Delia i need to know?

Zins een paar dagen geleden was Jack iets op het spoor gekomen over de nacht van zijn vermaking. Hij wilde via Delia er achter komen of zijn vermoedens klopte, maar het was al lang geleden jammer genoeg dat hij haar voor het laatst gezien en gesproken had. Nu moest hij haar zien te vinden, maar wist niet precies waar??? Zijn geur zou meteen opvallen in het bos door weerwolven die hij nu juist niet aantrekken wilde. Dus besloot hij iets te gaan doen waar hij zichzelf misschien wel van ging haten. Jack zocht een modderpoel op en mixte dat met wat dierenuitwerpselen. Nu dit zou hem toch wel helpen zijn geur te maskeren? Even aarzelde hij nog, maar zijn nieuwschierigheid branden vreselijk dus sprong hij in de mix en smeerde zich er vol mee. Het rook naar weerwolven, maar goed hij was Delia's geur gewent al hielp het wel! Jack kwam weer uit de poel en streek een grote hoeveelheid troep van zijn lichaam, haren en kleding af. Het zat niet echt lekker, maar hij wilde graag meer weten over die nacht zo'n 200 jaar geleden. Jack gebruikte de dikke boomtakken om sneller door het bos te gaan. In de verte rook Jack een nieuwe geur van wolven en hij zag een groepje van vier die rond keken of er niemand over de grens gaan zou. Jack wachten even tot ze ver genoeg weg waren. Nu was hij in weerwolf terretorium slecht voor een vampier alleen, maar Delia was de enigste die Jack het vragen kon. Het duurde even maar vanuit de bomen zag hij haar dan uit eindelijk toch zitten helemaal alleen en niemand in de buurt??? Jack grijnsde lichtjes met smalle vegen modder nog op zijn gezicht. 'Je zit toch niet te mokken hoop ik?' vroeg Jack vrolijk en liet zich van een tak glijden. Zelf was hij even vergeten over hoe hij eruit zag. Zijn kleding was vuil net als zijn huid en haren die nog wilder zaten dan anders.

grom...Alice had uiteindelijk toch het jurk gekocht en nu was ze er mee opgeschept...Vreselijk en het liefst wou ze hem helemaal verscheuren en verbranden. Delia was eigenlijk met patrouile met andere 4 wolven maar ze bleef wat achter om te jagen, of eigenlijk even alleen te zijn maar goed dat hoefde die wolven niet te weten, straks zouden ze nog aan Emily vertellen en dan zat ze goed vast. Delia nam haar mensen vorm aan en ging op een steen zitten en leudne etgen de boom terwijl ze haar ogen sloot. Het was heerlijk rustig en de wind kwam haar kant op dus ze pikte alle geuren uit, ook 1 die vreselijk stond naar hun soort maar je kon heel lichtjes parfum ruiken. Delia opende haar ogen en keek naar een gemodderede vampier met een lichte grijns, ze schoot overeind omdat ze niet meteen de geur herkende. 'Je zit toch niet te mokken hoop ik?' vroeg Jack vrolijk en liet zich van een tak glijden. Die stem kende ze donders goed en ze gromde boos 'Sukkel, ik kon je zo vermoorden!' Gromde ze boos terwijl ze probeerde te ontspannen 'wat moet je op een vijandige territoria?' Vroeg ze nu wat rustiger en keek hem vragend aan.

Jack zaa wel hoe ze overeind schoot, maar reageerde er nauwelijk op, maar haar grommende vraag bracht hem meer in nerveusiteit. 'Ook hallo.' zei Jack plagend en kwam iets dichterbij, maar behielt nog genoeg afstand an was hij aan de geur gewent geraakt. 'Ik wilde je iets vragen. Ik word al vanaf dag een geplaagd door herinneringen aan hoe ik vermaakt ben van mens naar va.. tot wat ik nu ben. Ik kan het me niet helder herinneren, maar weet jij of er verhalen over vroeger vertelt zijn of worden die over de jacht op vampieren gaat? Ik kan het gevoel niet kwijt dat er iets niet klopt. Ik dacht een tijd lang dat het mensen waren geweest die me toen van een wisedood gered hadden, maar nu viel het me op dat er gegromd werd op de achtergrond. Ik zie wel dat er iets gebeurd, maar wazig. Ik wil enkel mijn nieuwschierigheid bevestigen meer niet.' zei Jack in rustige uitleg, maar hij wist wel dat het niet slim was om hier te komen. Jack had wel geroken dat ze niet ver van de woon plek af zouden kunnen zitten waar de roedel verbleef???

'Ook hallo.' zei Jack plagend en ze draaide haar ogen, ja ze was nerveus, erg nerveus omdat ze dicht bi jde roedel waren en ze wou neit dat hij in problemen kwam. 'Ik wilde je iets vragen. Ik word al vanaf dag een geplaagd door herinneringen aan hoe ik vermaakt ben van mens naar va.. tot wat ik nu ben. Ik kan het me niet helder herinneren, maar weet jij of er verhalen over vroeger vertelt zijn of worden die over de jacht op vampieren gaat? Ik kan het gevoel niet kwijt dat er iets niet klopt. Ik dacht een tijd lang dat het mensen waren geweest die me toen van een wisedood gered hadden, maar nu viel het me op dat er gegromd werd op de achtergrond. Ik zie wel dat er iets gebeurd, maar wazig. Ik wil enkel mijn nieuwschierigheid bevestigen meer niet.' zei Jack in rustige uitleg, delia luisterde naar zijn uitleg en zuchten, dus daarvoor was hij hier gekomen 'Jack, ik weet niet hoe of waar je bent gemaakt, maar het is in ons soort om vampieren te doden en kijk wanneer er 1tje bloed drink, tja dan worden we wild en vallen we aan.' Legde ze rustig uit en keek in zijn rode ogen aan.

Delia was vast nerveus omdat ze zo dichtbij de roedel waren, maar ze bleef rustig luisteren tot hij uit gesproken was. Jack schudden zijn hoofd. 'Dat snap ik, maar dat is niet wat ik bedoel. Ik was vroeger in de schemering van de ochtend dit bos in gegaan, het duurde een hele dag toen de lichten van de stad zichtbaar werden. Toen in de avond schemering is het gebeurd. Maar wat ik niet snap is als het weerwolven waren geweest ze mij in leven lieten? Vaak genoeg heb ik ze andere vampiers zien doden met hun prooi dus waarom hadden ze mij dan niet gedood?' zijn vraag was lang uitgerekt, maar hij zat er gewoon mee. Zijn gedrag in het dagelijkse doen en laten was veel menselijker dan dat van de meeste vampiers, maar dat wist Delia allang.

Jack schudden zijn hoofd. 'Dat snap ik, maar dat is niet wat ik bedoel. Ik was vroeger in de schemering van de ochtend dit bos in gegaan, het duurde een hele dag toen de lichten van de stad zichtbaar werden. Toen in de avond schemering is het gebeurd. Maar wat ik niet snap is als het weerwolven waren geweest ze mij in leven lieten? Vaak genoeg heb ik ze andere vampiers zien doden met hun prooi dus waarom hadden ze mij dan niet gedood?' Delia zuchten geérgerd want ze merkte dat Jack hier niet gauw weg ging. Ze wreef over haar slapen en keek naar Jack. 'HEt is makkelijk uit te leggen, als het jonge woordne waren, waren ze jou gewoon vergeten en als het oudere waren kan het zo zijn dat ze al dachten dat jij leeggebloed was en geen kans had om terug te veranderen....Zie je geen raadsels, en nu weg wezen voor iemand je zal ontdekken, ik loop wel een tijdje met je mee.' Zei ze rustig en bewoog met haar schouders, ze wou niet dat Jack in problemen zou komen.

Wat Delia zei kon kloppen, maar toch bevredigte het hem niet helemaal. Jack knikte slechs. Hij wilde ook geen narigheid voor Delia, maar ook niet voor zichzelf niet. 'Lijkt mij ook beter, maar waarom heb jij dat afschuwelijke ding aan?' deze vraag kon van een kind af komen, maar Jack vond haar er niet uit zien al leek ze wel knapper doordat ze nu een jurk droeg???

'Lijkt mij ook beter, maar waarom heb jij dat afschuwelijke ding aan?' Delia gromde toe nze naar haar jurk keek en keek toen pissig naar Jack '1 woord, verzorgers!' Gromde ze boos en pakte een elastiek die om haar pols hing en maakte sne leen staart uit haar losse haren zodat die niet in de weg zaten. Daarna keek ze naar Jack 'wees blij dat jij ze niet meer hebt, want het is een ramp, zeker als ze ouder zijn en denken dat ze alles weten over mode.' Ze ize grommend terwijl ze begon te lopen, wat wou ze toch graag dit ding verscheuren.

Jack deed moeite om zijn lachen in te houden echt dat was niet slim om op vijandelijke grond in lachen uit te barsten! Zijn mondhoeken trilde als een gek, maar hij verbeet het lachen, straks misschien wanneer ze niet meer op vijandelijk gebied waren. Ook kon hij er nu niks op zeggen anders zou hij zeker gaan lachen. Jack gniffelde onderweg wel en soms proesten hij om dezelfde reden. Hij kon het bijna niet meer houden en toen ze veilig en ver te noeg van de grens af waren barste hij als nog in lachen uit. Een heldere schaterlach die iedereen die in de buurt aanstak. Het klonk niet kil en koud zoals de meeste lachen van een vampier, maar Jack zijn lach was warm en aanstekelijk. 'Sorry hoor dat is echt weer type's jij!' grinnikte Jack vrolijk en moest steun zoeken bij een van de bomen in het bos. Er was een brede strook die nog van niemand was dus kon hij hier gerust zijn vrolijke humeur laten begaan. 'Ik heb gelukkig enkel ouders gehad die zelfs vaak nog irritant waren, maar verzorgers nee al zal het vast de reden zijn dat je daarom zo rebels bent?' grijnsde Jack en voelde zijn slappe lach verdwijnen, maar hij wist dat ze nog steeds uit moesten kijken.

Ze zag van uit haar ooghoek wel dat jack zich inhield om niet te gaan lachen en zijn mondhoeken trilde steeds, Delia hield zich in om geen pak slaag te verkopen want daar had ze echt, echt heel veel zin in. Toen ze eindelijk in ee nveiliger gebied kwamen ontspande ze even maar al gauw was die verdwenen want er begon iemand als gek te lachen, een lach die best aanstekelijker was ook nog. 'Sorry hoor dat is echt weer type's jij!' grinnikte Jack vrolijk en moest steun zoeken bij een van de bomen in het bos. delia glimlachte lichtjes 'hoezo nou weer typisch mij, HALLO ik kan niet mij zijn als ik niet in typisch mijn kleren ben, dus doe even gauw normaal' Zei ze met een glimlach en probeerde boos stem te maken amar het lukte niet bepaald. 'Ik heb gelukkig enkel ouders gehad die zelfs vaak nog irritant waren, maar verzorgers nee al zal het vast de reden zijn dat je daarom zo rebels bent?' grijnsde Jack en Delia snoof 'wat zou jij dan wel niet doe nals ze je steeds proberen wijs te maken dat jij perfect moet zijn?' vroeg ze rustig en keek hem kalm aan.

Jack moest Delia gelijk geven dat was waar wat ze zei en heeg nog even na. 'Okay jij wint daarin.' zei hij met een zachte glimlach. Verzorgers hebben was dus nog irritanter dan ouders hebben??? Jack hoorde iets tussen de bomen door rittselen en keek er even naar, maar het bleek gewoon een konijn te zijn? Maar toch vertrouwde hij het niet. 'Het is beter dat ik nu ga. Ik heb laatst al met jullie ledster gesproken in de stad, maar goed ik hoop later nog wel met je te kunnen spreken.' zei Jack en draaide zich om, om richting hem mer te gaan zodat hij die vieze troep van zich af kon wassen of Delia moest mee willen komen?

'Okay jij wint daarin.' zei hij met een zachte glimlach. Delia glimlachte net zo zacht terug en toen ze geristel hoorde in de struiken keek ze geschrokken op en lachte zachtjes toen ze een wit konijn uit zag huppelen. 'Het is beter dat ik nu ga. Ik heb laatst al met jullie ledster gesproken in de stad, maar goed ik hoop later nog wel met je te kunnen spreken.' zei Jack en draaide zich om, Delia beet op haar onderlip terwijl ze anar hem keek, eigenlijk had ze geen zin om terug te gaan naar de roedel. 'Ik kom met je wel, ik verveel me daar toch.' Zei ze grinnikend en liep achter hem aan maar trok wel een vies gezicht 'maar ik zou je wel wassen als ik jou was, je stinkt een uur in de wind.' Zei ze plagend maar hield wat afstand, straks zou zij nog gaan stinken!

Jack lachte zachtjes op haar woorden en grijnsde breed. 'Daarom ga ik ook naar het meer Gekkie. Je denkt toch niet dat ik zo blijf rond lopen he?' lachte Jack zachtjes en liep rustig door. Het eer kwam al snel in zicht en Jack liep zonder aarzelen het water in dat ijs en ijs koud was, maar hij had er geen enkele last van. Daar trok hij zijn kleding uit toen hij diep genoeg in het water stond en waste de boel schoon. Al snel nam een lichte stroming in het meer het viese water mee. Jack waste zichzelf ook schoon en dook onderwater en ging met wilde gebaren door zijn haren heen. Die zaten nog het meeste vol met de troep waar hij zich in geworpen had om niet ontdekt te worden. Jack bleef aardig lang onderwater, maar hij hoefte ook geen lucht meer te halen en een mens zou nu al in ademnood zitten of een weerwolf, maar Jack niet. Eindelijk waren ook zijn haren modder vrij en hij kwam omhoog nadat hij zich weer aangekleed had. Even schudden Jack zijn hoofd heen en weer, maar zijn wilde haren hingen nu toch nog even slap. Maar als ze straks weer droog zouden zijn stonden ze weer alle kanten op. 'Vervelen jij? Jij vervelt je toch nooit?' zei Jack nog even terug komend op wat ze eerder had gezegd, maar hij wilde toch meer weten waarom ze zich vervelde op dat ze perfet moest zijn na dan.

Delia zag hem breed grijnzen. 'Daarom ga ik ook naar het meer Gekkie. Je denkt toch niet dat ik zo blijf rond lopen he?' lachte Jack zachtjes en liep rustig door. Al gauw kwamen ze aan bij het meer en daar dook hij er in, Delia ging op een steen zitten en keek naar het water en hoe Jacks lichaam wat schoner werd van het vieze troep, toen hij naar beneden dook sloot ze haar ogen, het ozu vast koud zijn daar beneden, zeker nu het winter begon te worden werd het meer kouder. Delia opende weer haar ogen en zag dat hij er nog steeds niet uitgedoken was, wat niet gek was want hij hoefde geen adem te halen, anders dan zei die gewoon zuurstof nodig had. Toen hij uiteindelijk naar boven kwam en zich om kleden glimlachte ze naar hem. 'Vervelen jij? Jij vervelt je toch nooit?' zei Jack Delia grinnikte 'geloof mij maar, soms kun je daar echt dood vervelen hoewel het soms leuk is, zeker nu als adviseur van de alfa.' Zei ze grijnzend.

Jack grijnsde nog steeds. Maar toen hij haar zo hoorde praten verdween deze tot een zachte glimlach. 'Ben jij de adviseur van de roedel?' hij kon zijn oren niet geloven? Jack ging bij de steen staan waar zij op zat en even keek Jack voor zich uit. Zijn vrolijkheid was voor even verdwenen terwijl hij nadacht. 'Delia? Ik ben bij de Lafee's weg gegaan. Ik word echt gek van ze. Steeds dat gezeur over dat zij beter zijn dan de weerwolven, nouja Rhine noemt jullie vaak honden maar zoiets zou ik nooit als scheldwoord gebruiken. Het is niet dat ik een plek zoek waar ik me terug trekken kan dat gaat op jullie grond gebied toch niet vanwegen het verdrag, maar weet wel dat mocht er een oorlog uitbreken ik er voor je zijn zal. Mijn interessen liggen niet bij wie de macht heeft hier, maar ik heb liever vrienden op wie ik bouwen kan dan vijanden die elk moment aan kunnen vallen.' zei Jack na zeer lange tijd en hij keek Delia rustig, maar vast beraden aan.

Ze zag zijn zachte glimlach die haar diep van binnen raakte. 'Ben jij de adviseur van de roedel?' Delia grijnsde en als ze nu in haar wolven gedaante was zou ze vast heel erg gaan kwispelen 'Ik kan het ook niet geloven, maar het gebeurde zo plots, ik mocht haar eerst niet maar eigenlijk is ze heel normaal, ze heeft alleen veel geleden. ' Zei ze met een brede grijns en je merkte aan haar dat ze dit geweldig vond. Maar toen Jacks glimlach verdween verdween die van haar ook. 'Delia? Ik ben bij de Lafee's weg gegaan. Ik word echt gek van ze. Steeds dat gezeur over dat zij beter zijn dan de weerwolven, nouja Rhine noemt jullie vaak honden maar zoiets zou ik nooit als scheldwoord gebruiken. Het is niet dat ik een plek zoek waar ik me terug trekken kan dat gaat op jullie grond gebied toch niet vanwegen het verdrag, maar weet wel dat mocht er een oorlog uitbreken ik er voor je zijn zal. Mijn interessen liggen niet bij wie de macht heeft hier, maar ik heb liever vrienden op wie ik bouwen kan dan vijanden die elk moment aan kunnen vallen.' zei Jack na zeer lange tijd en hij keek Delia rustig, maar vast beraden aan. Delia slikte en keek in zijn mooie rode ogen en slikte 'weetje, ik ben heel trots op je dat je zo hebt gekozen hoewel ik niet mag oordelen maar goed, als je hulp nodig hebt of eten ofzo kun je altijd mij roepen, ik help je graag.' Zei Delia rustig en voor ze zelf wist stapte ze naar hem af en gaf hem een knuffel.

Jack was blij dat ze hem helpen wilde, maar ondanks dat ze elkaars geuren niet konden uitstaan knuffelde ze hem toch. Jack had dit gebaar al langer moeten missen, maar het voelde nog even fijn als toen hij nog leefde. Jack gaf haar een knuffel terug, maar liet los zodra zij dat ook deed. 'Dat zal ik onthouden.' zei hij zacht terwijl ze elkaar nog even vast hielden. Lune zou best geleden hebben daar twijfelde Jack niet aan vooral niet over hoe ze tegen hem gesproken had.

Jack knuffelde haar terug en Delia hield even haar adem in amar liet he mgauw los, dit was echt strnt vervelend, die parfum was vreselijk vies en vreselijk zoet. 'Dat zal ik onthouden.' zei hij zacht terwijl ze elkaar nog even vast hielden. Delia grijnsde en liet hem los 'Kom laten we lol maken als we toch al naar elkaar stinken, er is vast iets in de stad te doen.' Zei Delia grijnzend en probeerde te bedenken wat er vandaag open was, de disco was open maar ook de poole club was open waar je ook kon kaarten maar wat nog meer?

Dus ze wilde lol maken, niet dat hij het erg vond. Jack grijnsde vrolijk en liep langs Delia mee. Vanuit het meer was het niet zo ver naar de stad meer, maar goed een half uurtje tot een uur. Lag er maar net aan hoe hard je bereid was te lopen met dit weer. 'Wie het eerste bij de bosgrens is?' vroeg Jack met een uitdagende toon en zijn ogen twinkelde net zo, maar dit deed hij alleen wanneer Jack er echt zin in had om andere uit te dagen voor een of ander spelletje niet voor gevechten! Jack wachten Delia's antwoord niet af en sprinten weg.

(XD)

. 'Wie het eerste bij de bosgrens is?' vroeg Jack met een uitdagende toon en zijn ogen twinkelde net zo, Delia grijnsde uitdagend terug naar Jack 'kom maar op.' Zei ze grijnzend en zette zich af, haar voeten bewogen snel en hoewel ze in haar wolvenvorm sneller was kon ze toch aardig hard rennen. Delia kwam slippend tot stilstand bij het het rand en keek naar de stad, het was heerlijk om zo vrij te rennen. 'dus wat gaan we doen?' vroeg ze lachend?

Jack hoorde Delia's woorden en grijnsde. Met iemand samen dingen doen was toch zo veel leuker dan het alleen te moeten ondergaan! Al liet hij haar winnen zelf had hij geen ambitie om eerste te zijn. Toen ze bij de bosrand stilstonden vroeg ze wat ze gingen doen. Rustig dacht hij na en glimlachte zachtjes. 'Misschien naar de Disco?' stelde hij vragend voor en keek Delia afwachtend aan. Zijn oogkleur werd al minder fel rood tot bodorrood zodat hij van ver bruine ogen leek te hebben.

'Misschien naar de Disco?' stelde hij vragend voor en keek Delia afwachtend aan. Delia glimlachte naar Jack en haalde haar schouders op 'Is goed joh, ik hoop dat jij je bewijs bij je hebt?' Vroeg ze lachend en haalde haar eigen id uit haar zak en begon heel rustig te lopen, ja tegenwoordig kwam je niet meer zo makkelijk in de disco zonder je id dus had ze die ook altijd bij zich, hoewel haar jurk vreselijk was en ze eigenlijk iets anders moest vinden...

Een id? Natuurlijk had hij een id! Hoe kon ze denken dat Jack niet met de tijd mee ging? Jack droeg zijn id altijd in zijn binnenzak. 'En jouw alle plezier voor jezelf laten behouden? Je moet me toch beter kennen Delia!?' grinnikte Jack vrolijk en liep eerst achter haar aan, maar al snel naast zijn goede vriendin. 'Maareuh? Zou je zo wel naar binnen gaan? Je ziet eruit als een glitterende zuurstok en dat bedoel ik niet kwaad.' opperde Jack voorzichtig, maar snapte wel dat ze het zelf ookal doorhad!
(XD)

'En jouw alle plezier voor jezelf laten behouden? Je moet me toch beter kennen Delia!?' Delia grijnsde en keek achter zich maar hij kwam al gauw naast haar lopen en 'Wie weet, misschien was je het wel vergeten' Zei ze grijnzend. 'Maareuh? Zou je zo wel naar binnen gaan? Je ziet eruit als een glitterende zuurstok en dat bedoel ik niet kwaad.' opperde Jack voorzichtig, Delia gromde luid en keek naar Jack 'Ik weet dat ook wel! Maar ik weet niet hoe ik van dit ding kan afkomen en iets leukers vinden! Of weet jij een plek die nog open is?' vroeg ze geërgerd en keek hem hopeloos aan.

Jack nam voor de zekerheid wat afstand van Delia. Voor hetzelfde geld shifte ze naar haar wolf en dan wilde Jack niet te dicht in haar buurt zijn. Maar ze had wel gelijk? 'Wat zijn je maten?' vroeg Jack en wachten even op haar antwoord.