god dammit (open)

Luna schrok toen ze een grom hoorde, ze draaide zich om, zag een gigantisch wolf staan. Oh god, had zij weer. ze zakte boos in elkaar klaar om aan te vallen. Luna handelde snal groef in haar rugzak, haalde er een zilveren scherpe briefopener uit. Zilver, daarmee zou ze een weerwolf aardig kunnen vermoorden. ze zwaaide behendig met het puntige voorwerp rond. Haar andere hand nog steeds stevig tot een vuist gebald om eht bloeden te stelpen. ‘Eet je voor een mens ben je uitermaten onhandig? Je bent hier verkeert als je iets zoekt te kunnen gebruiken. Op dat mes na vd je hier vrij weinig en als je jezelf wilt doushe kun je het ook vragen?‘ zei hij rustig. Ze keek hem kwaad aan. "Ik kan er niets aan doen oké, het ligt aan mijn ogen...Ik heb zeg maar zo goed als geen dieptezicht..." Mopperde ze opstandig. Het was waar, ze kon echt niet inschatten hoe ver hij bij haar weg stond. "En ik zocht geen geld...Ik zocht wat eten..." Mopperde ze erachter aan. En zich hier douchen? Met een weerwolf, een bloedzuiger en een lelijke kat in de buurt? Dacht het niet. Ze wilde hier vooral zo snel mogelijk weg, maar ze moest helaas nog wachten tot de zon op kwam voor eht veilig zou zijn

Fijn Dat klein grut had ook nog een envelop opener, daar was ze neit bang vor maar het idee dat het zilver was en het wond dan nog dagen gaat jeuken...Nee daar had ze neit veel zin in. Jack kwam gauw bij haar staan. ‘Eet je voor een mens ben je uitermaten onhandig? Je bent hier verkeert als je iets zoekt te kunnen gebruiken. Op dat mes na vd je hier vrij weinig en als je jezelf wilt doushe kun je het ook vragen?‘ zei hij rustig. Delia gromde terwijl ze naar het meisje keek. "Ik kan er niets aan doen oké, het ligt aan mijn ogen...Ik heb zeg maar zo goed als geen dieptezicht..." Mopperde ze opstandig. Delia snoog en veranderde terug, zo zou ze een dief nooit hebben behandeld maar goed.."En ik zocht geen geld...Ik zocht wat eten..." Mopperde ze erachter aan. Delia keek naar het meisje en kreeg medelijden, ergens snapte ze haar wel, ze zette een stap naar voren en keek haar met rustige ogen aan 'Dat kon je best zeggen, ik heb ook nog niet gegeten dus als je wil kan ik iets halen.' Zei ze rustig en keek haar net zo aan, haar woede is in 1 slag weg.

Die griet had iets zilvers vast, niet goed voor Delia, maar die meid kon dus geen diepte zien? ‘Normaal eten zul je hier ook niet vinden. Zelfs geen kattenvoer. Vik mag mooi zijn eigen maaltje gaan jagen.‘ ze Jack en knikte naar Delia. Dan gibg ze vast naar die friettent waar hij haar ook heen had gebracht... ‘Iedereen heeft zo zijn gebreken, nimand is volmaakt. Geen vampier al denken sommige van wel, geen weerwolf nog mens is perfect. Daar reken ik mezelf ook bij. Alleen ik ken mijn gebreken en jij de jouwe kennelijk ook en Delia kent ze vast ook wel.‘ zei hij met een flauwe glimlach. Voor zichzelf had Jack het vooral over de brandende dorst die hij controleren moest om Delia en vooral haar weerwolf te riend te houden.