Lost!!!

'Hou je er buiten ik kan dit ook zonder jouw hulp.' Ze kneep haar ogen samen en hield zich in om niet te grommen toen ze zijn woorden hoorde. ' en het kind alleen laten? Kom op zeg? Is je hart bevroren ofzo? We meoten bij het kind blijven als ze word onderzocht en wachten tot haar andere familie er is!' Zei ze boos, tja roedel gevoel. Ze kon niet zomaar iemand achterlaten die hulp nodig had maar ook niet als het om een kind ging, dan kwamen ook de moedergevoels naar boven die al eerder naar boven kwamen, ook toen een klein kind kei hard huilde en wegrende van de beer.

Goed ze had haar roedel gevoel weer terug, maar Jack wilde er niet bij zijn. Het kind sliep nog, maar voor hoelang en als ze zijn rode ogen zou zien? Wie weet wat er dan gebeuren zou???? Jack schudden zijn hoofd. 'Ze zal in goede handen zijn. Haar vaders intenditeitbewijs heb ik in haar binnenzak gestopt zodat ze weten tot wie ze behoort.' zei Jack hoofdschuddend en wilde door lopen, maar hun gesprek werd opgevangen door de beveiliging die net naar buiten kwam. Hij wilde weten wat er loos was. Verdorrie nu zat hij eraan vast! Delia wist niet hoe erg dit kind beschadigt was en Jack even min, maar hij kon zich best voorstellen dat rode haar voor lange tijd angst aan zouden jagen! Jack liep door terwijl de man om de zusters en doktor riep. Ze namen het kind over om te onderzoeken. Jack wilde graag weg, want hier had hij niks te zoeken...

'Ze zal in goede handen zijn. Haar vaders intenditeitbewijs heb ik in haar binnenzak gestopt zodat ze weten tot wie ze behoort.' zei Jack hoofdschuddend en wilde door lopen, Ze zuchten en wou hem volgen toen de bewaker kwam, msischien vond die man het erg maarzij was er blij mee want nu kon ze bij het kind blijven. De beveiliger riep de dokter en de zuster blijen Ze bleef bij het kind, het kon haar niks schelen waar Jack heen ging maar zij zou daar blijven! Ze ijsbeerde bij de deur terwijl ze op de uitslag wachten. Haar ogen stonden hopeloos en bezorgd. Een zuster kwam naar haar toe om te vragen of ze familie was en ze schudde haar hoofd 'nee mevrouw, ik en mijn vriendje waren aan het wandelen toen de auto op ons af kwam rijden, we sprongen weg en al gauw gingen we kijken of alles goed ging.' Ze droogde wat tranen weg 'Het kind konden we net redden, we hoorde iets lopen en trokken haar snel er uit, voor de ouders hadden we geen tijd want toen we wat verder weg waren explodeerde alles.' Zei ze met een beverig stem en voelde armen van de zuster om haar heen, het zou handig geweest zijn als Jack er bij was om mee te spelen maar die was zo stom om weg te gaan. 'W-we hebben haar bij zijn huis gebracht zodat ze even kon rusten en omdat het avond was en we kwamen hier al gauw heen.' Zei ze snikkend en knikte toen de zuster vroeg of ze water zou gaan halen.

Ze zuchten en wou hem volgen toen de bewaker kwam, msischien vond die man het erg maarzij was er blij mee want nu kon ze bij het kind blijven. De beveiliger riep de dokter en de zuster blijen Ze bleef bij het kind, het kon haar niks schelen waar Jack heen ging maar zij zou daar blijven! Ze ijsbeerde bij de deur terwijl ze op de uitslag wachten. Haar ogen stonden hopeloos en bezorgd. Een zuster kwam naar haar toe om te vragen of ze familie was en ze schudde haar hoofd 'nee mevrouw, ik en mijn vriendje waren aan het wandelen toen de auto op ons af kwam rijden, we sprongen weg en al gauw gingen we kijken of alles goed ging.' Ze droogde wat tranen weg 'Het kind konden we net redden, we hoorde iets lopen en trokken haar snel er uit, voor de ouders hadden we geen tijd want toen we wat verder weg waren explodeerde alles.' Zei ze met een beverig stem en voelde armen van de zuster om haar heen, het zou handig geweest zijn als Jack er bij was om mee te spelen maar die was zo stom om weg te gaan. 'W-we hebben haar bij zijn huis gebracht zodat ze even kon rusten en omdat het avond was en we kwamen hier al gauw heen.' Zei ze snikkend en knikte toen de zuster vroeg of ze water zou gaan halen. Jack was niet echt weg gegaan, maar had zich even terug getrokken om even tot rust te komen. Hij bekeek het vanaf een afstandje. Mijn god wat kon die acteren? Jack voelde zich bibberig en had de drang om haar als nog in zijn armen te nmen, maar hij liep rustig naar hen toe en kon het niet helpen zijn blik bezorgd te hebben staan. Bezorgd omdat hij zo naar haar verlangde. toen de zuster weg was kwam Jack uit de stille staat waarmee hij naar hen toe gelopen was. 'Jij kan ook goed liegen!' fluisterde hij zacht genoeg dat alleen Delia hem hoorde. Het voelde alsof hij ziek was. Ziek van verlangen naar haar!

ooh fijn die kwam ook weer opdagen, Jack kwam naast haar staan. 'Jij kan ook goed liegen!' fluisterde hij zacht genoeg dat alleen zij hem kon horen en ze snoof 'Nou bedankt.' Zei ze kort af en bleef staan en dacht even na en keek hem mee ' Speel je mee of ga je er als nog er vandoor? Ik blijf hier tot familie van haar komt opdagen, tot ie tijd wil ik het meid niet alleen laten.' Zei ze kalm terwijl ze haar ogen sloot, goed die jongen vond ze gek en zijn verlangende blikken had ze gezien maar ze kon het meisje niet achterlaten, niet nu ze zo was.

Jack zuchten bij haar vraag en voelde zijn woede opborrelen jegens zichzelf. Waarom kon hij zich nu niet in de handhouden? 'Delia je weet niet hoe ze reageren zal als ze dit stel ogen ziet? De meeste van mijn soort hebben rode ogen op uitzonderingen na of ze moeten lenzen in hebben.' zei hij op dezelfde fluistertoon en even gloeide zijn ogen op door zijn boosheid jegens zichzelf. Jack schudden zijn hoofd en probeerde rust te vinden, maar zijn gevoelens voor haar bleven zich aan hem opdringen. 'Dan daarbij heb je me er al bij betrokken dus als jij hier alleen achter blijft zal dat enkel argwaan trekken!'
Jack was net klaar met spreken toen de zuster nog net buiten hun hoorafstand stond. Jack rechten zich wat en keek even van de zuster naar Delia.

'Delia je weet niet hoe ze reageren zal als ze dit stel ogen ziet? De meeste van mijn soort hebben rode ogen op uitzonderingen na of ze moeten lenzen in hebben.' zei hij op dezelfde fluistertoon en even gloeide zijn ogen op door zijn boosheid. Ze snoof en haalde haar schouders op ' misschien heeft ze rode ogen niet gezien, en je hoeft je nooit te laten zien, ik kan ook prima alleen binnen komen.' Loste ze simpel op en vroeg of hij mee speelde. 'Dan daarbij heb je me er al bij betrokken dus als jij hier alleen achter blijft zal dat enkel argwaan trekken!' Weer snoof ze 'Als die meid wakker word vraagt ze zeker meteen naar haar redder en het zou raar zijn als ik er was en plus het wekt minder argewaan op.' Zei ze zachtjes en voor een mensen gehoor was het te zacht maar ze had het vertrouwen in dat hij haar gehoord had. Ze zag hoe de zuster terug kwam en die Sukkel bleef daar maar staan, ze keek hem boos aan omdat hij daar maar stond en nam het glas water dankbaar aan en dronk voorzichtig kleine slokjes. 'b-bedankt, ik ka nhet gewoon niet geloven dat ze nu al haar ouders kwijt is.' Zei ze met een bibberend stem en hoorde de zuster zeggen dat andere familie lid al gebeld is maar het zou even duren voor hij hier was. Ze knikte begrijpend en zag hoe de zuster naar Jack keek 'eeh dit is mijn vriendje, hij heeft haar ook uit de auto gekregen.' Zei ze met een bibberend stem.

Hier was hij zo slecht in! Liegen was nooit zijn sterkste punt geweest, maar hij kon nu niet anders. 'Ze zat behoorlijk klem. Jammer is wel wat mijn vriendin zegt waar is verdulleme.' het eerste kwam er niet echt lekker uit, maar goed het kon wel bij deze situatie. 'Jij ben nog even koppig en standvast net als vroeger!' zei Jack toen de zuster weer weg was gegaan.

'Ze zat behoorlijk klem. Jammer is wel wat mijn vriendin zegt waar is verdulleme.' Ze hiedl zich in om niet tegaan rollen met haar ogen. 'Jij ben nog even koppig en standvast net als vroeger!' zei Jack toen de zuster weer weg was gegaan. Ze snoof weer en keek hem boos aan 'weetje, je ben een baggere vriendje als je niet eens een arm om mij heen slaat terwijl ik heir sta te bibberen.' Zei ze terwijl ze po de stoel ging zitten en nog een slok nam uit haar glas water.

‘Het is ook mijn ding niet om de held uit te gaan hangen zoals jij nu bezig bent.‘ zei Jack en ging naast haar zitten. Zijn gevoel hier te zijn was hard en hij voelde zich niet fijn hier. Waarom wilde ze hier perse blijven? ‘Ik ben dit niet gewent. Het voelt gewoon niet goed hier te zijn.‘ zei Jack en huiverde even. Gek genoeg voelde hij voor het eerst voelde hij in de 200 jaar had gevoelt.

‘Het is ook mijn ding niet om de held uit te gaan hangen zoals jij nu bezig bent.‘ zei Jack en ging naast haar zitten. Ze zuchten ' Ik ben geen held aan het uithangen, maar ene hopeloos meisje die zich zorgen maakt, denk maar dat dit het echte leven is, ik bedoel dat jij adn nog normaal was, we zien er ongeveer van de zelfde leeftijd uit dus is het logisch, plus we zijn pubers en dan is het nog al normaal dat je zo doet.' Zei ze met een zuch, hoezo waren jongens altijd zulke slome denkers? ‘Ik ben dit niet gewent. Het voelt gewoon niet goed hier te zijn.‘ zei Jack en huiverde even. Ze haalde haar schouders op ' Dan moet je die gevoel negeren.' Zei ze kort en legde haar hoofd po zijn schouder om een beetje realistisch te doen.

Goed ze had daar wel een beetje gelijk in, maar Jack voelde zich nog steds niet op zijn gemak zelfs niet toen ze haar hoofd op zijn schouder legde. ‘Je bent een rare, maar het is niet zo gemakkelijk als dat jij denkt dat het is?‘ murmelde Jack en legde zonder erbij na te denken zijn arm om haar heen. Het voelde zo fijn!

‘Je bent een rare, maar het is niet zo gemakkelijk als dat jij denkt dat het is?‘ murmelde Jack en ze voeldezijn ar om haar heen, op een of ander manier voelde dit vertrouwen aan. Ze grinnikte zachtjes 'Kom op, geef je het nu al op? Zonder te proberen?' Zei ze plagend en pookte hem in zijn buik. Ze zag hoe de dockter naar hun toe kwam en ze schoot overeind 'Maken jullie mar geen zorgen, een lichte kneuzing en ook een lichte hersenschudding en das ook alles, jullie kunnen over een uur bij haar langs komen.' Zei de docter en ze knikte begrijpend en keek naar Jack ' Dan gaan we even iets voor haar halen.' Zei ze met een glimlach, ze wist dat jack heir weg wou dus dit was een goed manier en dan kon ze ook iets leuks voor haar halen .

‘Ik geef niet op. Het is gewoon niet zo gemakkelijk als dat jij denkt. Ik breng ze hooguit hier binnen en ga dan weer.‘ zei Jack en zag de dokter er ook aan komen, maar was niet blij te horen want dit betekende juist dat het kind door kom slaan als ze zijn ogen zien zou zonder dat de arsten dat wisten! Toch knikte hij op de woorden van de dokter. ‘Waarom moeten ze dan ook steeds slachtoffers maken!‘ gromde Jack zacht en schudden zijn hoofd.

‘Ik geef niet op. Het is gewoon niet zo gemakkelijk als dat jij denkt. Ik breng ze hooguit hier binnen en ga dan weer.‘ zei Jack, Ze rolde met haar ogen ' Smoesjes!' Zei ze plagend en keek naar Jack toen de docter weg liep. ‘Waarom moeten ze dan ook steeds slachtoffers maken!‘ gromde Jack zacht en schudden zijn hoofd. Ze haalde haar schouders op. 'jij kan er ook niks aan doen, maar kom we gaan, dan kunnen we ook lenzen gaan halen met een ander kleur.' Zei ze rustig en liep anar de uitgang, ze zou zelf ballonnen gaan halen en een grote teddy beer vor het kind, en misschien nog een milkshake voor zich zelf, daar had ze best wel zin in.

Ach ja dat hij daar niet eerder aan gedacht had! Jack grinnikte om zijn eigen gedachten. ‘Dat is ook waar.‘ zei Jack en liep met haar mee. Het winkeltje waar ze verschillende spullen verkochten hadden ook kleurlenzen. Zijn beste keuze zou zijn een paar donker blauwe. Dan zou de kleur van zijn rode ogen compenseren. Ze waren gelukkig niet duur dus deed hij ze in en wachten even op Delia tot ze klaar zou zijn.

‘Dat is ook waar.‘ zei Jack en liep met haar mee. Ze rolde met haar ogen, soms konden jonegns echt echt sloom denken, kom op zeg, als of je zelf niet op zo een iedee was gekomen. Ze liep naar de wineltje waar je bijna alles kon kopen, ze liep meteen naar de knuffel afdeling waar ze een schattig beer uitkoos en daarvoor betaalde. Ze kwam er mee terug en keek naar Jack ' ik hoop dat je nu wat geruststellender bent en gewoon bji die meid naar binnen durfd?' Zei ze plagend en keek hem even aan voor ze haar blik weer op iets anders richten ' zo we hebbe nnog even tijd, dus zullen we een milkschake gaan halen?' vroeg ze onzeker en keek hem net zo aan.

Okay? Soms was ze gewoon om even lekker vast te p akken door haar haren te woelen met je knoken! Jack zei niks op haar geplaag, maar voelde zijn maag al draaien bij het woord miljshake! ‘Doe mij maar gewoon een flesje water.‘ zei hij en keek haar rustig aan. Nu zou he nd het vast niet herkennen???

‘Doe mij maar gewoon een flesje water.‘ zei hij en keek haar rustig aan. Ze haalde haar schouders op ' wat jij wilt, maar i kheb wel zin in een milkshake.' Zei ze met een grijns en liep naar een cafe wat verder op waar ze voorzichzelf een miolkshake bestelde en voor Jack een fles water, ze betaalde het met haar geld en liep naar een tafeltje bij het raam en daar ging zitten, ze hoopte dat hij er geen probleem mee had.

Jack grijnsde toen ze dat zei en liep achter haar aan. Ze bestelde voor hen wat te drinken en ze ging bij het raam zitten. Jack nam zijn flesje opende hem en nam een slok voor hij even naar buiten keek.

Rustig nam ze een slok van haar milkshake terwijl ze nadacht, het zoete stof gleed haar keel binnen en een rilling liep over haar rug. Zo een heerlijke koude rilling die je altijd kreeg als je een slok nam in het begin. Ze zuchten en keek uiteindelijk naar Jack 'wat ben jij stil zeg.' Zei ze rustig en nam nog een paar slokken, ze keek hem recht aan 'Zo en welke kleur lenzen heb je gekozen?' vroeg ze maar uiteindelijk.

Zijn gedachten en gevoelens omtrend Delia en het kind raazde nog steeds door hem heen. Hij wilde best helpen, maar het gekke was dat al zijn actie's meer voor Delia waren dan voor het kind. Warom was hij nu zo? Hij wilde graag dichtbij Delia zijn, maar ze was zo anders nu. Meer afstandelijk dan dat ze ooit geweest was voor ze haar geheugen verloor??? Toen ze wat tegen hem zei knipperde Jack even met zijn ogen en keek haar aan... Waren de lenzen niet te zien dan??? 'Hoe bedoel je? Ze zijn blauw of komt het rood erdoorheen?' vroeg hij niet begrijpend.

O.O had hij ze dan aan?

Ze bemerkte dat Jack ergens ver in zijn gedachten was. 'Hoe bedoel je? Ze zijn blauw of komt het rood erdoorheen?' vroeg hij niet begrijpend. Met grote ogen keek ze in zijn blauwe ogen en grinnikte 'Ja, als je mij elke keer ontwijkt met kijken zie je ze niet zo makkelijk.' Zei ze met een grijns en nam nog een paar slokken van haar milkshake en keek weer uit het raam, hoezo had ze altijd zo een bekend en veilig gevoel als Jack naast haar zat of zijn arm om haar heen sloeg? Wat was er met haar aan de hand?

Hij grijnsde bij haar woorden. 'Ach dit is ook niet gemakkelijk. Ik bedoel... voor jij je geheugen verloren was waren we nogal close, maar het is voor mij ook niet gemakkelijk om zo dichtbij je te zijn en niet je niet op de manier te kunnen behandelen als nu...' zei Jack en keek van haar weer naar buiten. Misschien was het beter om het haar toch te vertellen???

Ze zag van uit haar ooghoek hoe Jack grijnsde. 'Ach dit is ook niet gemakkelijk. Ik bedoel... voor jij je geheugen verloren was waren we nogal close, maar het is voor mij ook niet gemakkelijk om zo dichtbij je te zijn en niet je niet op de manier te kunnen behandelen als nu...' zei Jack en keek van haar weer naar buiten. Ze beet op haar onderlip en dacht na over zijn woorden, kon het waar zijn? Hadden zji iets met elkaar gehad? Dat zou wel een hoop verklaren maar als nog, er klotpe iets niet. 'Het spijt me, het spijt me dat ik je bij die ziekenhuis nar binnen heb gebracht, maar ik kan het kind niet achterlaten voor ik weet dat ze zeker is en omdat de bewaker ons gezien had kon er niks anders in mijn hoofd komen behalve dat we iets met elkaar hadden.' zei ze zachtjes en begn weer te zuigen aan haar rietje.