Famus is a big thing, but i stil love you!

Oh my god! Niet te geloven... De dag dat Jack met Delia aan het strand had gezeten had hij nooit, maar dan ook nooit durven dromen ooit in zo‘n korte tijd beroemt te worden? Een half jaar geleden had Jack Delia een brief gestuurt dat ze op tour gingen en hij haar vrezelijk missen zou. De eerste paar dagen waren vreselijk. Hij miste haar het meest van alles, maar Erik steunde hem en Jack vertrouwde de beta van de roedel dus hoefte hij zich geen zorgen te maken. Eerst gingen ze naar Serie‘en om voor het publiek daar te gaan spelen. Tijdens en voor de tour hadden ze en nam de band nog nummers op die later in een clip verwerkt werden. Van Sieri‘en gingen ze naar Hong Kong, van daaruit naar Australie‘en, van daar naar Amerika, van daaruit naar Nederland en als laatste naar Ierland. De clips en nog vele zelf geknipte filmpjes van Fans stonden op Youtube. Jack keek er s‘avonds wel eens op en zocht dan naar zulke dingen. Het was fijn om erkent te worden, maar zijn enigste probleem. Zijn keel branden gevaarlijk na die shows en hij dors geen mens te schade. Geen vreemde mensen. Enkel Erik kende zijn ware indentiteit op de oom van Eva na die in de raad van de platenmaatschepij zat en dat zat Jack nog steeds niet echt lekker, maar goed wat kon hij daar aan veranderen???. De tour was bijna af gelopen en Jack genoot nog even van zijn geboorte land tot na het consert. Het was er nog altijd groen en weelderig. Jack zou het liefst gebleven zijn, maar hij wist dat in Zanovon iemand op hem wachten! Dus ging hij met de band mee terug, maar er was een plannetje uit gedocktert en als dat lukken zou, zouden ze in 1 klap van Jack af zijn! De voorbereidinge waren in volle gang en ook de voorbereidingen voor het vermoorden van Jack was in volle bezig. Het vliegtuig landen en de band en de crew. De produser feliciteerde hen en was blij dat de cd en andere bij komende prulaa. Jack schreef naar Delia dat hij weer in de stad was.

Delia zat te genieten van het zon die op haar scheen. Deze kleine rustige mommentjes waren heerlijk. De laatste tijd was het vreselijk druk en ook zij had het vreselijk druk. Ze moest alle leden in de gaten houden en met Lune was ze ook steeds aan het vergaderen wat het beste was. Delia hield Jack en zijn band super goed in de gaten sinds hij op tour was en ze kende al zijn nieuwe liedjes nogal super goed. Nu was ze gewoon aan het genieten met haar gesloten ogen. Toen ze haar naam hoorde opende ze met veel tegen zin haar ogen en keek naar de wolf die haar riep, hij had een brief vast en bracht het naar haar toe 'Kijk is! een brief voor jou!' Zei de wolf en Delia nam het dankbaar aan en opende de brief en opende die. Ze las het goed door een grote grijns kwam op haar gelaat en ze stond met een ruk op wat slecht voor haar was. De meid snelde naar haar toe en greep haar beet bij haar arm 'Rustig aan doen! Niet te snel bewegen meid!' Zei ze bezorgd en delia knikte terwijl alles nog een beetje draaide om haar heen. Ze legde haar hand op haar buik en glimlachte lichtjes 'Dankje wel Thirza.' Zei ze zachtjes en begon te lopen. Eindelijk was Jack er en ze kon niet wachten om hem te zien. Maar terwijl ze in haar wolf veranderde en begon te rennen probeerde ze ook te bedenken hoe hij op haar zou reageren en op het nieuws...Ze rende naar de einde van het bos en nam haar mensen vorm aan en zocht met haar ogen naar Jack.

God het was weer eens bere druk hier... Overal fans die je handtekening wilde of met jouw of de band op de foto, maar Jack deed het graag en onderging alles met gemak, maar Jack wilde Delia ook even spreken. Hij miste haar en haar nu zien wilde Jack heel erg graag. Gelukkig werd er een wig tussen de fans en de band gedreven en gezegd dat na het consert ze weer even een fan uurtje zouden hebben. Jack glimlachte en wist dat het consert nog zeker een uur of twee later pas zou starten. Met snelle stappen liep Jack naar de rand van de stad opzioek naar zijn geliefde!

Delia was gaan zitten en keek in de verte met haar goede ogen en zag daar heelboel mensen om de band heen. Een lichte glimlach verscheen op haar gezicht, dit was Jacks leven, ze kon zien dat hij daar tussen in zich thuis voelde. Toen ze Jack weg zag glippen en kwam toen naar haar toe, tenminste haar richting. Delia stond op en toen ze hem zag zoeken grijnsde ze 'JACK!' Zei ze luid want ze wist dat hij met zijn vampieren gehoor hij haar zou horen. Ze liep kalm op hem af en haar ogen twinkelde van blijdschap, wat ha ze die kop toch gemist!

Waar was ze nou? Ineens hoorde hij haar roepen en een breede grijns verscheen op zijn gezicht. Jack liep op haar af en sloot Delia later in zijn armen, maar niet te stevig zodat hij haar geen pijn zou doen. ‘Oh meid je wil niet weten hoe erg in je gemist heb!‘ fluisterde Jack in haar oor bang dat anderen hun konden horen...

Delia zag Jack op haar af te komen en ze grijnsde en liep rustig naar hem toe. Ze voelde zijn koude armen om haar heen en sloot die van haar ook om zijn middel en begroef haar gezicht in zijn borst, ergens had ze dit ook wel gemist! ‘Oh meid je wil niet weten hoe erg in je gemist heb!‘ fluisterde Jack in haar oor, Delia trok zich iets terug en keek Jack aan. 'Ach kom, je had het veel te druk met die concerts steeds!' Zei ze zachtjes en keek in zijn rode ogen..Hoe moest ze ooit gaan vertellen dat ze in verwachting was? hoe zou hij er eigenlijk op reageren?

Jack grinnikte. Daar had ze wel gelijk in. ‘Ondanks dat was het vaak wel eenzaam zonder jouw. Hoe gaat het tussen jouw en Jake?‘ vroeg Jack aan het einde en kuste Delia nog even op haar vokrhoofd. Hij wilde alles te weten komen. E misschien, heel misschien moesten ze wel vrder gaan om har relatie met Jack geheim tehoudn?

Ze hoorde Jack grinniken en diep binnen in zich had ze zijn gegrinnik gemist. ‘Ondanks dat was het vaak wel eenzaam zonder jouw. Hoe gaat het tussen jouw en Jake?‘ vroeg Jack aan het einde en kuste Delia nog even op haar vokrhoofd. Delia keek in zijn rode kijkers en grijnsde naar hem 'Goed! Hij is zo lief, net zo als jij dat bent, alleen ik heb het super druk, ik moet alle leden in de gaten houden en hun vooruitgangen bij houden en de hele tijd met Lune of Jake overleggen.' Zei ze met een zucht en legde haar voorhoofd op zijn borst, ze voelde zich moe door al het gestress.

Jack knikte en voelde haar hoofd opnieuw tegen zijn borst. Hij had vooral haar warmte gemist! 'Ik kan je wel wat laten ontstressen, maar niet hier. Kom dan kun je genieten van de show.' zei Jack en wreef even met zijn hand over haar rug. Jack wilfe haar graag helpen na de show kon hij Delia even mee nemen naar zijn huisje in het bos zodat ze ongestoort waren en als ze wilde kon hij haar weer gelukkig laten voelen?

'Ik kan je wel wat laten ontstressen, maar niet hier. Kom dan kun je genieten van de show.' zei Jack en wreef even met zijn hand over haar rug. Delia genoot van zijn aanraking en haar huid werd iets koeler, hoe moest ze ooit tussen hun in kiezen? Delia glimlachte en keek weer omhoog 'Goed Jackie, ik kom wel mee.' Zei ze zachtjes en herinnerde ze zich weer de vorige keer, ergens was ze bang dat het weer zou gebeuren.

Jack glimlachte bij haar woorden. Rustig liep hij haar los en nam Delia mee back stage. Van hier zou ze een goed zicht hebben. De nieuwe zanger voor hun speelde nu en Jack zetten een stoel voor haar neer. 'Zo vanaf hier kun je ons dadelijk goed zien.' zei Jack en zoende even. Wat had hij haar gemist!!! Jack hoorde dat ze moesten beginnen en hij glimlachte vriendelkijk naar haar. Het consert begon en het ene nummer na het andere werd gespeelt, maar de scherpschutter stond tussen het publiek met een sniper geweer verborgen tegen de camera van de tv! tegen de helft van het consert speelde ze het nummer Nobody‘s hero. De sniper richten zijn geweer op Jack en schoot. Hij had het geluk net een stuk opzij te draaien waardoor de vampier jagers kogel Jack in zijn schouder trof. Het schot leverde een hoop comotie op bij het zien dat Jack getroffen werd. Erik was het eerste bij hem en zag dat Jack het moeiljk had. De pijn branden net als de vorige keer in het bos, maar toen was hhij vlak bij zijjn hart geraakt geweest...

Delia voelde zijn aanwezigheid heel dicht bij, echt heel dicht bij en het deed haar goed. Het liet haar even ontspannen want in de roedel ws ze steeds gespannen, behalve als Jake thuis kwam en ze even tijd voor elkaar. Delia ging op de stoel zitten waar ze het beste plek kreeg. 'Zo vanaf hier kun je ons dadelijk goed zien.' zei Jack en zoende even. Ze zoende hem terug en liet hem met veel tegen zin los. Ze luisterde naar zijn muziek en juigde soms mee, het was toch zo geniaal! Maar toen voelde ze iets in haar wat niet klopte. Ze keek heel voorzichtig over haar schoduer en zocht naar iets. Iets wat niet klopte en daar had je het! Ze zag iets naar Jack wegschieten. Ze keek naar Jack en sprong op, met een elegante sprong kwam ze naar voren en haar lichaam kwam voor Jack te staan zodat die gene niet weer zou schieten! 'Kom naar achter snel.' Zei ze bevelend en zag dat er paniek tussen de publiek kwam Ze liep naar de microfoon en pakte die 'Iedereen rustig blijven, Iedereen kalm naar de uitgang lopen de concert is beïndigd!' Haar stem was kalm maar er klonk een bevelende toon door haar stem. Sinds Jake haar hielp met haar rang goed te laten merken en de wolven laten buigen voor haar als het moest, begon ze steeds meer thuis voelen in haar rang.

Zijn longen werkte zelden nog, maar wanneer ze hun werk deden was dat zwaar en vreselijk traag en pijnlijk! Erik bracht hem met de andere bandleden en bewaking back stage. Hij kreunde licht en zijn hart begon ook weer te kloppen pijnlijk en trage slagen. De plaatstelijke dokter kwam aangesnelt en onderzocht de schotwond. Het was gelukkig gemakkelijk te verwijderen. De arst haalde de kogel er met een lange dunne pinzet uit. Het publiek deed half wat Delia hen opdroeg, want ze wilde ook graag weten of Jack het wel halen zou?

Toen ze zag hoe ze half wat dingen deden zocht ze met haar scherpe blik naar de schutter en ook al dacht ie dat ze hem neit zag, had ze hem al gauw gevonden. Delia liep kalm van de tribune af en hoewel ze wist dat ze nu naar Jack moest gaan, kon ze het niet laten om die man te volgen en toen ze buiten kwamen en langs een steegje kwamen, schoot Delia naar voren en drukte de man tegen de muur in het donker steegje, ze was een stuk sterker dan een nornaal mens en ze hield haar hand strak tegen zijn keel zodat ie een beetje lucht krijgt 'Wie heeft je betaald?' vroeg ze grommend en zorgde er voor dat hij niet bij zijn geweer kon.

De schutter liep rustig mee met de menigte, maar had niet verwacht dat hij gevolgt werd. Maar in het steegje werd hij tegen de muur gedrukt. Ze vroeg wie hem betaalde. Hij grijnsde. [i]'Alsof ik dat aan jouw neus ga hangen pop.'[/b] zei hij en keek haar strak in de ogen.

Jack kreeg wat hechtingen en de wond werd gedesinfecteert. Zijn kleding was half los geknipt om erbij te kunnen. Jack voelde zich beter nu en ging recht zitten. Het voelde goed en zijn gedachten ging uit naar zijn brandende keel. Jack had bloed nodig, maar niemand mocht weten dat hij vampier was. Erik wist hoe Jack het bloed nodig had. Hij liet iedereen weg gaan en bleef zelf bij Jack achter. Jack had in de tussentijd geleert hoe hij bij een mens bloed kon drinken zonder deze te doden of er een vampier van te maken, maar Erik had hij nog nooit gebeten. 'Jack ik weet dat je het liever niet doet, maar ik bied je aan om mij te bijten zodat je dorst zakt.' zei Erik en maakte alle gordijnen dicht van xe carrvan. Daarna liep Erik naar Jack toe en ging voor hem op zijn knie‘en zitten. Jack wist dat Erik dit nooit zomaar zou doen en hij boog zich naar Erik toe en keek hem even vragend aan, maar Erik knikte en Jack beet hem in zijn hals. Het gevoel van pijn golfde eerst door hem heen voor Erik het gevoel van geluk door hem heen stroomde.

Die man grijnsde en Delia gromde. 'Alsof ik dat aan jouw neus ga hangen pop.' zei hij en keek haar strak in de ogen. Delia keek de jongen strak aan, haar schouders waren recht naar achter en in haar ogen stond te lezen dat ze veel sterker was dan hij! 'Ik zou dat als ik jou was snel doen, want ik kan je gemakkelijk breken als een takje.' Zei ze zacht/dreigend en half grommend, ze kon het niet laten en zich ook niet echt beheersen.

Hij grinnikte zacht ookal zag hij in haar ogen dat ze veel sterker wasdan hij.hij maar daarmee liet hij zich niet intermideren! 'zal zou je mij bedreigen met de dood pop of me aan de politie geven zou ik zeg niks!' sneerde de Sniper en reikte naar zijn jacht mes om Dia ermee te verwonden

Erik begon zich slapjes te voelen doordat hij Jack liet drinken van zijn bloed. Jack bespeurde het ook en haalde zijn tanden uit Erik zijn huid en likte de wondjes schoon. Erik zou geen last krijgen en de wondjes zouden onopvallend helen. 'Bedankt Erik, maar dit gaan we niet herhalen tenzij het nodig is.' zei Jack en klopte op Erik zijn gezonde schouder.

'zal zou je mij bedreigen met de dood pop of me aan de politie geven zou ik zeg niks!' sneerde de Sniper, Delia zag in zijn ogen geen angst en gromde, ze liet hem los, en toen ie op de grond viel pakte ze hem beet, gaf hem en stomp met haar knie in zijn buik zodat ie er naar zou grijpen en liet hem hardhandig op de grond liggen, Delia legde haar voet tussen zijn schouderbladen zodat hij neit kon opstaan. En dit allemaal gebeurde in een minuut zodat hij nauwelijks kans had om te reageren. 'ooh geloof me, ik kan je ook veel pijnlijker ondervragen.'

Het gebeurde zo snel dat hij geen tijd had te reageren, maar hij kreund licht en voelde haar voet tussen zijn schouders. ‘Kan zijn pop, maar ik verraad niemand!‘ schreeuwde de Sniper toen hij zijn stem weer terug had. Hj zou niks zeggen op welke manier dan ook die ze zou gebruiken.

Delia hoorde hem kreunen en een tevreden glimlach kwam op haar gezicht. ‘Kan zijn pop, maar ik verraad niemand!‘ schreeuwde de Sniper toen hij zijn stem weer terug had. Delia gromde en haalde diep adem, maar niet om adem te halen maar om de geuren binnen te krijgen. Ze rook een heel zwak en oud geur. Ze herkende die geur en gromde 'Hoeft neit meer, zwakkeling, vlucht maar voor je leven, ik heb iets beters te doen!' Zei ze kalm en liep van hem weg, ze wist precies wie het was geweest. Ze moest nu zo snel mogelijk naar Jack!

De manhoorde wat ze deed, maar voelde niet de drang om erachter te komen waarom ze dit deed. Toen ze wat zei mopperde hij even en voelde haar voet weg gaan en haar voetstappen verdwenen. Zelf maakte hin dat ie w eg kwam.

Jack wachten geduldig tot Erik zich weer beter voelde en bekeek zijn hals nog eens. Er zaten twee kleine kortsjes op die bijna gelijk lagen met de huid van Erik. Jack stond op en had zijn arm in een mitela, zodat het veel erger leek dan het was.

Die man ging er vandoor en ze liep zo snel mogelijk naar Jack toe. Ze kwam er aan toen hij net opstond en ze keek met een opgetrokken wenkbrauw naar het mitella. 'En hoe lang meot jij dat ding dragen?' vroeg ze argewaan en rook dat er bloed was geweest en keek automatisch naar Erik 'Jij moet nodig eten jongen man!' Zei ze ernstig en liep toen naar Jack.

Jack zag Delia binnen komen en hoorde haar vraag. ‘Een week zeker.‘ zei Jack rustig en hij wist dat ze het bloed zou ruiken, maar hij had er een goede vrklaring voor. Erik knimte en stond op om hun alleen te laten, maar ook om wat te gaan eten. Jack draaide zich naar Delia toe en wachten tot de deur gesloten was. ‘Voor de duidelijkheid Erik bood het zelf aan. Plus dat we hier geen vooraadje hebben anders had ik dat genomen.‘ zei Jack nog voor Delia mogelijk zou uitvallen. Hij was er zelf ook op tegen dat wist ze heel goed.

‘Een week zeker.‘ zei Jack rustig. Delia knikte, ja hij zou niet zo snel van dat ding af zijn. Dat zou argewaan wekken bij de mensen. Ze zag hoe Erik weg liep en ze maakte zich zorgen over die jongen en hoopte dat hij optijd wat at want anders zou hij tegen de vlakte aan gaan. ‘Voor de duidelijkheid Erik bood het zelf aan. Plus dat we hier geen vooraadje hebben anders had ik dat genomen.‘ zei Jack, Delia knikte 'Ik ga mijn stem niet verspillen aan een uitbranding, maar vertel is, heo gaat het met jou?' vroeg ze bezorgd en leip op Jack af en keek onderzoekend naar zijn gezicht.

Jack knikte en wist dat ze dat niet zou doen, maar hij wilde haar dit keer voor zijn. ‘Het is nog gevoelig, maar verder gaat het prima met me.‘ zei Jack en bewoog zijn arm even. Het was maar zeven dagen. Zolang zou de band ook niet kunnen optreden. ‘Ben je er al achter wie hier voor verantwoordelijk is?‘ vroeg Jack en legde zijn goede hand teven haar wang aan.