Delia i need to know?

Ze had gezien hoe hij afstand nam en ze kon het ook wel begrijpen. 'Wat zijn je maten?' vroeg Jack en wachten even op haar antwoord. Delia keek hem niet begrijpend an en toen het haar doordrong vertrok ze haar gezicht. 'doe iets in de S maar het ligt er natuurlijk ook aan welke merkt het is en of het nauwe kleding is en...' Delia voelde haar wang rood worden en keek weg. 'te veel informatie geloof ik.' Zei ze met rode wangen en keek weg, okee dit was gênant.

Een grotere maat zou ook niet gestaan hebben bij haar, maar Jack wilde het zeker weten. 'Dan zal ik iets voor je uitzoeken. Wees gerust zo'n wansmaak heb ik niet als die verzorgers van jouw.' grijnsde Jack en liep weg. Het eerste het beste kledingzaakje bekeek Jack van alle kanten en ontdekte dat het raampje bij de WC's niet op slot zat. Het was best een krappe bedoeling, maar zo kon ze zich toch niet vertonen? Na de WC's uit gelopen te zijn sloop Jack richting de jurken. De camera's konden hem toch niet opnemen, want hij was een vampier. Rustig snuffelde hij tussen best mooie exemplaren, maar eentje sprong er echt uit. Hij was prachtig zwart met donker blauwe versiering. Als je alleen al de prijs zag zou ze vast stijl achterover doen slaan, maar ze zou het enkel even lenen niet stelen! Jack glimlachte vrolijk en nam de jurk uit het rek en liep met een kleine omweg terug naar de WC's en klom daar voorzichtig met de jurk zonder prijs kaartje door het raampje naar buiten. Daarna liep hij naar Delia terug. 'Wat vind je van deze? De anderewaren te groot voor je of je zag er nog als een glitter al glitter uit?' zei Jack rustig en hielt Delia de jurk voor en wees even naar een deur die open stond, maar er was niemand die er binnen was. Dus zou Delia zichzelf daar kunnen omkleden, tot ze weer zouden gaan? Dan hoefte Jack de jurk hopelijk ongeschonden weer binnen neet kunnen leggen???

Delia wist niet wat Jack van plan was maar het zou haar vast niet aanstaan! 'Dan zal ik iets voor je uitzoeken. Wees gerust zo'n wansmaak heb ik niet als die verzorgers van jouw.' grijnsde Jack en liep weg. Delia keek hem na met een gepijnsde blik, had ze haar geld maar bij zich, maar ja wie had verwacht dat ze eigenlijk naar de stad zou gaan? Zij niet dat was zeker, maar ze had ook niet verwacht om Jack tegen te komen helemaal in vieze uitwerpsels? Het duurde even maar hij kwam uiteindelijk terug met een jurk....Waar haalde hij die in hemelsnaam vandaan? 'Wat vind je van deze? De anderewaren te groot voor je of je zag er nog als een glitter al glitter uit?' zei Jack rustig en hielt Delia de jurk voor en wees even naar een deur die open stond, Delia keek naar het jurk en kneep haar ogen samen, hij had het toch niet gestolen? Nouja veel keus had ze niet en als e geluk had kon ze ook wat verdienen. 'Alleen omdat jij het bent.' Zei ze rustig en nam het jurk en liep naar de ruimte. Snel deed ze de overdreven roze jurk uit en deed de andere voorzichtig aan, hij zat goed om haar lijn en ze was blij dat ze vandaag balerina's aan had. Ze deed haar haar los zodat die om haar schouders naar beneden vielen, haar ene oog kon je niet meer zien en daar moest ze om grijnzen. Delia verstopte haar roze jurk tussen wat dozen zodat het niet opviel en je kon het alleen terug vinden door je neus te gebruiken, Delia kwam naar buiten en draaide een rondje om het te laten zien. 'En wat vind je er van?' vroeg ze grijnzend.

Goed hij zag het niet als stelen, maar lenen. Zodra ze weer bij de disco weg gingen zou Jack de jurk terug brengen. Delia nam de jurk aan en liep naar de ruimte toe die hij aan gewezen had. Steeds als Jack in haar buurt kwam bemerkte hij zelf de laatste tijd voelde Jack iets vreemds in zijn binneste. Het was dat hij geen hartslag meer had, maar anders zou die vreselijk te keer gaan. Jack wachten geduldig en draaide zich om toen Delia vroeg hoe hij haar stond. Jack kon geen woord uit brengen. Hij had haar wel vaker met losse haren gezien, maar dat samen met een mooie jurk? Jack deed wat passen naar achteren en zocht met een arm naar een steunpunt die hij vond aan een verkeersbord paaltje. 'Je... Jij... Ik... Euuu! Je ziet er beeldschoon uit...' het kwam er haperend uit en Jack voelde zich alsof hij elk moment kon ontploffen. Zo had hij vroeger in Ierland vaak genoeg meisjes bewondert, maar Delia spande de kroon. Hij moest zich hervatten en snel! Zijn gedachten draaide op volle toeren!!! 'Doe even normaal! Dit... dit gaat niet zij is een weerwolf en jij niet! Dit.. dit kan echt niet!!!' maar toen hij haar stem hoorde schrok Jack op uit zijn gedachten. 'Wat? Had je iets gezegt?' vroeg Jack en keek Delia verward aan.

Toen ze naar buiten kwam zag ze jack naar een steunpunt zoeken om zich vast te houden waar ze om moest lachen, Jack kon haar altijd aan het lachen brengen en ze voelde zich ook fijn bij hem in de buurt. Hij had blijkbaar een steunpunt gewonden en dat was de verkeersbord. 'Je... Jij... Ik... Euuu! Je ziet er beeldschoon uit...' het kwam er haperend uit, Nu moest ze nog harder lachen en grijnsde breed naar hem 'Nou, nou Jack en ik had gedacht dat jou niks van je plaats kon brengen.' Zei ze grijnzend en merkte dat hij in zijn gedachten was en ze kon het bevestigen met zijn volgende vraag. 'Wat? Had je iets gezegt?' vroeg Jack en keek Delia verward aan. Ze glimlachte vriendelijk naar hem en liep op hem af 'Ik zei: Dat ik dacht dat jou niks van je plaats zou kunnen brengen maar blijkbaar is het mij gelukt.' Zei ze grijnzend en keek naar de lucht 'maar zullen we gaan, ik ben bang dat het gaat sneeuwen.' Zei ze rustig, hoewel ze eigenlijk best warm had was haar mensen huis gevoeliger voor het kou dan haar wolven gedaante.

Ze dacht dus dat hij nergens door verrast kon worden? Natuurlijk wel, maar door haar uiterlijk nee dat had hij niet verwacht. Het leek alsof hij aan haar lippen hing, maar toch verstond hij wat ze zei. 'Waarom zou dat niet kunnen, ik... ik bedoel over het algemeen zou ik nergens meer voor mij hoeven te verbazen tenzij j...' eerst wilde Jack het uitspreken, maar stopte midden in zijn zin. Hoe kon hij zoiets gaan zeggen? Ze behoorde eigenlijk vijanden te zijn!!! 'Voor jouw is dat beter van wel ja. Kom dan zullen we de warmte voor je opzoeken.' vervolgde Jack vlug voor Delia nog vragen ging stellen. Met redelijke snelle passen liep hij richting de disco en liet zijn ID zien. De uitsmijter liet Jack door na hem even opgenomen te hebben, masr bij Delia sloeg ook die bijna van zijn stokje. Jack zucgten zachtjes. Hij mocht zijn mond niet voorbij praten, wat zou Delia wel niet zeggen? Misschien uit belang voor hun veiligheid kon ze hun vriendschap verbreken??? Daar zat Jack echt niet op te wachten! Eenmaal binnen liep hij richting de dansvloer en begon met Delia te dansen.

'Waarom zou dat niet kunnen, ik... ik bedoel over het algemeen zou ik nergens meer voor mij hoeven te verbazen tenzij j...' Dat jack zijn zin niet uitsprak verraste haar wat haar ook nieuwsgieriger maakte. Maar voor ze een vraag kon stellen ging Jack door. 'Voor jouw is dat beter van wel ja. Kom dan zullen we de warmte voor je opzoeken.' vervolgde Jack en ze zag hem lopen. Delia volgde hem gauw maar vond het raar dat hij zo snel ging en niet gewoon lekker rustig zo als er voor heen. Toen ze bij de disco aankwamen zag Delia hoe de "kast" Jack moeiteloos door liet en toen zij aan de beurt was zag ze hem bijna kwijlen. Ze liet haar ID zien en liep met een glimlach langs die kast. Toen ze binnen waren werden ze overspoeld door geluid wat nog harder klonk in haar oren. Toen ze bij het dansvloer aankwamen begon ze te dansen tegne over Jack en keek hem lang aan met en glimlach, maar als gauw werd ze overgenomen door andere partners. Hoewel de jongens met haar een gesprek wouden beginnen antwoorde Delia droog en uiteindelijk had ze echt genoeg van die jongens en liep naar de bar, het was hier best wel heet en de zweet liet haar huid glinsteren.

Ja hallo dat was de bedoeling niet! Jack mopperde zachtjes, maar werd wel jaloers. Hij was met haar hier gekomen stelletje rokkenjagers! Toen Delia naar de bar liep wilde de jongens erbij gaan zitten. Nu was de maat vol! 'Opzouten nou, jullie hebben hier niks verloren!' zei hij boos waardoor zijn Ierse accent dieper was geworden. De jongens wilde eerst niet weg, maar Jack wrong zich lzngs hen heen en keek hen nijdig aan. Daardoor liepen ze toch snel weg. Jack zuchten weer, maar nu van opluchting en gaf niet graag toe, maar hij was ze bijna aangevlogen!!! Ook voor hem was het warm, het zelfs, maa een glas ijskoud water hielp hem vaak wel en het was ijzerhoudend. 'Gaat het je ziet er aardig verhit uit?' vroeg hij na het bestellen van ijskoud water voor hun twee.

Delia zag dat de jongens haar volgde en moest daar m lachen maar toen er een uitbarsting van jack kwam keek ze verschrikt op. 'Opzouten nou, jullie hebben hier niks verloren!' Je hoorde zijn ierse accent heel goed e nhoewel de jongens eerst niet weg wouden maar toen ze hem zagen verdwenen ze als sneeuw in de zon. Ze moest daar om grinniken maar ook toen zij jack zag, zo boos en zo nijdig, het leek als of hij jaloers was op haar. Delia keek hem dankbaar aan maar ook plagerig 'Het leek net als jij hun keel zometeen zou aanvliegen als ze niet weggingen.' Zei ze plagend en stoten hem aan. 'Maar bedankt, sommige waren echt vervelend.' Zei ze rustig. 'Gaat het je ziet er aardig verhit uit?' vroeg hij na het bestellen van ijskoud water voor hun twee. Delia knikte alleen maar 'nouja ik ben al heet.' Ze knipoogde maar het ging eigenlijk om haar temperatuur. 'Maar hier met al die mensen om je heen is het nog heter.' Zei ze grijnzend. En nam dankbaar het water aan die ze rustig dronk.

Delia had het ook gezien en Jack betrapte zich erop bijna instemmend geknikte te hebben, maar kon het nog net voorkomen. 'S... soms moet je een beetje dreigen anders kon je nooit van ze af weet je... Jij zou dat toch moeten weten?' zei Jack zo nuchter mogelijk, maar zijn gedrag verried meer dan hem lief was. Jack wilde haar vriendschap niet kwijt en hij deed zijn best niet eens te verbergen dat zij zijn ondode hart gestolen had!!! 'Delia? Ik weet dat we eigenlijk geen vrienden horen te zijn, maar gelukkig is dat wel zo ondanks dat we het geheim houden niet dat ik mijn mond niet houden kan ik zal geen van beide partijen er ook maar iets over zeggen, maar...' he verdorrie hoe kon hij dit het beste vragen? Jack krabte lichtjes achter zijn oor, maar wist dat dit ook geen goede plek was, misschien bij de WC's? 'laten we even hier heen gaan daar is het wat rustiger.' stelde Jack voor en liet zijn glas staan, bij hem hadden de drugs toch geef effect omdat het niet gebruikt werd door zijn lichaam. Toen ze op de stillere plek waren draaide Jack zich weer om, maar de moed zonk hem in de schoenen. Hoe zou Delia hier op reageren?

Delia was een wolf die gewent was om op lichaamshouding te letten en elke kleine beweging viel haar op en zo merkte Delia dat Jack bijna wou knikken en daar moest ze gewoon om glimlachen. 'S... soms moet je een beetje dreigen anders kon je nooit van ze af weet je... Jij zou dat toch moeten weten?' zei Jack zo nuchter mogelijk, Delia glimlachte om zijn houding, het was schattig om hem zo te zien. 'Delia? Ik weet dat we eigenlijk geen vrienden horen te zijn, maar gelukkig is dat wel zo ondanks dat we het geheim houden niet dat ik mijn mond niet houden kan ik zal geen van beide partijen er ook maar iets over zeggen, maar...' Delia zag hem achter zijn oor krabben en bleef hem aankijken, ze was nieuwsgierig wat hij te zeggen had. 'laten we even hier heen gaan daar is het wat rustiger.' stelde Jack voor en liet zijn glas staan, Delia nam nog een slok van haar water voor ze van de barkruk afgleed en achter Jack naar de wc ging, ze zag jongens haar na kijken en bleef glimlachen. Toen ze eindelijk bij wat rustiger plek kwamen leunde Delia tegen de muur en keek hem bemoedigend aan. 'Jack, ik zie al de hele tijd dat er iets mis is met je.' begon ze rustig en keek hem vriendelijk aan 'Dus...Kom op, licht je hart is.' Zei ze bemoedigend en keek hem kalm aan met haar buine ogen, ook al zag je nu 1 oog van haar.

Toen ze eindelijk bij wat rustiger plek kwamen leunde Delia tegen de muur en keek hem bemoedigend aan. 'Jack, ik zie al de hele tijd dat er iets mis is met je.' begon ze rustig en keek hem vriendelijk aan 'Dus...Kom op, licht je hart is.' Zei ze bemoedigend en keek hem kalm aan met haar buine ogen, ook al zag je nu 1 oog van haar. Zuchten was zo menselijk zeiden de vampiers uit de clan steeds waardoor ze hetzelf nooit deden.Jack voelde dan steeds wat branden omdat het voor lange tijd geen lucht kreeg, maar daar was hij inmiddels al zo aan gewent! Toen Delia dat zei voelde hij zich zo waar nog nerveuzer worden. Dit was hij niet gewent tegen een meisje te zeggen en al helemaal niet tegen iemand met wie hij eigenlijk niet mee om mocht gaan! Jack zuchten nog eens het hielpt hem altijd om rustig te worden. Daarna rechten hij zich en probeerde Delia aan te kijken, maar recht in haar ogen lukte hem niet. 'Wel... het zit zo... oe! Man hoe zeg je nu zo iets?!' mopperde Jack op het einde en schudden wild zijn hoofd. Hij voelde zich zo vreselijk en bang dat Delia boos worden zou???

Jack was duidelijk nerveus maar ze wist niet wat er aan de hand was. Delia bleef hem kalm aankijken, wat was er met hem aan de hand? Hij leek net zo klunzig en hopeloos als de weerwolven jongens die verliefd waren en aan de meiden probeerde te zeggen dat ze op iemand zijn. Ja ze kon gauw vrienden worden met jongens en ze oefende vaak op haar. Delia zag hoe Jack haar probeerde aan te kijken maar het niet lukte. 'Wel... het zit zo... oe! Man hoe zeg je nu zo iets?!' mopperde Jack op het einde en schudden wild zijn hoofd. Delia grijnsde en lachte zachtjes 'weetje Jack, je lijkt nu net zo klunzig als de jongens uit de roedel die proberen te vertellen dat ze op je verliefd zijn.' Zei ze grijnzend en ook plagend.

Delia grijnsde en lachte zachtjes 'weetje Jack, je lijkt nu net zo klunzig als de jongens uit de roedel die proberen te vertellen dat ze op je verliefd zijn.' Zei ze grijnzend en ook plagend.
Jack hoorde hoe ze dat zei, maar het was wel wat hij voelde voor haar. Hoewel ze het plagend zei voelde Jack zich toch hulpeloos. 'Da... Dat is ook zo, maar... Ik ben er zins kort achter gekomen... Dat... ik... ver... liefd ben op jouw...' Zo het was eruit, maar hij wist zich geen houding te geven en wachten gespannen af op hoe ze reageren zou??? Jack kon haar niet langer meer aankijken hij vond het zo vreemd dat hij het gezegd had en wel tegen de enigste weerwolf waar hij bevriend mee was!!!

'Da... Dat is ook zo, maar... Ik ben er zins kort achter gekomen... Dat... ik... ver... liefd ben op jouw...' Zo het was eruit, maar hij wist zich geen houding te geven en wachten gespannen af op hoe ze reageren zou??? Delia stopte abdrupt met lachen en keek hem recht aan, had ze het net goed gehoord? Was Jack op haar verliefd? Nee dat kon niet...Of ja ze wou dat het waar was...Ze kon niet...Maar ze wou zo graag..Nee je meot je sterk houden! 'ikk...maar...nee...ja..Ik..' Ze kon gewoon niet uit haar woorden komen en probeerde naar woorden zoeken.

Jack had een donderpreek verwacht, maar inplaatst van dat stotterde Delia net zo erg als hij. Jack wist ook dat het niet kon, maar gevoelens kon je niet aan of uit zetten dat gold voor iedereen! Het was hoog verraad voor hen allebeide, maar ergens kon het hem helemaal niet schelen van wat de andere er van dachten. Jack keek Delia voorzichtig weer aan, maar zijn eigen onzekerheid stak opnieuw de kop op. 'Ik weet dat het niet kan door het verdrag, maar ik kan het niet helpen, ik vond je altijd al een leuke meid, maar eerst als vriendin, maar toen ik je in deze jurk zag... viel ik als een blok voor je. Ik... ik snap best als je het niet wilt of al een ander hebt, maar ik voel me vreemd en daarnet was ik berijd om die knapen te vermoorden en moet ik toe geven jaloers te zijn geweest...' zei Jack schorvoetend, maar hij bleef in haar mooie bruine ogen kijken. 'Het verdrag sluit elk contact met elkaar uit, maar ik wil graag bij je zijn Delia, jij weet me altijd weer op te vrolijken of in een andere manier op te beuren, maar ik wil je als een goede vriendin niet kwijt.' vervolgde Jack zijn bekentenis en voelde zich vreselijk klein worden. Hij wist heel goed dat het nog nooit voor gekomen was en dat ze voorzichtig zijn moesten, maar ook dat hij iets aan zijn geurprobleem moest doen anders hadden ze hen meteen door mocht Delia ook gevoelens voor hem hebben?

Delia kon nog steeds niet begrijpen waarom haar gevoelens zo over de toeren gignen, ze had die gevoelens altijd al genegeerd, het was normaal voor haar om haar gevoelens buiten te sluiten maar nu was alles naar boven gekomen. Delia keek in Jacks rode ogen die haar weer onzeker aankeken. 'Ik weet dat het niet kan door het verdrag, maar ik kan het niet helpen, ik vond je altijd al een leuke meid, maar eerst als vriendin, maar toen ik je in deze jurk zag... viel ik als een blok voor je. Ik... ik snap best als je het niet wilt of al een ander hebt, maar ik voel me vreemd en daarnet was ik berijd om die knapen te vermoorden en moet ik toe geven jaloers te zijn geweest...' zei Jack schorvoetend, maar hij bleef in haar mooie bruine ogen kijken. 'Het verdrag sluit elk contact met elkaar uit, maar ik wil graag bij je zijn Delia, jij weet me altijd weer op te vrolijken of in een andere manier op te beuren, maar ik wil je als een goede vriendin niet kwijt.' vervolgde Jack, Delia keek in zijn ogen en slikte, wat moest ze zeggen? Wat was het beste antwoord? Kon ze ja zeggen of moest ze die afzeggen? Ze hoort niet met ene vampier om te gaan, ze had al problemen gehad met Lune en ze wou gewoon niet dat hij in problemen kwam, maar haar gevoelens zeiden dat ze ja moest zeggen... 'Maar Jack...Ik bedoel ik ben een weerwolf en ik weet het gewoon niet... Ik mag jou, ik vind je aardig en zelfs meer maar ik wil je niet in gevaar brengen.' Zei ze zachtjes. Ze keek hem onzeker aan.

Ze zei dat ze een weerwolf was ja dat had hij allang gemerkt, maar ook zij wist zich er geen raad mee plus dat ook zij meer voelde dan gewoon vriendschap. Het schonk hem ongewilt toch meer hoop, maar hij liet het niet merken. 'Dat begrijp ik maar al te goed dat ook jij er niet uitkomt. Ik kan wel een manier zoeken dat mijn lichaamsgeur maskeert meer dan dat die dennegeur het doet, maar daar zal ik tijd voor nodig hebben. Ik weet dat je een weerwolf bent en ik ben een vampier, maar mijn gevoel laat zich niet door het verdrag binden.' zei Jack rustiger en ging dichter naar haar toe. Hoewel Jack warmte lang niet meer zo gewent was bleef zijn gevoelens voor Delia hem verwarmen. 'Als ik nog een kloppend hart had, dan zou die enkel nog voor jouw slaan. Maar zelfs nu lijkt hij weer te gaan slaan en dat komt enkel door jouw ongeacht dat je een weerwolf bent!' fluisterde hij dichtbij Delia's oor. Hij wist het zeker hij wilde haar, haar brutale uitspattingen, haar rebelse gedrag, haar zorgzame momenten, haar vrolijke glimlach en haar liefde!!! Jack wist heelgoed dat dit verboden was, maar hij was nu eenmaal verliefd op Delia en daar kon hij niks tegen doen dan het verzwijgen voor anderen, zelfs Dwayne zou hij het niet mogen vertellen! 'Je brengt me niet meer in gevaar dan ik jouw in gevaar heb gebracht Delia. Jij bekleed een hoge funtie en daar hoor je oorspronkelijk het goede voorbeeld te geven, maar ik... mijn gevoel zegt me van jouw te houden en ik zal van je blijven houden. Ik zal zwijgen over dit, maar kan jij dat ook?' vroeg Jack terwijl hij zijn hand voorzichtig en teder langs haar kaak legde en met zijn duim over haar wang streek. Jack bleef Delia rustig, maar liefdevol in haar prachtige bruine ogen kijken.

'Dat begrijp ik maar al te goed dat ook jij er niet uitkomt. Ik kan wel een manier zoeken dat mijn lichaamsgeur maskeert meer dan dat die dennegeur het doet, maar daar zal ik tijd voor nodig hebben. Ik weet dat je een weerwolf bent en ik ben een vampier, maar mijn gevoel laat zich niet door het verdrag binden.' zei Jack rustiger en ze zag hoe Jack dichter naar haar toe kwam, hoe graag wou ze dat het met Jack kon maar dit was een dood nummer, Delia voelde zijn koude lichaamstemperatuur van hem. Haar hart versnelde de ritme van kloppen. 'Als ik nog een kloppend hart had, dan zou die enkel nog voor jouw slaan. Maar zelfs nu lijkt hij weer te gaan slaan en dat komt enkel door jouw ongeacht dat je een weerwolf bent!' fluisterde hij dichtbij Delia's oor. Als of haar hart niet harder kon slaan en ze hield haar mond om niet te gaan stotteren, Jack rook nu niet meer zo erg naar de parfum door het water. 'Je brengt me niet meer in gevaar dan ik jouw in gevaar heb gebracht Delia. Jij bekleed een hoge funtie en daar hoor je oorspronkelijk het goede voorbeeld te geven, maar ik... mijn gevoel zegt me van jouw te houden en ik zal van je blijven houden. Ik zal zwijgen over dit, maar kan jij dat ook?' vroeg Jack terwijl hij zijn hand voorzichtig en teder langs haar kaak legde en met zijn duim over haar wang streek. Ooh goed, Delia voelde hoe haar wangen rood werden en ze kon hem gewoon niet meer inhouden. Het voelde zo goed om met hem samen te zijn en zijn aanrakingen waren heerlijk, Delia boog zich naar hem toe en raakte lichtjes zijn lippen aan, haar handen streelde zijn wang heel zachtjes, daartrok ze zich terug en likte haar lippen 'wat kan het me schelen wie ik ben.' Zei ze zachtjes en keek in zijn rode ogen aan kijken, ze deden je hart gewoon smelten.

Jack zag Delia kijken en voelde haar heerlijk warme lippen op zijn koude. Hoe lichtjes dat ook was toch omgaf het hem en gek maar waar klopte zijn ondode hart een aantal keer voor hij weer stopte. Jack kuste haar terug en toen zij zich terug trok glimlachte hij zachtjes om wat ze zei. ‘Liefde komt op de meest vreemde manieren en ik hou echt heel veel van jouw!‘ zei Jack en pakte haar gezicht in zijn handen en kuste Delia opnieuw. Wat was het heerlijk dat gevoel alsof hij weer leefde, maar Jack wist heel goed dat, dat niet zo was.

Delia voelde hoe hij haar lichtjes terug kuste en toen ze het zei zag ze zijn glimlach waar ze ook om moest glimlachen. ‘Liefde komt op de meest vreemde manieren en ik hou echt heel veel van jouw!‘ zei Jack en pakte haar gezicht in zijn handen en kuste Delia opnieuw. Delia beantwoorde zijn kus en haar handen gleden over zijn borst, zijn sterke maar niet al te sterke zo als die van de weerwolven. Jack was heerlijk koel tegen haar nu wel hete huid, het voelde zo goed om zo met hem om te gaan, ze trok zich een paar milimeters terug zodat hun lippen elkaar nog raakten 'Ik hou van je.' Zei ze zachtjes en opende haar ogen en keek naar zijn fijne gezicht.

Delia beantwoorde zijn zoen en haar warmte begon voor hem een gewoonte te worden al was ze nu heter dan anders. To ze zich ietsjes terug trok voelde Jack haar lippen woorden vormen die hij hoorde. Jack glimlachte en kuste haar nog even stiekem en snel. ‘We moeten deze jurk straks wel terug brengen, maar zo slecht staat Roze je nog niet alleen die glitters maken hem kinderachtig.‘ zei Jack zachtjes, maar serieus. ‘Maar we kunnen straks nog wel een wandeling langs het stran maken? Met dit weer komt daat toch nooit iemand.‘ vervolgde hij en streelde haar haren uit haar mooi getekende gezicht. Jack zag hoe die gasten keken van eerder, maar Jaloers was hij niet langer meer, maar toch zouden die knapen moeten uitkijken!

Ze voelde een snelle kus op har lippen en glimlachte lichtjes. ‘We moeten deze jurk straks wel terug brengen, maar zo slecht staat Roze je nog niet alleen die glitters maken hem kinderachtig.‘ zei Jack zachtjes, maar serieus. ‘Maar we kunnen straks nog wel een wandeling langs het stran maken? Met dit weer komt daat toch nooit iemand.‘ vervolgde hij en streelde haar haren uit haar gezicht. Delia glimlachte naar Jack en knikte 'ja mij word het hier iets te warm, maar owee als je nog is over die jurk begint.' Zei ze nep streng en grijnsde breed en maakte zich iets los van hem en haalde haar hand door haar haar terwijl ze begon te lopen richting het uitgang, een wandeling door het strand zou vast heerlijk zijn.

Jack grijnsde toen ze zei dat ze het heerlijk vinden zou om samen met hem een wandelin te maken en liep richting de uitgang toen ze nepstreng zei dat hij niet nog eens over die jurk moest beginnen. ‘Is goed zeurstokje van mij.‘ zei Jack plagend en liep achter Delia aan. Hij kon het niet laten dat nog even te zeggen en grijnsde breed. Straks zouden ze langs het strand lopen en niemand zou het mogen weten dat ze echt verliefd waren!!!

‘Is goed zeurstokje van mij.‘ zei Jack plagend, Delia gromde zachtjes en hoorde hoe hij haar volgde en toen ze naar buiten kwamen werd ze overspoeld door koude lucht en toe nze het lucht in ademde begon ze onwillekeurig te hoesten. Een huivering liep over haar rug terwijl het kou door haar heen trok en ze liep rustig terug naar de plek waar ze haar roze jurk had verstopt, ze liep er gauw in en klede zich zo snel mogelijk om en zuchten, fijn nu lijkt ze weer op een suikerspin. 'fijn, ik ben net een suikerspin.' Zei ze klagend terwijl ze naar buiten liep met de andere jurk in haar handen die ze aan Jack gaf.