Pain and Hunger!

Delia legde haar oren plat tegen haar nek en gromde woest naar hem maar hield zich in. Delia bleef aan de zijde van Jake staan en ontblote lichtjes haar tanden, niemand zou aan Taylor komen zonder een goed reden! Ernest gromde terwijl hij los probeerde te breken, maar het lukte hem niet. Er klonk lichte voetstappen en er waren even wat snelle flitsten te zien. Ernest had het eerder gehoord van andere wolven die in een groepje naar zijn zus hadden moeten zoeken en de leider van het groepje was nooit terug gekeert! Even ging zijn gezichtuitdrukking van woest naar totaale angst. Hij wilde niet sterven!!! Maar nog voor Ernest een smeekbede kon doen sneed een lang en messcherp lemmet zijn keel door. Zo diep dat zowel zijn luchtpijp als zijn strottenhoofd doorgesneden was. De verstikkende geluiden waren luid genoeg om tussen de bomen door te galmen.

Jake had het eerst niet opgemerkt buiten dat de vampierengeur sterker was geworden, maar richten zich nu volledig op hun omgeving toen de wolf vermoord werd. Hij hief zijn staart hoog op en gromde zo dreigend als hij nog nooit had gedaan. Deze vijand was sneller dan ze dachten!!! 'Maak jezelf kenbaar schoft!' gromde Jake en zag een lange tengere vampier met hoogblond haar en rode ogen tussen de struiken uit komen. 'Hij was toch tot niets goeds in staat. Overhandig Taylor en jullie zullen met rust gelaten worden?' de stem wa ijzigkoud en gaf geen enkele emotie weer. Feghen was ook niet alleen, maar vergezeld door meerdere broodmagere weerwolven en andere vampiers die bij zijn bende hoorde...

Delia's oren bewogen zenuwachtig heen en weer en ze keek wat om zich heen, ze merkte een paar flitsen en haar haar ging recht overeind staan, een zachte grom rolde over haar lippen en ze had het niet aan zien komen maar zag in ene paar seconde hoe de weerwolf werd vermoord. Ze sprong overeind en gromde woest, de wolven om haar heen hielden zich meteen scherp en ze liet een korte huil horen voor versterking. 'Maak jezelf kenbaar schoft!' gromde Jake en zag een lange tengere vampier met hoogblond haar en rode ogen tussen de struiken uit komen. 'Hij was toch tot niets goeds in staat. Overhandig Taylor en jullie zullen met rust gelaten worden?' de stem wa ijzigkoud en gaf geen enkele emotie weer. Delia blafte woest, ze vertrouwde die gast niet en ze wou Taylor ook niet weggeven maar haar raadgever sprak in haar dat ze voor de veiligheid Taylor moest geven..Maar nee dat kon niet, dan zou haar vertrouwen helemaal stuk zijn van Taylor.

Delia's oren bewogen zenuwachtig heen en weer en ze keek wat om zich heen, ze merkte een paar flitsen en haar haar ging recht overeind staan, een zachte grom rolde over haar lippen en ze had het niet aan zien komen maar zag in ene paar seconde hoe de weerwolf werd vermoord. Ze sprong overeind en gromde woest, de wolven om haar heen hielden zich meteen scherp en ze liet een korte huil horen voor versterking. Jake zijn oren wiebbelde nijdig heen en weer, maar zijn blik bleef op de vampier en zijn gevolg. Delia blafte woest, ze vertrouwde die gast niet en ze wou Taylor ook niet weggeven maar haar raadgever sprak in haar dat ze voor de veiligheid Taylor moest geven..Maar nee dat kon niet, dan zou haar vertrouwen helemaal stuk zijn van Taylor. 'Delia gedraag je!' snauwde Jake even met een korte soort uithalende grom, maar hij raakte Delia niet, voor hij zichzelf terug veranderde zodat de vampiers konden verstaan wat hij zei. 'De wolf over wie jij het hebt was enkel een nacht bij ons, maar ze is meteen weer vertrokken zodra het ochtend werd. Jij hebt hier verder niks te zoeken en zekerniet op ons terretorium!' Jake's woorden waren kalm, maar zijn woede was moeilijk te beteugelen, want niemand doden een weerwolf zonder goede reden en dit was niet de reden om iemand zijn keel door te snijden zelfs niet bij een mens!

. 'Delia gedraag je!' snauwde Jake even met een korte soort uithalende grom, maar hij raakte Delia niet, Delia legde haar oren plat maar werd wel wat rustiger terwijl ze alles om haar heen scherp in de gaten hield. Ze bekeek ook hun kansen als er een gevecht zou komen. Ze zag hoe Jake terug veranerde in mensen vorm, ze vond het maar niks maar hield haar mond. 'De wolf over wie jij het hebt was enkel een nacht bij ons, maar ze is meteen weer vertrokken zodra het ochtend werd. Jij hebt hier verder niks te zoeken en zekerniet op ons terretorium!' Jake's woorden waren kalm, maar zijn woede was moeilijk te beteugelen, Delia voelde zijn woeden door zich heen gaan en ontblote even haar tanden, het enige voordeel was en beetje dat de wolven tegen over hun mager waren dus niet op volle kracht wat hun makkelijker zou maken, maar dat was het ook een beetje alles.

Feghen bekeek het gezicht van Jake, maar kon hem niet op een leugen betrappen. 'Best, maar we zullen terug komen als we haar niet vinden!' Waarschuwde Feghen dn gaf een kort seintje dat ze verder gingen. Jake hoopte maar dat zijn plannetje werken zou? Het zien vertrekken van Feghen en zijn bende was een hele opluchting. 'Straks wil ik thuis alles uit gelegt hebben van jouw en die meid!' mopperde Jake zacht en gaf twee wolven de opdracht om de vermoorde wolf te begraven. Niemand hoefte dat lijk te zien, zeker geen vampier die bij Rhine hoorde! Jake draaide zich om, om terug naar het meer te lopen en Taylor op te halen.

Delia's oren bewogen heen en weer. 'Best, maar we zullen terug komen als we haar niet vinden!' Waarschuwde Feghen dn gaf een kort seintje dat ze verder gingen. Ze gromde maar hield zich kalm wachtend tot die vampieren en de wolven helemaal uit zicht waren. 'Straks wil ik thuis alles uit gelegt hebben van jouw en die meid!' mopperde Jake zacht en gaf twee wolven de opdracht om de vermoorde wolf te begraven. Ze piepte even en draaide zich om om achter Jake aan te lopen, ze hield zich laag. Ze was bang dat Jake woedend op haar zou zijn omdat ze Taylor's verhaal verborgen had gehouden, en ze zou best met haar weg gaan naar een veiliger plek voor Taylor en zodat de roedel veilig zou blijven.

Ze piepte even en draaide zich om om achter Jake aan te lopen, ze hield zich laag. Ze was bang dat Jake woedend op haar zou zijn omdat ze Taylor's verhaal verborgen had gehouden, en ze zou best met haar weg gaan naar een veiliger plek voor Taylor en zodat de roedel veilig zou blijven. Jake was nog boos, maar had zich op Delia zijn partner uit gekeurt en dat had hij nooit gewilt. 'Sorry het was niet mijn bedoeling om zo tegen je uit te vallen, maar wat die vampier gedaan had... Ik had bijna het verdrag geschonden!' zei Jake en hij likte Delia even over haar snuit, want hij wilde haar niet bang voor hem maken. Wat Taylor's verhaal ook was, ze was een soort genoot en die konden ze in de strijd met de vampiers maar al te goed gebruiken!

Delia liep achter Jack aan en zag hoe Brad hinkelde en wist dat die zometeen even schoongemaakt moest worden, anders kon er ontsteking in komen en dat wilde Delia niet voor de Reu. 'Sorry het was niet mijn bedoeling om zo tegen je uit te vallen, maar wat die vampier gedaan had... Ik had bijna het verdrag geschonden!' zei Jake en hij likte Delia even over haar snuit, Delia keek nar Jake en haalde haar schouders op en versnelde even haar pas om met hem te spreken 'jij kan er ook niks aan doen..Hij begon..' Zei ze zachtjes en keek Jake even gerustellend aan 'Als die vampier ontdekt dat ze nog bij ons is...Dat zal alleen voor problemen zorgen, ik weet bijna zeker dat je er niet mee eens bent, maar voor de veiligheid kan ik met Taylor voor een tijdje vertrekken uit de roedel..Ik ken Doole uit mijn duimpje en ken een paar plekken waar we ons tijdje kunnen verstoppen..' Begon ze zachtjes zodat andere het niet hoorde en keek voor zich uit ondertussen.

Delia keek naar Jake en haalde haar schouders op en versnelde even haar pas om met hem te spreken 'jij kan er ook niks aan doen..Hij begon..' Zei ze zachtjes en keek Jake even gerustellend aan 'Als die vampier ontdekt dat ze nog bij ons is...Dat zal alleen voor problemen zorgen, ik weet bijna zeker dat je er niet mee eens bent, maar voor de veiligheid kan ik met Taylor voor een tijdje vertrekken uit het roedel..Ik ken Doole uit mijn duimpje en ken een paar plekken waar we ons een tijdje kunnen verstoppen..' Begon ze zachtjes zodat andere het niet hoorde en keek voor zich uit ondertussen. Jake liep rustig door en luisterde naar wat Delia zei, maar hij wilde er niks over horen. Ik begrijp je bezorgdheid voor de roedel Delia, maar we moeten onze soortgenoten helpen, anders helpen ze ons straks ook niet wanneer we ze hard nodig hebben. Die wolven die door die rat gehersenspoelt zijn zullen haar zelfs in Doole vinden, dus ze kan beter bij ons blijven. We zijn 1 team en niet langer meer het macho zooitje dat het geweest is. Natuurlijk zitten er nog rotte appels tussen, maar die halen we er zo uit. Taylor blijft en daar mee uit, maar toch wil ik haar verhaal ook horen. Hoe meer we over die vampier te weten komen en zijn werkwijze des te beter we ons voor kunnen bereiden!' zei Jake en hij keek Delia even streng aan, want hij wilde geen buitenstaander die door een vampier of meerdere onderdrukt zouden worden.

Taylor wachten gespannen af. Ze voelde zich helemaal niet happy in haar vel. Al die wolven om haar heen die haar wilde beschermen... Ze schudden haar kop om rustig te blijven en verlagde haar staart keer op keer. Uit eindelijk kwamen Jake en Delia terug met een paar gewonden wolven die dringend verzorgd moesten worden, maar nog voor ze haar bek open trekken kon was Jake al bevelen aan het uit delen en ook tegen haar. Taylor wilde eerst weigeren en vertrekken, maar de blik in Jake's ogen kon ze niet weerstaan. Die blik had hun roedelleider ook gehad of Jake nu beta was of niet. Leiding geven zat in zijn bloed! Teneer geslagen volgde ze Jake richting de roedelplaatst, maar ze had geen zin om ook nog maar iets over haar verleden te vertellen nog over de situatie waarin de roedel zich verkeerde. Met naar achtergeslagen oren en hangende kop liep ze met tegen zin met Jake mee.

Toen ze bij zijn huis aan kwamen veranderde Jake zich en liep naar binnen waar hij later op de bank ging zitten. Delia had ergere verwondingen dan hij en de zou ze toch eerst moeten verzorgen voor ze bij die van hem kwam. 'Zo Taylor  vertel  je verhaal maar?' zei Jake en hij keek haar rustig aan waarna Jake rustig op de bank naast zich.

Taylor gromde zacht toen ze bij het huis van Jake en Delia waren. Ze gingen naar binnen en ook Taylor veranderde ze terug en  liep naaar binnen. Ze wilde het liefste dat ze niks hoefte te vertellen, maaar Jake vroeg er opnieuw naar en ze zuchten even en ging naast hem op de bank zitten. Ze wilde liever niets vertellen, maar het was toch niets anders. Ze hoefte enkel dat te vertellen watze meegemaakt had, maar het was zo zwaar om er steeds weer over te hebben. Delia kende haar verleden al een deel, maar ze moest de rwest nu ook onthullen. Taylor voelde zich vreselijk. Ze wilde het duistere geeheim vanhaar roedel liever niet vertellen. 'Ik kom oorspronkelijk uit Calefornie...'  Begon Taylorn vertelde hoe haar roedel eeerst in rust en vrede met de mensen daar geleefd hadde, maar toen de vampiers onder leiding van van Feghen naar de stad waren gekomen. Ze vertelde over hoe de vampiers hen hadden misleid door de slachtoffers te doden alsof het door weerwolven waren gedood.  Soms had Taylor er moeite mee om het te vertellen, maar ze vertelde ook hoe ze gevlucht was uit het gevang dat de vampiers voor de weerwolven hadden gebouwt. Uit eindelijk stopte dat ze hier in het  hier aankwam.

Delia wist dat dit moeilijk ging worden voor Taylor en terwijl ze zelf de verband doos pakte en bij Jake ging zitten om zijn wonden te ontsmetten luisterde ze aandachtig. Ze wist dat Taylor moeite had met dit allemaal te vertellen en dat was logisch ook, want met zo een verleden wou je niet echt graag aan herinnerd worden. Toen ze klaar was met Jake stond Delia op en liep naar Taylor en slpeg haar arm troostend om haar heen 'Ik weet dat je het moeilijk hebt Tay...Je wilt ook andere roedels niet in gevaar brengen..maar ooit had een wijze gezegd: Na regen komt Zon..' Zei ze zachtjes en probeerde zo weinig mogelijk met haar andere schouder te bewegen 'Na een tijdje van oorlog zou een tijdperk komen van vrede en die Feghen typje heeft veel te lang de macht gehad en dat zal veranderen.' De laatste woorden fluisterde ze Taylor bemoedigend in haar oor.

Jake bromde even zacht tegen Delia, maar ze scheen er geen gehoor aan te geven dus liet Jake haar maar begaan om zijn wondjes te verzorgen. Want in tegenstelling van Delia waren zijn verwondingen klein. Taylor vertelde en Jake luisterde aandachtig. Het mocht niet gebeuren dat die Feghen hier de boel op stelten gingen zetten voor hen. Daar had hij totaal geen zin in. Dan zouden de vampiers eerder gewonnen hebben dan zij zich zouden hebben kunnen verdedigen! Ongehoort, maar Delia heeft gelijk Taylor. Je zult het zo vast nog niet in zien, maar wij zijn constant bezig om de boel vampier vrij te houden op een veilige manier zonder ons verband met de vampiers te beschadigen!' zei Jake en stond op waarna Jake naar Delia toe liep en haar dwong te gaan zitten. Haar wond was te groot om het te kunnen ontsmetten op de manier zoals Delia bij hem had kunnen doen. Jake shiften naar zijn wolf en begon Delia's schouderwond schoon te likken wat veel diepen ging dan het ontsmettingsmiddel.

Taylor voelde Delia naast zich komen en haar arm om haar schouder komen. Taylor schudden zachtjes haar hoofd en kon het niet bevatten dat ze zo lichtzinnig ermee om gingen tot Jake sprak en zei dat ze constant controlleerde of de vampiers de mensen niks deden. Taylor voelde zich niet echt opgelucht.  Ze sloeg haar armen om haar buik heen en keek voor zich uit. 'Het lieftse vermoord ik Feghen zelf, maar hij is veel sneller dan ik ben en zeker nu sterker...' stamelde Taylor en rilde op het einde waardoor haar zin afgekapt werd. Ze kon elk beeld van Feghen terug halen of ze het nu wilde of niet. Taylor had Feghen vele wolven zien doden met 1 enkele snelle beweging. Taylor schrok wakker uit die nachtmerrie's van de herinnering en keek richting Delia en Jake.

Taylor voelde zich warm van binnen worden. Het voelde goed dat ze niet alleen in de strijd tegen Feghen stond en geholpen kon worden, maar toch was ze bang. Bang dat alles weer van voor af aan beginnen zou? 'Jullie hebben gelijk, maar het voelt niet goed. De angst om jullie veiligheid blijft.' zei Taylor zacht en voelde de vermoeitheid weer de kop op steken. Ze zag hoe Jake weg liep, maar nog voor hij terug komen zou, zou zij al slapen... Taylor zakte met haar rug tegen de bankleuning en sloot even haar ogen voor ze een diepe zucht liep en ze rustig aan in slaap sukkelde.

Delia hoorde hem grommen en wist dat hj toch door zou gaan met haar wond schoon te likken. Het prikte nog wel is en dat was vervelend maar ze hield haar mond. En toen ie klaar was en naar mens veranderde. 'Je hebt rust en goed voedsel nodig Taylor dat is alles voor het herstel van je lichaam. Je ziet er te mager en ongetraint uit om het alleen tegen die Feghen op te nemen. Rust uit ookal ben je er niet aan toe. Nu je ons de handelswijze van die vampier verteld hebt kunnen we er iets tegen ondernemen en ons goed voorbereiden.' zei Jake en hij tilde even de kin van Taylor op en keek haar even glimlachend aan voor hij richting de keuken liep. Delia grinnikte en keek naar Taylor.  'Jullie hebben gelijk, maar het voelt niet goed. De angst om jullie veiligheid blijft.' zei Taylor zacht. Delia wou iets zeggen maar merte hoe vermoeid ze was en liet haar rusten. toen Ze in slaap viel. Legde Delia haar wat gemakkelijker neer en legde een deken over haar heen. Daarna liep ze naar de keuken 'Ze is in slaap gevallen, dit keer makkelijker dan gister.' Zei ze zachtjes en kwam naast Jake te staan. 

Jake was bijna klaar tot Delia naast hem kwam en zei dat Taylor sliep. 'Dan eet ze maar als ze weer wakker is. Iemand die slaap heeft en gedwongen word te eten zal het met lange tanden doen en de kans lopen te stikken.' zei Jake en zetten het bord voor Taylor in de koelkast. Daarna draaide hij zich naar Delia om. [b]<>