Delia i need to know?

Delia voelde hem grijnzen en zag zijn ogen dat ook doen. 'Dan kunnen we samen gaan en niemand hoeft het te weten. Ierland is echt heel mooi Delia. Je zult het er prachtig vinden, maar wat Als Lune je nu geen vrij geeft? Ik ga er niet heen zonder jouw als je dat maar weet.' fluisterde Jack zachtjes terwijl hun lippen elkaar nog net beroerde. Het was een grappig gevoel en ze meost er om gieschelen en keek hem aan in zijn rode ogen 'hou op! Dat kietelt.' Zei ze zachtjes terwijl ze probeerde niet te lachen. 'We zullen zien, het is normaal voor weerwolven om soms te reizen, soms heb je behoefte aan om te gaan reizen zodat je je meer verbonden voelt met de roedel.' Zei ze zachtjes en keek hem aan, oorlog zou nog niet aankomen, hun roedel was nog te zwak en Lune zou het niet wagen om alle leden de dood in sturen.

Het was een grappig gevoel en ze meost er om gieschelen en keek hem aan in zijn rode ogen 'hou op! Dat kietelt.' Zei ze zachtjes terwijl ze probeerde niet te lachen. 'We zullen zien, het is normaal voor weerwolven om soms te reizen, soms heb je behoefte aan om te gaan reizen zodat je je meer verbonden voelt met de roedel.' Zei ze zachtjes en keek hem aan, oorlog zou nog niet aankomen, hun roedel was nog te zwak en Lune zou het niet wagen om alle leden de dood in sturen. Jack trok zich iets terug toen ze zei dat het kietelde en grijnsde breed. 'Is goed hoor, maar ik ben al blij met jouw hier dichtbij mij.' zei Jack en voelde haar warmte tegen zijn koude lichaam aan. Hij genoot hier zo van! Het geluid van geritsel in de verte deed hem opschrikken en Jack keek meteen richting de plek waar het geluid vandaan kwam. 'We moeten nu echt gaan en jij moet je snel gaan wassen. Ik zie je morgen wel weer!' fluisterde Jack fel in haar oor en maakte dat hij weg kwam. Met de andere weerwolven viel niet te spotten niet dat hij een bange schijtert was, maar Jack wilde Delia niet in de problemen brengen en ze waren toch dicht in de buurt van het meer! Jack schoot achter een stel voor eeuwig groene struiken en keek toe hoe het geritsel dichtbij kwam.

Jack trok zich gelukkig iets terug en grijnsde naar hem. 'Is goed hoor, maar ik ben al blij met jouw hier dichtbij mij.' zei Jack en Delia knikte terwijl ze haar hoofd op zijn borst legde, 'ik vind het ook fijn om dicht bij je te zijn.' Zei ze zachtjes en tone ze geritsel hoorde keek ze op naar het plek van het geluid. 'We moeten nu echt gaan en jij moet je snel gaan wassen. Ik zie je morgen wel weer!' fluisterde Jack fel in haar oor en maakte dat hij weg kwam. Delia keek hem na en zuchten voor ze richting het meer liep, daar zag ze wat weerwolven die ze kende en grijnsde naar hun, zij grijnsde terug en begroete haar een box te geven of een vriendelijke klap op haar schouder. Delia grijnsde en ded haar jurk uit en gooide die neer, ze had nog haar ondergoed aan en sprong het water in bij de andere weerwolf jongens.

Jack genoot van haar lichaam tegen de zijne, maar het was ultrakort geweest en dat vond Jack nu juist zo jammer! Hij zag hoe Delia richting het meer liep en hoe ze die zuurstok uit trok en het water indook. Jack genoot ervan te zien hoe prachtig haar lichaam was, maar er was werk aan de winkel, dus pakte hij zijn biezen en sloop weg. Jack liep naar een oud boswachtershuisje die Jac een tijdje geleden toen nog niemand gevonden hang ezpn ging nie zo opletten. En alles werd in hete oli gekookt en gaf zijn geur af aan de oli. Nu was het geduldig wachten tot de oli koud en mixbaar was.