Sitting stil is not for me...

'Sorry ik wilde je niet verdrietig maken, ik...' begon Jack, Ze schudde eventjes haar hoofd ten teken dat het niet erg was en keek weer gauw naar de bladzijdes die ze langs bladerde. 'Ja dat zou mooi zijn Eenhoorns en Pegasussen.' beaamde Jack. Alyce glimlachte lichtjes en knikte, ze had niet echt door dat iemand naar haar staarde tot ze iets hoorde met haar gevoelige oren. 'Is dat niet Jack van de Devils Chior?!' Ze keek geërgerd om zich heen op zoek naar diegene die dat geroepen had. Ze hield er niet van als ze gestoord werd bij het lezen. 'Dit is een Bibliotheek en hier heerst stilte!' gilde ze kwaad. Onwillig kwam er een jankend geluid uit haar mond en ze kromp wat in elkaar. Het deed pijn aan haar oren! 'Argh! Viswijf mijn oren!!!' fluisterde Jack nijdig en schudden zijn hoofd even. Ze slikte toen ze zag hoe de mensen naar hun toe kwamen, ze keek bang om zich heen en toen ze merkte dat niemand op haar lette, keek ze met een bange blik naar Jack, ze had nooit echt drukke plekken gemogen, was ook 1 van de redens waarom haar ouders steeds in het bos woonde met haar, ze kon helemaal panisch worden als er te veel mensen om haar heen stonden.

Kennelijk vond Alyce ook dat die vrouw haar bek te ver open trok... Hij zuchten toen de fans zich om hem heen drongen en schudden zijn hoofd bij zoveel vragen. 'Maar je was toch dood samen met Erik tegen een boom aan gereden?' of ; Ik wilde je al zooo graag een van dichtbij zien!?' of 'Jack ik ben je grootste fan!!!' Jack trok zijn armen omhoog in een sussend gebaar. 'Mensen, mensen alsjeblieft! Ik hoor zo vaak dat ik op die gestorven zanger lijk, maar ik ben niet Jack Mac Rayn! Mijn naam is Jack Salix. Dus jullie kunnen weer allemaal rustig in jullie boeken duiken.' riep hij boven de opgewonden stemmen uit. De bied mevrouw keek hem nijdig aan en Jack haalde zijn schouders op. De mensen massa kreunde luid en liepen al boos mopperend weer weg. Jack zuchten en ging weer zitten en schudden zijn hoofd en trok zijn kap weer snel over zijn hoofd heen. 'Elke keer hetzelfde liedje!!!' gromde Jack boos en keek even naar Alyce. 'Gaat het lieverd?' vroeg Jack op fluistertoon toen iedereen weg was zelfs de bied mevrouw...

'Maar je was toch dood samen met Erik tegen een boom aan gereden?' of ; Ik wilde je al zooo graag een van dichtbij zien!?' of 'Jack ik ben je grootste fan!!!' Ze hield haar kaken stevig op elkaar en bleef bang om zich heen kijken, waarom moest het nou plotseling zo druk worden hier? Ze wou weer in alle rust lezen! Jack trok zijn armen omhoog in een sussend gebaar. 'Mensen, mensen alsjeblieft! Ik hoor zo vaak dat ik op die gestorven zanger lijk, maar ik ben niet Jack Mac Rayn! Mijn naam is Jack Salix. Dus jullie kunnen weer allemaal rustig in jullie boeken duiken.' riep hij boven de opgewonden stemmen uit. Ze zag hoe eindelijk de mensen vertrokken en ze ontspande zich wat meer. Hehe eindelijk wat rust. Ze sloot haar ogen en haalde diep adem. ze moest rustig blijven. 'Elke keer hetzelfde liedje!!!' gromde Jack boos en keek even naar Alyce. 'Gaat het lieverd?' vroeg Jack op fluistertoon toen iedereen weg was. Ze opende weer haar ogen en sloot haar boek 'het gaat.' Zei ze zachtjes en keek om zich heen, het werd tijd dat ze terug zou gaan naar loki. 'Ik moet eigenlijk terug.' Zei ze weer zachtjes en stond op om het boek terug te brengen naar de kast waar hij stond. Maar het ding was eigenlijk best wel zwaar. Moeizaam begon ze te lopen in de richting.

Jack had wel gevoelt dat haar hartslag omhoog was geschoten van angst, maar Jack was allang blij dat die lui weer weg waren gegaan. Ze opende weer haar ogen en sloot haar boek 'het gaat.' Zei ze zachtjes en keek om zich heen, het werd tijd dat ze terug zou gaan naar loki. 'Ik moet eigenlijk terug.' Zei ze weer zachtjes en stond op om het boek terug te brengen naar de kast waar hij stond. Maar het ding was eigenlijk best wel zwaar. Moeizaam begon ze te lopen in de richting. Hij knikte een paar keer en stond op om de kleine meid te helpen. 'Kom maar.' zei Jack en hij pakte het boek van Alyce over en plaatste hem na een paar grote stappen weer terug op de plank. Alyce deed hem denken aan toen hij pas met Delia vrienden was geworden. Toen was ze ook op sommige momenten bang geweest, maar meer dat ze hem dan zouden ontdekken en vermoorden. Jack schudden zijn hoofd even om die herinnering van zich af te schudden. 'Goed zal ik voor een tijdje met je mee gaan? De meeste vampiers zijn nu actief.' vroeg Jack en hij keek Alyce even vragend aan. Hij wilde niet dat ze afgeslacht zou worden!

'Kom maar.' zei Jack en hij pakte het boek van Alyce over en plaatste hem na een paar grote stappen weer terug op de plank. Alyce leip zo snel ze kon achter hem aan en keek toe hoe hij het weer terug zette, ze wist dat ze zo even langs de bieb vrouw moest gaan en haar bedanken, dat had haar vader haar geleerd. Niet alleen de vrouw zou blij worden, mar ook zou ze dan bedanken dat de vrouw zo vriendelijk was om de kennis met haar uit te breiden. Haar vader was nog iemand uit het oude geloof en hij was ook een oude soort weerwolf, eentje die net een wolf uitzag alleen dan op 2 poten liep als een mens. 'Goed zal ik voor een tijdje met je mee gaan? De meeste vampiers zijn nu actief.' vroeg Jack en hij keek Alyce even vragend aan. Ze dacht even na en knikte 'graag' zei ze zachtjes voor ze richting het grote bureau van de vrouw liep, Ze moest op haar tenen staan en legde op de tafel een klein bonbon die ze mee had in haar zak 'dank u wel. ' Zei ze alweer zachtjes voor ze richting de deur liep om terug te gaan naar Loki en zijn huisje.

Jack merkte dat ze hem volgde en hij keek even om toen hij haar vroeg of hij met haar mee zou gaan. 'graag' zei ze zachtjes voor ze richting het grote bureau van de vrouw liep, Ze moest op haar tenen staan en legde op de tafel een klein bonbon die ze mee had in haar zak 'dank u wel. ' zei ze nog voor Alyce naar de deur toe liep. Jack volgde haar en zag zowaar een vriendelijke glimlach op het gezicht van de anders zo door gewinterde strenge gezicht. Jack knikte enkel naar haar en hem gunde ze geen blik waardig. Hij haalde zijn schouders op en opende de deur en volgde Alyce naar buiten. 'Zo waar heen Alyce?' vroeg Jack en hij wachten even voor hij de trap rustig trede voor trede af liep en onderaan even bleef stil staan en speurde zijn omgeving af. Niemand te zien nog te horen die hier niet thuis hoorde!!!

'Zo waar heen Alyce?' vroeg Jack en hij wachten even voor hij de trap rustig trede voor trede af liep en onderaan even bleef stil staan en speurde zijn omgeving af. Alyce keek snel om zich heen of ze iemands zag, haalde evendiep adem en veranderde van vorm. De kleine grijze wolf keek met haar rode ogen naar Jack voor ze haar snuit omhoog stak en even de lucht in ademde. Met een waarschuwende blaf begon ze te rennen richting loki's huisje. ze hield van rennen maar Alyce dacht dat iedereen dat wel leuk vond, want als ze rende voelde ze zich zo vrij, voelde ze zich zo goed. Maar voor ze verder kon genieten van het rennen, stopte ze even en keek achterom op zoek naar Jack, en zonder enige waarschuwing kreeg ze plotseling een net om zich heen, een hoge geschrokken jank kwam uit haar mond. De honden jager dacht natuurlijk dat ze een gewone jonge pup is die door de baasjes op straat is gezet..

Jack keek om en zag hoe Alyce van vorm veranderde en even de lucht op snoof voor ze met een waarschuwende blaf ineens ging rennen. Jack grijnsde en moest terug denken aan Delia die ook zo graag met hem vroeger een race gehouden had in haar weerwolven vorm. Jack zetten een paar stappen en sprong ineens op een lagere dak en rende zo van dak naar dak, maar hij hielt Alyce scherp in de gaten. Mocht er iemand zijn die dacht slim te zijn en haar wat aan te doen dan zou hij meteen ingrijpen! Alyce stopte even en keek achterom. Jack glimlachte even, maar die verdween al snel toen hij zag hoe snel een hondenvanger uit de achaduwen sprong om Alyce te vangen. Hij wachten geen moment en sprong van het dak af naar beneden en greep de man in zijn kraag, trok hem omhoog waardoor de hondenvanger schrok en Jack smeet hem daarna weg tegen een van de muren van de huizen. Eerst bevrijden hij Alyce en liep daarna naar de hondenvanger die ansgtig weg voor Jack kroop. Deze was niet van gisteren en schoot naar voren en greep de man weer bij zijn kraag en tilde hem op. 'Verdwijn uit mijn ogen jij rat!' sneerde jack pissig en liet de man op de grond vallen en liet de hondenvanger weg rennen. Daarna draaide hij zich om en liep terug naar Alyce en knielde bij haar neer. 'Gaat het?' vroeg hij lichtjes bezorgd.

Ze zag de man naderen en zag zijn kerende blik. Automatisch ontblote Alyce haar witet tanden en een lage grom steeg uit haar mond. Maar ze zag hoe Jack de gast al voor zijn rekening nam, hem optilde en weg smeet. Ze kwispelde lichtjes toen Jack haar bevrijde. Ze liep naast Jack naar de honden vanger. Ze gromde en wou in een aanvals houding zakken, zeg nou zelf, als je met een vrede vampier woont al heb je het zelf niet door ga je ook zo denken. Deze was niet van gisteren en schoot naar voren en greep de man weer bij zijn kraag en tilde hem op. 'Verdwijn uit mijn ogen jij rat!' sneerde jack pissig en liet de man op de grond vallen en liet de hondenvanger weg rennen. Daarna draaide hij zich om en liep terug naar Alyce en knielde bij haar neer. 'Gaat het?' vroeg hij lichtjes bezorgd. Alyce bewoog wat met haar schouders en knikte, ja het ging wel met haar. Dit keer ging ze rustig lopen niet ver van Jack vandaan terwijl ze de o zo bekende route liep. Ze keek wel steeds achterom of Jack wel achter haar aankwam en haar oren bewogen ook steeds heen en weer terwijl die geluiden opvingen.

Alyce bewoog iets met haar schouders en knikte lichtjes. Jack glimlachte zacht en volgde haar op de voet. Hij besloot het dan om niet meer over het dak te lopen en hij ging naast Alyce lopen. De huizen waren allemaal donker en geen levende ziel had hen gehoort nog gezien buiten die hondenvanger die de schrik van zijn leven had gehad. Jack had zijn scherpe tanden ontblood gehad om zijn dreiging nog meer effect te geven. Jack tikte Alyce even aan en renden de laatste huizen voorbij de weg over die nu toch er als een donkere doodstille rivier bij lag. Het gras aan de overkant voelde welkom zacht aan en nu renden hij nog harder en keek even om of Alyce hem op een nieuwe race volgen zou???

Jack tikte Alyce even aan en renden de laatste huizen voorbij de weg over die nu toch er als een donkere doodstille rivier bij lag. Het gras aan de overkant voelde welkom zacht aan en nu renden hij nog harder en keek even om of Alyce hem op een nieuwe race volgen zou??? Alyce blafte vrolijk, spande haar spieren aan en zette zich af, ze bleef door rennen en probeerde Jack bij te houden, maar ze was nog jong en moest haar ware kracht en sterke punten vinden. Dus ze was nog niet super duper snel om een vampier bij te houden. uiteindelijk was ze buiten adem, stopte met rennen en ging even hijgend liggen om weer op adem te komen, haar tong hing naar buiten en ze keek nieuwsgierig om zich heen of ze iets leuks kon vinden.

Jack rende snel en hard, maar hij hoorde ook haar vrolijke geblaf. Een zachte glimlach verscheen op zijn lippen, maar toen hij even achterom keek zag hij dat Alyce languit op de grond lag te hijgen. Hij maakte een halve cirkel en renden terug. Bij Alyce kwam hij tot stilstand en hij aaide haar koppie nadat Jack geknielt bij haar zat. 'Zo nu al moe?' vroeg hij licht plagend en Jack tilde haar op en ging in de beschutting van een boom zitten en legde Alyce naast zich neer. Hoewel ze een nieuwschierige pup was, kenden ze elkaar toch nog niet goed genoeg volgend Jack zelve om haar nu al opschoot te houden.

Ze zag hoe Jack dichter bij kwam, maar ze was nu veel te moe om hem actief te ontvangen. Ze was de hele dag al op haar poten en haar energie begon nu toch echt goed op te raken. hij aaide haar koppie nadat Jack geknielt bij haar zat. 'Zo nu al moe?' vroeg hij licht plagend en Jack tilde haar op en ging in de beschutting van een boom zitten en legde Alyce naast zich neer. Ze gromde en ontblote haar tanden, dat moest hij niet nog eens doen, ze was geen schoothond ofzo! Ze was een wolf en die kon je niet zomaar aaien of Jack wou een paar vingers kwijt zijn! Alyce legde haar kop neer op de grond en sloot even haar ogen, maar deed ze gauw open omdat ze merkte dat ze meegenomen werd naar dromenland, en ze moest nog een stukje lopen. Alyce veranderde met veel moeiet naar haar mensen gedaante om gedag te zeggen 'mmm, ik ben geen hond jack!' Zei ze eerst na een geeuw en stond vermoeid op 'Maar, ik moet echt naar huis, anders word Loki nog eens onrustig en voor je het weet is ie mij aan het opspeuren. ' Zegt ze met een lome grijns.

Hij hoorde haar gegrom wel, maar Jack schonk er geen aandacht aan, hij had het al zo vaak gehoort bij Delia dat Jack ondertussen wel wist welke grm nu echt gevaarlijk was! alyce ging even liggen, maar al snel veranderde ze met enige moeite van vorm. 'Dat weet ik, maar je bent niet de eerste weerwolf die ik ken.' zei Jack en hij keek Alyce aan. Ze zei dat ze naar huis moest anders ging Loki zoeken. Dat was niet meer dan normaal. Jack knikte en stond op. 'Als je wilt kan ik je wel nog even dragen tot je vlakbij huis bent?' vroeg hij en wachten op Alyce haar antwoord.

'Dat weet ik, maar je bent niet de eerste weerwolf die ik ken.' zei Jack en hij keek Alyce aan. Die gast begon haar te irriteren. ze wou gewoon niet aangeraakt worden doro iemand anders! Ze gromde zachtjes en nu menens ´het kan mij niet schelen of ik niet de eerste ben, maar jij raakt mij niet aan.´ Zei ze boos en grommend, haar ogen werden zachtjes roodten teken dat ze haar controle verloor. Zelf merkte Alyce het ook en volgde de raad van haar vader op, diep adem halen en rustig uit blazen. Jack knikte en stond op. 'Als je wilt kan ik je wel nog even dragen tot je vlakbij huis bent?' vroeg hij en wachten op Alyce haar antwoord. Ze schudde haar hoofd, ze moest even zelf tot rust komen terwijl ze het laatste stukje zou lopen. 'neej, het was fijn je te leren kennen.' Zei ze kalmpjes en begon het bos in te lopen terwijl richting Loki's huis.

Alyce was boos aan het worden en Jack wachten geduldig tot ze zichzelf weer onder controlle had en knikte toen rustig. 'Naturlijk maakt het je niets it, dat begrijp ik en ik zal je voortaan niet meer aanraken tenzij je mijn hulp echt nodig hebt.' zei hij kalm en stond ook op. Jack hoordeook toen ze weer gekalmeert was dat ze al hoofdschuddend zei dat het dus niet hoefte. Dat begreep Jack maar al te goeden iets vertelde hem dat hij haar nog vaker ging tegen komen. Jack glimlachte vriendelijk en knikte ten afscheid en liep zelf in de richting van zijn eigen huisje waar Erik en Vik heerlijk knus binnen zaten.

Jack wachten geduldig tot ze zichzelf weer onder controlle had en knikte toen rustig. 'Naturlijk maakt het je niets it, dat begrijp ik en ik zal je voortaan niet meer aanraken tenzij je mijn hulp echt nodig hebt.' zei hij kalm en stond ook op. Alyce knikte allen maar, draaide zich om na afscheid te hebben genomen van Jack en begon kalm richting het huisje van Loki lopen. Terwijl ze liep begon het zachtjes te regenen en verdrietig keek Alyce omhoog, naar de sterrenhemel, zouden mama en papa nu naar haar kijken? Zouden ze over haar waken zo als ze altijd hebben verteld? Ze slikte zachtjes en keek naar het huisje in de verte waar gezellig het licht branden...of niet, ze was niet optijd thuis gekomen...zou loki heel boos zijn op haar? Met een zucht liep ze op het huisje af en liep naar binnen door de grote deur.