Pain....

Fijn nu was ze nog bozer geworden! Jack vervloekte zichzelf en staakte zijn poging om haar in te halen. 'Waarom gaat het dan ook steeds verkeert! Alles wat ik zeg of doe gaat steeds verkeert enkel die parfum is het enigste wat me gelukt is!!!' mopperde Jack boos en liep een andere richting uit dan dat Delia heen liep. Na een eindje over het strand gelopen te hebben en gekalmeert te zijn zakte Jack door zijn benen en planten zijn ellebogen op zijn gekruiste benen waarna hij zijn hoofd op zijn handen liet rusten. Hij voelde zich nog vreselijker dan voorheen. Hij had haar weggejaagd met zijn stomme vergelijking! Jack zuchten diep en voelde opnieuw zijn longen branden door het weinige gebruik er van. Toch voelde hij ook niet alleen te zijn...

Ze hoorde Jack vloeken 'Waarom gaat het dan ook steeds verkeert! Alles wat ik zeg of doe gaat steeds verkeert enkel die parfum is het enigste wat me gelukt is!!!' mopperde Jack boos. Delia bleef even staan...Dat was waar ook, ze had zijn oude geur van Jack niet geroken maar wel een menselijke geur... Het was hem echt geluk! Delia draaide zich om en zag dat hij al weg was, Rustig liep ze achter zijn geur aan en kwam hem uiteindelijk tegen, okee ze reageeerde wel erg maar ze was egwoon heel erg overstuur. Ze drukte haar snuit tegen zijn schouder en keek met haar bruine ogen naar Jack.

Jack voelde haar neus tegen zijn schouder aan komen en hij keek om. Delia keek hem met haar grote bruine ogen aan, maar hij glimlachte vriendelijk naar haar. 'Sorry ik wilde je niet met een mens vergelijken heus niet. Maar jij bent jezelf ook niet dat weet ik wel daarom ben ik ook niet boos op je Delia.' zei Jack en streelde haar kop even. Hij wilde haar wel helpen, maar om haar nou te bijten? Kon Jack haar niet op een andere manier op vrolijken? 'Zou je het echt willen uit proberen?' vroeg hij voor de zekerheid en Jack draaide zich naar haar om, maar bleef rustig op zijn knie'en zitten terwijl hij in haar prachtige bruine kijken keek.

Delia zag zijn vriendelijke glimlach. 'Sorry ik wilde je niet met een mens vergelijken heus niet. Maar jij bent jezelf ook niet dat weet ik wel daarom ben ik ook niet boos op je Delia.' zei Jack en streelde haar kop even. Delia sloot haar ogen en genoot van van zijn koude vingers en duwde haar neus tegen zijn hand. 'Zou je het echt willen uit proberen?' vroeg hij voor de zekerheid en Jack draaide zich naar haar om, Delia haalde haar schouders op en nam haar menselijke vorm weer terug, zo stak ze tenminste niet heel hoog en was ze juist kleiner 'Het is alleen als jij wilt.' Zei ze zachtjes en keek hem aan met haar grote bruine kijkers in zijn prachtige rode.

Delia haalde har schouder op en veranderde terug in haar menselijke vorm. Ze zei dat ze het alleen wilde doen als hij het ook wilde. 'Ik vraag me al een tijdje af hoe een huid zonder vacht aan zou voelen, maar uit gewoonte heb ik het nog niet gedaan, maar ik zou het alleen bij jouw willen uit proberen...' zei Jack zacht en schoof wat dichter naar Delia toe waarna hij haar gezicht teder streelde voor hij haar een zachte kus op haar lippen gaf.

'Ik vraag me al een tijdje af hoe een huid zonder vacht aan zou voelen, maar uit gewoonte heb ik het nog niet gedaan, maar ik zou het alleen bij jouw willen uit proberen...' zei Jack zacht en ze schoof wat dichter naar hem toe en ging op zijn schoot zitten. Ze voelde hoe hij haar gezicht streelde en daarna haar kuste. Delia kuste rustig terug. Het voelde zo heerlijk aan. en oo wat had ze dit toch vreselijk gemist.

Delia kuste hem terug. Ook hij had dit vreselijk gemist net als zij dat had. Jack voegde er nu alleen een ding eraantoe en zakte langzaam af naar haar hals die hij ook eerst kuste. Dit deed hij meer om haar af te leiden. Zelf twijfelde Jack nog even waardoor hij ook deze kusjes gaf, maar toen hakte hij de knoop door en beet Delia in haar hals. Hij voelde hoe zijn scherpe hoektanden door haar huid gingen zoals bij de dieren dat het geval was, alleen beet hij nu in een vachtloze huid. Bloed welde op net als anders, maar dit smaakte compleet niet zoals het bloed van de dieren! Het was... het was zoeter dan de bittere wild smaak die in een perfecte combinatie met haar menselijke en dierlijke kant samen ging. Jack voelde de drang om te gaan zuigen, waar hij eerst gehoor aan gaf omdat het in zijn voedinstinkt zat, maar stopte er na twee slokken mee. Al sijpelde haar bloed nog steeds zijn mond en keel binnen. Jack hielt haar nog een paar minuten zo vast voor hij haar los liet en de restjes nog even aflikte. 'Gaat het?' vroeg Jack schuchter en keek Delia schuldig aan. Hij voelde zich vreselijk, maar het was ook lekker geweest, maar hoe zou zij reageren?

Delia voelde zijn heerlijek lippen naar haar nek en genoot hier zo van, mar er schoot een twijvel door haar heen, moest ze dit wel doen? Voor ze kon protesteren voelde ze iets snijden in haar nek wat pijn deed maar daarna werd alles vredig, het voelde zo fijn aan, haar hormonen begonnen te spelen terwijl het spuug haar bloed raakte. Delia kreunde van genot en sloot haar ogen terwijl hij zoog...maar het gevoel hield gauw op wat ze ontzettend jammer vond. Delia opende haar ogen en keek in die van Jack. 'Gaat het?' vroeg Jack schuchter en keek Delia schuldig aan. Delia keek hem met ontspannen ogen aan 'Het gaat prima, het gat zelfs heel goed.' Zei ze zachtjes en heeg lichtjes als of ze net wat fysiek had gedaan maar het was allemaal in haar gebeurd. Haar ogen kregen het getwinkel terug terwijl ze zachtjes met haar vingers haar wond aanraakte. Het begon al te stoppen met bloeden.

Een vreemde ervaring was dit voor hem, maar Jack was ook blij dat ze ht heerlijk had gevonden, want het ging haar goed zei ze. Jack voelde opluchting door hem heen gaan en hij legde zijn voorhoofd tegen die warme van haar. ‘Ik ben blij om dat te horen, maar ik wil er geen gewoonte van maken.‘ zei Jack en streelde even haar zachte haren. Daarna trok hij zich iets terug om haar mooie ogen te zien en kuste haar tder en vol liefde.

Delia voelde zijn koude voorhofd tegen die van hem en Delia sloot haar ogen om te kunnen genieten. ‘Ik ben blij om dat te horen, maar ik wil er geen gewoonte van maken.‘ zei Jack en streelde even haar zachte haren. Delia genoot van het heerlijke gevoel en opende weer haar ogen toen hij zijn voorhofod van die van haar afhaalde. Delia keek in zijn ogen en glimlachte voor ze zijn heerlijke koude lippen op die van haar voelde, ze kuste hem teder terug en voelde haar hart tekeer gaan, het was zo heerlijk om zo dicht bij hem te zijn!

(Zullen we Jake er bij doen, dat hij het stelletje ontdekt?)

De nacht sleepte zich voort, maar hij kon niet in slaap komen. Jake stapte uit bed en sloop naar buiten om Lune nog hun moeder te wekken. Zijn blik gleed even over hun leef gebied, maar alles was rustig en stil. Jake shifte naar zijn wolf en rende hun dorpje uit. Het was heerlijk om even zijn poten te strekken, maar op het strand zou het nog fijner zijn met die zilte lucht van de zee. Jake renden door tot hij de geur van Delia en nog iemand rook, maar het leek op die van een mens al rook hij ook bloed! Was er een mens aangevallen geweest door een vampier? Jake versnelde en vroeg zich af wat er aan de hand was en of Delia het mens misschien had verwond, want ze was zo verdrietig om de dood van haar moeder dat ze vast in staat kon zijn om iemand te doden! Jake sprong over het strand heen richting waar Delia en nog iemand zat, maar pas toen hij de rode ogen zag vroeg Jake zich af of het wel een vampier was, maar toen hij de helende wondjes in haar hals zag wist hij het zeker! Niemand van de Lafee clan kwam aan hun roedel zonder daar verantwording voor af te leggen! Jake sprong in hun richting, maar kon jammer genoeg zichzelf niet tussen hen in wurmen dus duwde hij Delia van de schoot van de vampier en duwde deze diep dreigend grommend in het zand op het strand. Zijn nek en rugharen stonden helemaal overeind en zijn ijsblauwe ogen boorde zich in die van de rode van de vampier. 'Hoe haal je het in die dooie kop van je om van mijn roedel te voeden! wees gewaarschuwt en sterf!' snauwde Jake grommend en wilde net de kop van de vampiers zijn romp rukken toen hij werd tegen gehouden. Wat was dit????

Delia genoot van het heerlijke gevoel en opende weer haar ogen toen hij zijn voorhofod van die van haar afhaalde. Delia keek in zijn ogen en glimlachte voor ze zijn heerlijke koude lippen op die van haar voelde, ze kuste hem teder terug en voelde haar hart tekeer gaan, het was zo heerlijk om zo dicht bij hem te zijn! Jack voelde haar hart sneller kloppen en hij vond het fijn om die te voelen. Zo zou hij wel eeuwig met haar kunnen blijven zitten, maar al snel veel te snel kwam het waar ze beide zo huiverig voor waren! Jake sprong in hun richting, maar kon jammer genoeg zichzelf niet tussen hen in wurmen dus duwde hij Delia van de schoot van de vampier en duwde deze diep dreigend grommend in het zand op het strand. Zijn nek en rugharen stonden helemaal overeind en zijn ijsblauwe ogen boorde zich in die van de rode van de vampier. 'Hoe haal je het in die dooie kop van je om van mijn roedel te voeden! wees gewaarschuwt en sterf!' snauwde Jake grommend en wilde net de kop van de vampiers zijn romp rukken toen hij werd tegen gehouden. Wat was dit???? Jack voelde hoe Delia van hem af tetokken werd en even keek hij verschrikt op voor een grote wolvenpoot op zijn borst hem tegen nee in het zand duwde. Jack voelde de druk toe nemen en vroeg zich af of Delia wel wat tegen deze weerwolf zou ondernemen? Maar toen de witte weerwolf tegen gehouden werd was Jack toch heel blij dat zijn dood nog uitgestelt werd...

Delia genoot van zijn kus en hoewel ze ontspannen was hield ze haar omgeving in de buurt scherp in de gaten. Delia bleef op zijn schoot zitten en trok zich iets terug en legde haar voorhoofd tegen die van hem terwijl ze Jack aankeek. Hij gaf haar altijd een heerlijk gevoel en nu ook weer. Ze wou hem niet meer kwijt! Toen gebeurde er iets raars, ze werd van Jack afgeslingerd en kwam in het zand terecht, een grote witte wolf drukte Jack tegen het zand en ze hoorde zijn woorden: 'Hoe haal je het in die dooie kop van je om van mijn roedel te voeden! wees gewaarschuwt en sterf!' snauwde Jake grommend. Delia veranderde in haar wolven vorm en duwde Jake er van af terwijl ze beschermend voor jack ging staan, haar haren stonden overeind en haar ogen beschermend, hoewel Jake haar beta was liet ze hem niet zomaar Jack doden! Hij was van haar! Delia ontblote haar tanden. maar ze wierp wel een vluchtig blik op Jack en of hij ongedeert was maar richte haar volle aandacht op Jake 'Jake! Het is mijn schuld! Hij wou mij niet bijten maar ik vroeg er naar om een gerucht vast te stellen.' Zei ze in wolventaal en keek Jake strak aan.

Delia veranderde in haar wolven vorm en duwde Jake er van af terwijl ze beschermend voor jack ging staan, haar haren stonden overeind en haar ogen beschermend, hoewel Jake haar beta was liet ze hem niet zomaar Jack doden! Hij was van haar! Delia ontblote haar tanden. maar ze wierp wel een vluchtig blik op Jack en of hij ongedeert was maar richte haar volle aandacht op Jake 'Jake! Het is mijn schuld! Hij wou mij niet bijten maar ik vroeg er naar om een gerucht vast te stellen.' Zei ze in wolventaal en keek Jake strak aan.
Jake geloofde zijn oren niet en gromde even dreigend naar Delia. Konden die bloedzuiger ookal andere hersenspoelen? Maar toen hij Delia haar woorden hoorde werd zijn houding minder dreigend. 'Waarom zou je zoiets doen en waarom bescherm je die doscobal!?' vroeg hij streng, maar niet langer grommend ookal klonk zijn stem altijd brommend zelfs in de wolventaal. Hij vroeg zich af waarom Delia zo handelde?

De witte wolf werd van hem afgeduwt door Delia en de taal die ze nu spraken kende hij niet. Jack zag haar kijken en knikte eventjes en trok zichzelf recht. Jack stond op en zag hoe de witte wolf wat minder zijn dreigende houding verminderde. Jack voelde zich eigenlijk wel schuldig dit had niet mogen gebeuren. Hij hielt zich stil zodat ze beide zouden kunnen uit praten. Jack voelde de wolvenpoot nog steeds die kon hard drukken zeg of was hij zo zwaar gebouwt? Jack proefte nog steeds het bloed van Delia in zijn mond, maar het was al ouder dan toen het net vers uit haar aderen stroomde! Jack schudden zich even om een rilling van zijn lichaam te gaan. Hoe hadden ze hem niet kunnen horen nog ruiken aankomen?

Gelukkig nam Jake minder dreigende houding en zij ontspande zich ook wat. 'Waarom zou je zoiets doen en waarom bescherm je die doscobal!?' vroeg hij streng, Delia keek hem wat ontspanner aan 'Ik had gehoord van een paar jongens hoe een mens boos was dat ze een vampier tegen hielden, ik wou het zeker weten en Jack is een goede vriend van mij en hij drinkt alleen dieren bloed! HEt was echt neit meer dat 2 slokken!' Zei ze verdedigend en keek nog is naar Jack, ze kon niet zeggen dat zij van hem hield, dan zou ze hun verraden en ook Jack.

Jake luisterde naar wat ze zei, maar vriendschap met een vampier mocht gewoon weg niet! ‘Je weet dat het verdrag geen vrienschappen heeft met het andere ras! Waarom heb jij die dan wel? Je bent een wolf in een hoge positie!‘ zijn toon klonk nog steeds streng, maar Jake nam bij zijn eerste woorden zijn menselijke vorm aan zodat die bloedzuiger hem ook verstaan kon. Maar wat hij nu hoorde was bandaal en buiten roporsies! Ze waren dus al bevriend voor Delia haar rang kreeg???

Jack verstond er nog steeds niks van, maar bleef een openhouding houden zodat er niks vijandelijks nog zwak in zijn hoding te lezen was. Maar toen de witte weerwolf weer mens werd kon Jack vele vergelijkingen aan hem ontdekken met Lune de leider van Delia!? ‘Met alle respect, maar voor Delia al een rang bij de roedel kreeg waren we al bevriend met elkaar. Plus dat ik geen mensenbloed drink, maar dieren dood om mij te voeden. Ik wil haar geen last bezorgen bij de roedel i heb haar enkel geholpen meer niet. Je hoeft ook niet te verwachten dat ik dit aan Rhine door speel. Ze mag van geluk spreken als dat slangachtige mormel van haar al uit die ton bier is gekomen? Ze kan me naar de maan lopen. En daarbij hoeft at hele geheibel voor mij niet. Beide rassen zouden prima met elkaar om kunnen gaan zoals Delia en ik. Ik heb aar ook gezegt dat het maar eenmalig is dat bijten. liever heb im toch een hert of ander wild zolang het maar vacht heeft e geen weerwolf is, niet kwaad bedoelt natuurlijk.‘ zei Jack en kwam naast Delia staan. Jack had geen bij bedoelingen en hoopte ddat deze man dat ook in ging zien???

‘Je weet dat het verdrag geen vrienschappen heeft met het andere ras! Waarom heb jij die dan wel? Je bent een wolf in een hoge positie!‘ zijn toon klonk nog steeds streng, maar Jake nam bij zijn eerste woorden zijn menselijke vorm aan en Delia volgde zijn voorbeeld en kromp in een bij zijn strenge woorden. Hij was een Béta en het was een normaal reactie er ontglipte haar een piepje 'Maar Jack hoort niet meer bij de Lafee! En we zijn al jaren vrienden en omdat ik een hoge rang draag betekend het niet dat ik al mijn vrienden laat stikken! Zo ben ik niet opgevoed, het is mij geleerd dat je trouw moet zijn aan de alfa, roedel en natuurlijk je vrienden!' Zei ze en probeerde haar stem goed en niet beverig te laten klinken maar al gauw hoorde ze de woorden van Jack en voelde ze zijn aanwezigheid dichter bijzich. ‘Met alle respect, maar voor Delia al een rang bij de roedel kreeg waren we al bevriend met elkaar. Plus dat ik geen mensenbloed drink, maar dieren dood om mij te voeden. Ik wil haar geen last bezorgen bij de roedel i heb haar enkel geholpen meer niet. Je hoeft ook niet te verwachten dat ik dit aan Rhine door speel. Ze mag van geluk spreken als dat slangachtige mormel van haar al uit die ton bier is gekomen? Ze kan me naar de maan lopen. En daarbij hoeft at hele geheibel voor mij niet. Beide rassen zouden prima met elkaar om kunnen gaan zoals Delia en ik. Ik heb aar ook gezegt dat het maar eenmalig is dat bijten. liever heb im toch een hert of ander wild zolang het maar vacht heeft e geen weerwolf is, niet kwaad bedoelt natuurlijk.‘ Delia keek achter zich glimlachend en keek toen naar Jake 'Alsjeblieft Jake, je weet dat ik trouw ben aan Lune en jou maar ik heb ook behoeft aan mijn eigen leven en jack hier heeft mij iets geholpen om over mijn verdriet te komen.' Zei ze zachtjes en keek weg, ze wist neit hoewel Jake had gezien toen hij hun los trok...

Er begon iets bij hem te dagen, maar beide plijten voor de ander? Dat deden verliefde stellen vaak nog eerder dan goede vrienden vooral als er een mens was waar Jake minder moeite mee had dan dit! Jake hoorde gewoon dat beide de waarheid spraken en zelfs aan hun houdingen was niks gelogen! Jake had voor hij Delia weg duwde en Jack plat drukte iets in hun ogen gezien... Liefde!!!?? Jake voelde de schok al op zetten en keerde zich half van beide af.Nee dit kon niet het mocht niet!!! Jake keek beide nog eens aan. hun blikken brandend als vuur liefdes vuur voor elkaar wanneer hun ogen elkaar ontmoeten. Nee dit was... ongehoort! Woede ontstak in hem en dit moest hij zeker weten! Jake wond er geen doekjes om en keerde zich weer naar beide om en greep Jack bij zin schouder maar kneep er niet in. ‘Ik wil 1 ding voor zeker weten! Mocht er ooit een oorlog tussen beide groepen komen vecht jij niet mee met die andere discobollen?‘ vroeg Jake met strenge stem en bleef Jack doordringend aankijken. ‘Mocht Delia ooit aangevallen worden door je eigen soort, dood jij hen dan?‘ Jake bleef streng tot hij en bevredigend antwoord kreeg. Daarna liet hij hem los. ‘Dan is het goed, maar o wee als je gelogen hebt ik zal je vinden al ruik je niet zoals al die andere bloedzuigers, maar 1tip als je elkaar aankijkt zorg er dan voor dat die verliefde blik niet te zien is!‘ zei Jake met een plagende toon aan het einde. Hij vocht liever ook niet, maar ook hij wilde zijn vaders dood wreken!

Jack hoorde wat Delia zei en eigenlijk herhaalde ze wat hij zei, mar dat vond Jack niet erg, maar hij kon het niet helpen dat hij verliefd naar Delia keek. Toen de hand van die Jake op zijn schouder rusten voelde hij zich toch ongemakkelijk worden. ‘Ik zweer het en anders zal je me nu teekken mogen doden als je denkt dat ik lieg!‘ zei Jack en hoorde de tweede vraag. ‘Ik zal het doden nog voor ze dat bij Delia hebben kunnen doen!‘ shit daar verried hij zich toch mee!!! Maar Jake leek het niet erg te vinden. Hoewel Jack zien kon dat hij het niet leuk vond, maar zijn laatste woorden vielen toch zwaar te ondermijnen!

(Sorry vergeten om te zetten!!!)

Delia keek weer naar Jake en zag hoe hij half van hun afdraaide, er was iets niet goed...Helemaal niet goed! Delia bleef rustig staan en plotseling greep Jake Jack bij zijn schouder en daar schrok ze erg van en was klaar om hem aan te vallen. ‘Ik wil 1 ding voor zeker weten! Mocht er ooit een oorlog tussen beide groepen komen vecht jij niet mee met die andere discobollen?‘ vroeg Jake met strenge stem ‘Ik zweer het en anders zal je me nu teekken mogen doden als je denkt dat ik lieg!‘ Jake vervolgde zijn ondervraging. ‘Mocht Delia ooit aangevallen worden door je eigen soort, dood jij hen dan?‘ Jake bleef streng ‘Ik zal het doden nog voor ze dat bij Delia hebben kunnen doen!‘ aww, wat was Jack toch schattig! Ze zag hoe jake hem losliet en voelde zich opgelucht ‘Dan is het goed, maar o wee als je gelogen hebt ik zal je vinden al ruik je niet zoals al die andere bloedzuigers, maar 1tip als je elkaar aankijkt zorg er dan voor dat die verliefde blik niet te zien is!‘ zei Jake met een plagende toon aan het einde. delia schrok van zijn laatste woorden, was het zo duidelijk te zien. Delia keek Jake dankbaar aan en glimlachte ondeugend 'Jij weet ook altijd wat er aan de hand is, ik snap wel dat Lune van je houd als broer!' Zei ze grijnzend en keek toen weer serieuze 'Over Lune gesproken, wil je niks tegen haar zeggen? Ik begin eindelijk door te krijgen hoe ze denkt en als ze er achterkomt kan ik mijn hoge rang vergeten.' Dit was raar voor haar wand ze had weinig mensen ooit gesmeekt.

Jake zag Delia schrikken iets wat Jack overduidelijk niet had gedaan, maar haar woorden waren vleiend, maar hij zou het Lune niet vertellen alleen al niet doordat Jack Delia al opgebeurd had. ‘Wees gerust Delia. Jack heeft je uit jouw isolement gehaalt en dat geeft ook weer een bewijs van zijn vrijheid tegenover de Lafee‘s Lune al wel boos worden, maar jullie zijn het van wie ze het horen moet niet ik. En dan daarbij heb ik jouw alleen aan het strand ontmoet!‘ zei Jake rustig en knipoogsde naar Delia voor hij weer wolf werd en weg rende. Het was niet zo verlopen als hij verwacht had, maar het was fijn om te weten dat er op zijn minste 1 vampier was die aardig tegen hun was en voor de verandering eens niet stonk!

Delia schrok van wat Jake zei, maar Jack had al door gehad dat hij het bemerkt had toen Jake hem ondervroeg. Delia smeekte Jake om niet aan Lune te vertellen en tot hun geluk deed hij dat ook niet en bovendin zei hij alleen Delia gezien te hebben, want Jack‘s vampierenlucht hing niet bij Jake aan zijn kleding en huid nog bij Delia. Jack was opgelucht en legde zijn arm om haar heup heen. ‘We moeten voorzichtiger zijn! De volgende keer kunnen we beter naar mijn plek gaan voor jouw experimenten.‘ zei Jack en kuste haar wang speels. Het had heerlijk gevoelt zo‘n kale huid, maar mensenbloed ging hij zeker er niet door drinken!

‘Wees gerust Delia. Jack heeft je uit jouw isolement gehaalt en dat geeft ook weer een bewijs van zijn vrijheid tegenover de Lafee‘s Lune al wel boos worden, maar jullie zijn het van wie ze het horen moet niet ik. En dan daarbij heb ik jouw alleen aan het strand ontmoet!‘ zei Jake rustig en knipoogsde naar Delia voor hij weer wolf werd en weg rende. Delia zuchten opdelucht en was blij dat Jake hun begreep en haar nog wel zal dekken! Delia voelde een hand om haar heup en keek naar Jack ‘We moeten voorzichtiger zijn! De volgende keer kunnen we beter naar mijn plek gaan voor jouw experimenten.‘ zei Jack en kuste haar wang speels. Delia porde hem speels in zijn buik en giechelde 'Misschien wel ja, zullen we dan maar gaan?' vroeg ze rustig en kek jack glimlachend aan, nee slapen zou ze nu zeker niet kunnen.

Delia porde hem speels in zijn buik en zei dat ze beter konden gaan dan. Jack grijnsde en liep samen met haar ook richting het struikgewas. Het was er meer beschut en ze konden hier rustig lopen. De meeste Lafee's of vampiers waren toch ik de stad of de omligende dorpjes aan het beroven van hun bloed. Het duurde best lang voor ze er waren, maar in loop pas wekte ze geen argwaan op van beide kanten die het neutrale gebied scherp in de gaten hielden... Eenmaal in het donkste, stilste en rustigste gedeelte van het bos aan gekomen te zijn rook Jack alle verschillende geurtjes die hij gebruikt had ook de weeige geur van Delia's vacht die samen met de Muskus de boventoon voerde. Eenmaal binnen in de plagge hut sloot Jack snel de flesjes en zetten ze in de kast. Daarna draaide hij zich om en liep naar Delia toe. 'En hoe vind je het hier? Misschien niet zoals jouw huis er welligt uit ziet, maar ik ben er te vrede mee voorlopig.' vroeg hij eerst, maar stelde ook meteen vast dat zijn huisje kunnen verstevigen.