helpen met die kleine spruit die nu in de keuken zit.' zei Ronan en hij zakte neer op de bank. Alyce keek toe hoe Shadow tegen Butler aanplakte en glimlachte zacht 'Jullie moeten een sterke band met elkaar opbouwen. Probeer zelf met haar rustig te praten en haar geruststellen in het wolfs. de honden zijn niet stom en begrijpen dat best. Zo heb ik ook met butler vroeger gecommuniceerd.' gaf ze hem als tip en keek toe hoe Butler Shadow tegen haar schouder aanduwde dat ze niet zo bang moest zijn.

Ronan ving de fles op en keek er even naar. Hm Waarom ook niet? Hij draaide de dop van de fles en nam er een slokje van. Bitter, maar toch ook weer licht gezoet door een andere vruchtsoort. Ro knikte bij haar woorden en keek naar Shadow die nu als een soort klittenband tegen Butler aan zat. Hij glimlachte zacht en richten zich tot de pup. 'Shadow die lui zijn weg het gevaar is geweken kom maar.' zei Ronan in het wolfs en zag hoe Butler Shadowb van zich af probeerde te duwen, maar dat lukte pas toen ze Ronan hoorde. Even keek ze eerst omzich heen en schoot daarna regelrecht naar Ronan en kroop tussen zijn onderbenen. Ronan kon het niet helpen, maar moest grinniken om haar reactie.

Alyce zag hoe Ronan een slok van nam en zag hem knikken bij haar tip. Alyce was heus niet dom en ze wist waar ze het overhad, zeker bij honden. In dat opzich was Alyce echt een honden mens! 'Shadow die lui zijn weg het gevaar is geweken kom maar.' zei Ronan in het wolfs, Alyce glimlachte goedkeurend en zag dat BUtler ook blij was dat de kleine klitterband eindelijk van hem af was en hij dus rustig naar zijn eigen bazin kon gaan die hem beloonde met wat gekriebel. Alyce grinnikte bij het zien van hoe bang Shadow was en keek toen naar Ronan 'nu kun je het beste haar wat moed inspreken maar haar ook troosten en vertellen dat ze hun best aankan als ze later groot en moedig is.' ze haalde even adem en keek naar Butler 'en verder is het gewoon veel trainen en geduld hebben.' Zei ze met een glimlach. 'En ohja, hele hechte band krijgen.' Zei ze tegen ronan terwijl ze opstond.

Shadow rilde als een rietje, maar hoewel Ronan niks van honden moest hebben had hij het toch wel te doen met deze pup. Hij keek even naar Alyce en zag dat ze opstond. Hij vond dat erg spijtig en die rotzooi kon wel wachte, maar samen zijn met Alyce zou zo heerlijk! Ofdehonden er nu bij waren of niet. ;3

Alyce glimlachte vriendelijknaar shadow en krieblde even achter haar oor. 'blijf sterk meiske.' zei ze in het wolfs en ging ton recht staan. Alyce was ergens blij dat ze nu naar huis ging. Geen gekkigheden meee voor vandaag. En aan de andere kant vond alyce het ook weer jammer. Het was soms gezellig met ronan n loki was geen slecht gezeltschap maar diegast was eeuwen oud terwijl ronan haar leeftijd genoot was en ze ee mee gekkigheden kon trapoen. 'Ik zou zeggen tot de volgende keer'. Zei ze zacht en voelde hoe Butlee zich tegen haar been aan drukte en daarna wat gromde naar shadow.

Ronan glimlachte net als Alyce deed, maar hij vond het jammer dat ze weer weg ging. Spijtig, maar ze woonde nu eenmaal bij die vriend van haar Een vampier waar Ronan zelf verder geen moeite mee had. Hij had er eerder moeite mee dat ze hem weer alleen liet. Goed nu was hij zelf van huis en haard weg gegaan, maar dat was een nood uitvluchting. Hier zou hij het vast wel beter krijgen toch? Shadow genoot van het gekriebbel en ze begon ook al minder te trillen. Ro streelde haar over der koppie en knikte naar Alyce. 'Ja dat kunnen we wel zeggen ja. Maar wees voorzichtig onder weg.' even stak toch die bezorgdheid weer even de kop op, maar in tegensteling tot hem moest Alyce nog even voor ze weer thuis kwam. En die rotzooi daar was Ronan de komende weken wel mee zoet. Zonder de mensen te laten op merken dat hij oorspronkelijker veel sterker was dan zij waren zou Ro het toch rustig aan moeten doen en de stort lag hier aan het andere einde van de stad!!!

Alyce grinnikte om de woorden van ronan. Alyce likte haar lippen en knikte naar hem ' tuurlijk joh. Ik lust de aanvallers rauw.'. Zei ze met ee. Grijnz en sloeg tegen zijn schouders. Daarna liep alyce naar de deur en keek even achterom naar ronan en glimlachte even voor zede deur open deed met moeite open deed. Daarna liep ze naar buiten en liep weer het bis in met butler naast zich. Het zou misschien een half uur duren voor ze thuus was.